سعدی، مصلح بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="wikiInfo">
{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه
[[پرونده:NUR02554.jpg|بندانگشتی|شیراز، آرامگاه سعدی|233x233پیکسل]]
| عنوان = سعدی شیرازی
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
| تصویر = NUR02554.jpg
|-
| اندازه تصویر =
! نام!! data-type="authorName" |سعدی، مصلح بن عبدالله
| توضیح تصویر = شیراز، آرامگاه سعدی
|-
| نام کامل = ابومحمد مصلح بن عبدالله
|نام‎های دیگر
| نام‌های دیگر = سعدی، مشرف‌الدین مصلح، سعدی شیرازی، Saadi Shirazi
| data-type="authorOtherNames" | س‍ع‍دی‌، م‍ش‍رف‌ال‍دی‍ن‌ م‍ص‍ل‍ح‌
| لقب = استاد سخن، پادشاه سخن، شیخ اجل
| تخلص = سعدی
| نسب =
| نام پدر = عبدالله
| ولادت = 606ق
| محل تولد = شیراز
| کشور تولد =
| محل زندگی = شیراز، بغداد، شام، حجاز
| رحلت = 691ق
| شهادت =
| مدفن = شیراز (سعدیه)
| طول عمر =
| نام همسر =
| فرزندان =
| خویشاوندان =
| دین = اسلام
| مذهب =
| پیشه = شاعر، نویسنده
| درجه علمی =
| دانشگاه = مدرسه نظامیه بغداد
| علایق پژوهشی =
| منصب =
| پس از =
| پیش از =
| اساتید = {{فهرست جعبه عمودی | [[سهروردی، عمر بن محمد]] | [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی]]}}
| مشایخ =
| معاصرین =
| شاگردان =
| اجازه اجتهاد از =
| آثار = {{فهرست جعبه عمودی | [[بوستان]] | [[گلستان سعدی: پس از مقابله هفت نسخه خطی و ده نسخه چاپی]]}}
| سبک نوشتاری = سبک عراقی
| وبگاه =
| امضا =
| کد مؤلف = AUTHORCODE02554AUTHORCODE
}}


س‍ع‍دی‌ ش‍ی‍رازی‌، م‍ش‍رف‌ال‍دی‍ن‌ م‍ص‍ل‍ح‌
'''ابومحمد مصلح بن عبدالله''' (۶۰۶ –۶۹۱ق)، مشهور به سعدی شیرازی، شاعر و نویسنده بزرگ ایرانی است. وی از بزرگترین استادان سخن فارسی به شمار می‌رود و آثارش مانند [[گلستان]]، [[بوستان]] از شاهکارهای ادبیات فارسی هستند. سبک شعری او عراقی است و در آثارش مضامین اخلاقی، اجتماعی و عرفانی را با زبانی شیوا و ساده بیان کرده است. اول اردیبهشت ماه هر سال به نام روز بزرگداشت سعدی نامگذاری شده است.


م‍ش‍رف‌ال‍دی‍ن‌ م‍ص‍ل‍ح‌
== ولادت ==
 
Saadi Shirazi
|-
|نام پدر
| data-type="authorfatherName" |عبدالله
|-
|متولد
| data-type="authorbirthDate" |606ق
|-
|محل تولد
| data-type="authorBirthPlace" |شيراز
|-
|رحلت
| data-type="authorDeathDate" |691 ق
|-
|اساتید
| data-type="authorTeachers" |[[سهروردی، عمر بن محمد|شهاب‌الدين عمر سهروردى]]
[[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابوالفرج بن جوزى]]
|-
|برخی آثار
| data-type="authorWritings" |[[بوستان]]
[[گلستان سعدی: پس از مقابله هفت نسخه خطی و ده نسخه چاپی]]
|- class="articleCode"
|کد مؤلف
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE02554AUTHORCODE
|}
</div>
 
'''ابومحمد مصلح بن عبدالله''' (۶۰۶ –۶۹۰ق)،  مشهور به مشرف‌الدین، سعدى شيرازى، نویسنده، شاعر بزررگ ایرانی، با سبک عراقی، مهمترین کتاب‌های او [[گلستان سعدی: پس از مقابله هفت نسخه خطی و ده نسخه چاپی|گلستان]]، [[بوستان]]، اول اردیبهشت ماه هر سال بزرگداشت و گرامی‌داشت این استاد سخن فارسی، اختصاص داده شده است.


