جرجانی، اسماعیل بن حسن

جرجانی، اسماعیل بن حسن

نام	جرجانی، اسماعیل بن حسن
نام‎های دیگر	اس‍م‍اع‍ی‍ل‌ ج‍رج‍ان‍ی‌ ج‍رج‍ان‍ی‌، زی‍ن‌ال‍دی‍ن‌ اس‍م‍اع‍ی‍ل‌ س‍ی‍د اس‍م‍اع‍ی‍ل‌ ج‍رج‍ان‍ی حسینی جرجانی، اسمعیل بن حسن
نام پدر	حسن
متولد	احتمالا 434ق
محل تولد	احتمالا جرجان و یا گرگان
رحلت	531 ق
اساتید	ابوالقاسم عبدالكريم قشيرى
برخی آثار	الأغراض الطبیة و المباحث العلائیة اصول و مبانی نظری طب سنتی یادگار، در دانش پزشکی و داروسازی
کد مؤلف	AUTHORCODE03023AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، جرجانی (ابهام‌زدایی) را ببینید.

اسماعيل بن حسن بن محمد بن محمود بن احمد جرجانی (متوفای 531ق)، طبيب نامدار ایرانی سده‌هاى 5-6ق است.

براى او القاب و كنيه‌هاى متفاوتى ذكر كرده‌اند: زين‌الدين، شرف‌الدين، ابوابراهیم، ابوالفتح، ابوالفضائل، الامير السيد الامام، علوى حسینى، سپاهانى گرگانى، و طبيب علوى. درباره سير زندگى او آگاهى چندانى در دست نيست.

ولادت

برخى محل تولد وى را گرگان دانسته‌اند و با توجه به اينكه او خود در مقدمه ذخيره خوارزمشاهى از ورود خويش به خوارزم در 504ق ياد كرده و در مقدمه ويرايش عربى ذخيره سن خود را هنگام نگارش آن كتاب 70 سال گفته است، مى‌توان تولد وى را در 434ق، يا اندكى پس از آن دانست. او احتمالاً مقدمات طب را در گرگان فراگرفت. برخى از محققان او را از شاگردان ابن ابی‌صادق نيشابورى دانسته‌اند؛ حال آن‌كه جرجانى در ذخيره تنها از ابن ابی‌صادق نقل كرده است و از عبارت او پيداست كه ابن ابی‌صادق را شخصاً نمى‌شناخته است.

جرجانى در ذخيره به سفر خود به قم و ديدار با فرزندان كوشيار گيلانى، اخترشناس سده 4ق و نيز سفر به مرو اشاره كرده است. تا جايى كه مى‌دانيم، وى مابقى عمر خويش را در شهرهاى خوارزم و مرو گذراند و مدتى نيز در خوارزم سرپرستى داروخانه بهاءالدوله را برعهده داشت.

وفات

درباره زمان و محل مرگ وى نيز گزارش‌هاى متفاوتى وجود دارد. سمعانى محل وفات او را شهر مرو دانسته و از محمود بن محمد بن عباس صاحب كتاب تاريخ خوارزم نقل كرده است كه جرجانى در 531ق در مرو درگذشت. بيهقى مى‌گويد كه جرجانى را در 531 ق، هنگامى كه او در سنين كهولت به سر مى‌برده، در سرخس ديده است. حاجى خليفه نيز به 3 تاريخ مختلف، 530، 531 و 535ق اشاره كرده است كه اگر تاريخ تولد او را در حدود سال 434ق بدانيم، بايد گفت كه او عمر درازى كرده است. خواندمير او را تا زمان علاء‌الدين محمد بن تكش زنده دانسته و ابن ابى‌اصيبعه او را ملازم علاء‌الدين شمرده است. با اين فرض جرجانى بايد بيش از 150 سال عمر كرده باشد كه ظاهراً اين اشتباهات به سبب خلط نام دو خوارزمشاه رخ داده است.

تحليل آثار جرجانى نشان مى‌دهد كه وى بر آثار پيشينيان خويش تسلط داشته و از ايشان اثر پذيرفته است. وى از پزشکان دوره اسلامى به ابن سينا، محمد بن زكرياى رازى، ابوالحسن طبرى ترنجى، احمد فرخ، عيسى بن صهاربخت و نيز به كتبى چون تذكرة الكحالينِ على بن عيسى كحال و از پزشکان يونانى به جالینوس، بقراط و اهرن اشاره كرده است.

جرجانى علاوه بر طب، در علوم دينى نيز تحصيلاتى داشته است. به گفته سمعانى وى در نيشابور شاگرد ابوالقاسم عبدالكريم قشيرى بوده و از او روايت مى‌كرده است.

آثار

1. ذخيره خوارزمشاهى (به عربى و فارسى)؛
2. خُفّى علايى؛
3. الاغراض الطبية و المباحث العلائية؛
4. يادگار؛
5. كتاب فى حفظ الصحة؛
6. كتاب در علم تشريح؛
7. الزبيدة فى الطب؛
8. التذكرة الاشرفية فى الصناعة الطبية؛
9. كتاب تدبير اليوم و الليلة؛
10. فى القياس، رساله كوتاهى است در منطق؛
11. فى التحليل، رساله كوتاهى است در فلسفه؛
12. رسالة المنبهة، رساله مختصرى است در اخلاق؛
13. الكاظمية.

علاوه بر كتاب‌هاى ياد شده، آثارى نيز به جرجانى منسوب است كه تاكنون نسخه‌اى از آن‌ها يافت نشده است. از آن جمله‌اند: الطب الملوكى، وصيت‌نامه، كتاب الرد على الفلاسفة و ترجمه قانون ابن سينا. اشعارى نيز به وى منسوب شده است.

منابع مقاله

دايرةالمعارف بزرگ اسلامى، زير نظر كاظم موسوى بجنوردى، چاپ اول، 1388، تهران، ج17 ص705، حسین روح اللهى

وابسته‌ها

الأغراض الطبية و المباحث العلائية (جرجاني)

الأغراض الطبیة و المباحث العلائیة

اصول و مبانی نظری طب سنتی

خفّی علائی (خفّ علائی یا الخفیة العلائیة)

یادگار در دانش پزشکی و داروشناسی

ذخیره خوارزمشاهی (تصحیح سعیدی سیرجانی)

الأغراض الطبیة و المباحث العلائیة

زبدة الطب