ديوان سیفالدین محمد فرغانی
ديوان سیفالدین محمد فرغانی، مجموعه اشعار سیفالدین ابوالمحامد محمد فرغانی به زبان فارسی است در یک جلد با مقدمه و تصحیح دکتر ذبیحالله صفا.
| ديوان سیفالدین محمد فرغانی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سیف فرغانی، محمد (نویسنده) صفا، ذبیحالله (مصحح و مقدمهنويس) |
| ناشر | فردوسي |
| مکان نشر | ايران - تهران |
| سال نشر | 1364ش. |
| چاپ | چاپ دوم |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
تنها اثر بازمانده از سیفالدین محمد فرغانی دیوان اوست؛ او مجموعه اشعار خود را بهنحوی که از نخستین بیتهای آن هویداست، خود گرد آورده و آن را در دیباچه منظوم دیوان همراه با نعت باری و افتتاح سخن به نام اوست معرفی کرده است.[۱]
این دیوان شامل سه بخش اصلی است که در بخش اول آن قصاید و قطعات کتاب آمده، در بخش دوم، غزلیات و در بخش سومش، رباعیات. در پایان ذکر اشعا، فهرست قصاید و غزلیات و قطعات ذکر شده است. به تعبیر دقیقتر این دیوان، مجموعهای است از قصیده و قطعه و غزل و رباعی که شماره مجموع بیتهای آن تخمینا از یازدههزار بیت میگذرد.[۲]
مقدمه کتاب با خط زیبای خود دکتر صفا به چاپ رسیده است و او در آنجا مخصوصا در صفحات 19 به بعد، درباره محتوای اشعار و چگونگی آنها بهتفصیل توضیح داده است. قصاید فرغانی در مدح شاهان و امیران و وزیران نیست، بلکه در نعت خداوند و منقبت رسول و وعظ و اندرز و تحقیق و انتقاد از وضع نابسامان زمان و طبقات گوناگون جامعه است. وی قسمتی از قصاید خود را در استقبال قصاید مشهور فارسی سروده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه مصحح بر کتاب.