== ولادت ==
ابومحمد مصلح بن عبدالله مشهور به سعدی شیرازی در سال ۶۰۶ قمری در شیراز چشم به جهان گشود. پدرش در دستگاه دیوانی اتابک سعد بن زنگی، فرمانروای فارس، شاغل بود.
او در سال 606 ق در شيراز چشم به جهان گشود. پدرش در دستگاه ديوانى اتابك سعد بن زنگى، فرمانرواى فارس شاغل بود.


== تحصیلات ==
== تحصیلات ==
سعدى هنوز كودك بود كه پدرش در گذشت. در دوران كودكى با علاقه زياد به مكتب مى‌رفت و مقدمات علوم را مى‌آموخت. هنگام نوجوانى به پژوهش، دين و دانش علاقه فراوانى نشان داد. اوضاع نابسامان ايران در پايان دوران سلطان محمد خوارزمشاه و به خصوص حمله سلطان غياث‌الدين، برادر جلال‌الدين خوارزمشاه به شيراز (سال 627ق) سعدى را كه هوايى جز كسب دانش در سر نداشت برآن داشت تا ديار خود را ترك نمايد.  
سعدى هنوز كودك بود كه پدرش در گذشت. در دوران كودكى با علاقه زياد به مكتب مى‌رفت و مقدمات علوم را مى‌آموخت. هنگام نوجوانى به پژوهش، دين و دانش علاقه فراوانى نشان داد. اوضاع نابسامان ايران در پايان دوران سلطان محمد خوارزمشاه و به خصوص حمله سلطان غياث‌الدين، برادر جلال‌الدين خوارزمشاه به شيراز (سال 627ق) سعدى را كه هوايى جز كسب دانش در سر نداشت برآن داشت تا ديار خود را ترك نمايد.  


سعدى در حدود 620 يا 623ق از شيراز به مدرسه نظاميه بغداد رفت و در آنجا از آموزه‌هاى [[غزالی، محمد بن محمد|امام محمد غزالى]] بيشترين تأثير را پذيرفت (سعدى در [[گلستان سعدی: پس از مقابله هفت نسخه خطی و ده نسخه چاپی|گلستان]] [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] را «امام مرشد» مى‌نامد). غير از نظاميه، سعدى در مجلس درس استادان ديگرى از قبيل [[سهروردی، عمر بن محمد|شهاب‌الدين عمر سهروردى]] نيز حضور يافت و در عرفان از او تأثير گرفت. اين [[سهروردی، عمر بن محمد|شهاب‌الدين عمر سهروردى]] را نبايد با [[سهروردی، یحیی بن حبش|شيخ اشراق، يحيى سهروردى]]، اشتباه گرفت. معلم احتمالى ديگر وى در بغداد [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابوالفرج بن جوزى]] بوده است كه در هويت اصلى وى بين پژوهندگان، از جمله بين [[محمد قزوينى]] و [[محيط طباطبايى]] اختلاف وجود دارد.
سعدى در حدود 620 يا 623ق از شيراز به مدرسه نظاميه بغداد رفت و در آنجا از آموزه‌هاى [[غزالی، محمد بن محمد|امام محمد غزالى]] بيشترين تأثير را پذيرفت (سعدى در [[گلستان سعدی: پس از مقابله هفت نسخه خطی و ده نسخه چاپی|گلستان]] [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] را «امام مرشد» مى‌نامد). غير از نظاميه، سعدى در مجلس درس استادان ديگرى از قبيل [[سهروردی، عمر بن محمد|شهاب‌الدين عمر سهروردى]] نيز حضور يافت و در عرفان از او تأثير گرفت. اين [[سهروردی، عمر بن محمد|شهاب‌الدين عمر سهروردى]] را نبايد با [[سهروردی، یحیی بن حبش|شيخ اشراق، يحيى سهروردى]]، اشتباه گرفت. معلم احتمالى ديگر وى در بغداد [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابوالفرج بن جوزى]] بوده است كه در هويت اصلى وى بين پژوهندگان، از جمله بين [[قزوینی، محمد|محمد قزوينى]] و [[محيط طباطبايى]] اختلاف وجود دارد.


== مسافرتها ==
== مسافرتها ==
خط ۵۵: خط ۵۹:


== وفات ==
== وفات ==
سعدى در سال 691 هجری قمری در خانقاهى كه اكنون آرامگاه اوست درگذشت و به خاک سپرده شد.
سعدی در سال ۶۹۱ هجری قمری در شیراز درگذشت و در خانقاهی که اکنون آرامگاه اوست (سعدیه) به خاک سپرده شد. اول اردیبهشت ماه هر سال به بزرگداشت و گرامی‌داشت این استاد سخن فارسی، اختصاص داده شده است.
 
اول اردیبهشت ماه هر سال به بزرگداشت و گرامی‌داشت این استاد سخن فارسی، اختصاص داده شده است.


== آثار ==
== آثار ==
#بوستان؛
#بوستان؛
#گلستان؛
#گلستان؛
خط ۷۰: خط ۷۱:
#رسائل نثر حاوى كتاب نصيحة الملوك، رساله در عقل و عشق، الجواب، در تربيت يكى از ملوك گويد، و مجالس پنجگانه؛
#رسائل نثر حاوى كتاب نصيحة الملوك، رساله در عقل و عشق، الجواب، در تربيت يكى از ملوك گويد، و مجالس پنجگانه؛
#هزليات سعدى.
#هزليات سعدى.
{{نویسندگان}}
{{شعر و شاعری}}
==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
{{وابسته‌ها}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۳۴

ابومحمد مصلح بن عبدالله (۶۰۶ –۶۹۱ق)، مشهور به سعدی شیرازی، شاعر و نویسنده بزرگ ایرانی است. وی از بزرگترین استادان سخن فارسی به شمار می‌رود و آثارش مانند گلستان، بوستان از شاهکارهای ادبیات فارسی هستند. سبک شعری او عراقی است و در آثارش مضامین اخلاقی، اجتماعی و عرفانی را با زبانی شیوا و ساده بیان کرده است. اول اردیبهشت ماه هر سال به نام روز بزرگداشت سعدی نامگذاری شده است.

سعدی شیرازی
شیراز، آرامگاه سعدی
شیراز، آرامگاه سعدی
نام کاملابومحمد مصلح بن عبدالله
نام‌های دیگرسعدی، مشرف‌الدین مصلح، سعدی شیرازی، Saadi Shirazi
لقباستاد سخن، پادشاه سخن، شیخ اجل
تخلصسعدی
نام پدرعبدالله
ولادت606ق
محل تولدشیراز
محل زندگیشیراز، بغداد، شام، حجاز
رحلت691ق
مدفنشیراز (سعدیه)
دیناسلام
پیشهشاعر، نویسنده
اطلاعات علمی
دانشگاهمدرسه نظامیه بغداد
سبک نوشتاریسبک عراقی
اساتید
برخی آثار

ولادت

ابومحمد مصلح بن عبدالله مشهور به سعدی شیرازی در سال ۶۰۶ قمری در شیراز چشم به جهان گشود. پدرش در دستگاه دیوانی اتابک سعد بن زنگی، فرمانروای فارس، شاغل بود.

تحصیلات

سعدى هنوز كودك بود كه پدرش در گذشت. در دوران كودكى با علاقه زياد به مكتب مى‌رفت و مقدمات علوم را مى‌آموخت. هنگام نوجوانى به پژوهش، دين و دانش علاقه فراوانى نشان داد. اوضاع نابسامان ايران در پايان دوران سلطان محمد خوارزمشاه و به خصوص حمله سلطان غياث‌الدين، برادر جلال‌الدين خوارزمشاه به شيراز (سال 627ق) سعدى را كه هوايى جز كسب دانش در سر نداشت برآن داشت تا ديار خود را ترك نمايد.

سعدى در حدود 620 يا 623ق از شيراز به مدرسه نظاميه بغداد رفت و در آنجا از آموزه‌هاى امام محمد غزالى بيشترين تأثير را پذيرفت (سعدى در گلستان غزالى را «امام مرشد» مى‌نامد). غير از نظاميه، سعدى در مجلس درس استادان ديگرى از قبيل شهاب‌الدين عمر سهروردى نيز حضور يافت و در عرفان از او تأثير گرفت. اين شهاب‌الدين عمر سهروردى را نبايد با شيخ اشراق، يحيى سهروردى، اشتباه گرفت. معلم احتمالى ديگر وى در بغداد ابوالفرج بن جوزى بوده است كه در هويت اصلى وى بين پژوهندگان، از جمله بين محمد قزوينى و محيط طباطبايى اختلاف وجود دارد.

مسافرتها

پس از پايان تحصيل در بغداد، سعدى به سفرهاى گوناگونى پرداخت كه به بسيارى از اين سفرها در آثار خود اشاره كرده است. در اين كه سعدى از چه سرزمين‌هايى ديدن كرده، ميان پژوهندگان اختلاف نظر وجود دارد و به حكايات خود سعدى هم نمى‌توان چندان اعتماد كرد و به نظر مى‌رسد كه بعضى از اين سفرها داستان‌پردازى باشد، زيرا بسيارى از آن‌ها پايه نمادين و اخلاقى دارند نه واقعى. مسلم است كه شاعر به عراق، شام و حجاز سفر كرده است و شايد از هندوستان، تركستان، آسياى صغير، غزنين، آذربايجان، فلسطين، چين، يمن و آفريقاى شمالى هم ديدار كرده باشد.

سعدى در حدود 655ق به شيراز بازگشت و در خانقاه ابوعبدالله بن خفيف مجاور شد. حاكم فارس در اين زمان اتابك ابوبكر بن سعد زنگى بود كه براى جلوگيرى از هجوم مغولان به فارس، به آنان خراج مى‌داد و يك سال بعد به فتح بغداد به دست مغولان در 4 صفر 656ق به آنان كمك كرد. در دوران ابوبكر بن سعد بن زنگى، شيراز پناهگاه دانشمندانى شده بود كه از دم تيغ تاتار جان سالم بدر برده بودند. در دوران وى سعدى مقامى ارجمند در دربار به دست آورده بود. در آن زمان، وليعهد مظفرالدين ابوبكر به نام سعد بن ابوبكر كه تخلص سعدى هم از نام اوست به سعدى ارادت بسيار داشت. سعدى بوستان را كه سرودنش در655ق به پايان رسيد، به نام بوبكر سعد كرد. هنوز يكسال از تدوين بوستان نگذشته بود كه در بهار سال 656ق، دومين اثرش گلستان را بنام وليعهد سعد بن ابوبكر بن زنگى نگاشت.

وفات

سعدی در سال ۶۹۱ هجری قمری در شیراز درگذشت و در خانقاهی که اکنون آرامگاه اوست (سعدیه) به خاک سپرده شد. اول اردیبهشت ماه هر سال به بزرگداشت و گرامی‌داشت این استاد سخن فارسی، اختصاص داده شده است.

آثار

  1. بوستان؛
  2. گلستان؛
  3. ديوان اشعار؛
  4. صاحبيه؛
  5. قصايد سعدى؛
  6. مراثى سعدى؛
  7. مفردات سعدى؛
  8. رسائل نثر حاوى كتاب نصيحة الملوك، رساله در عقل و عشق، الجواب، در تربيت يكى از ملوك گويد، و مجالس پنجگانه؛
  9. هزليات سعدى.

وابسته‌ها