عزالدین کاشانی، محمود بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'هـ' به 'ه') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|کاشانی (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|کاشانی (ابهام زدایی)}} | ||
'''عزالدین محمود بن على کاشانى نظنزى''' (متوفای 735ق)، از علما و عرفاى نامور قرن هشتم هجرى است. صاحب کتاب [[مصباح الهداية و مفتاح الكفاية|مصباح الهدایة و مفتاح الکفایة]] | '''عزالدین محمود بن على کاشانى نظنزى''' (متوفای 735ق)، از علما و عرفاى نامور قرن هشتم هجرى است. صاحب کتاب [[مصباح الهداية و مفتاح الكفاية|مصباح الهدایة و مفتاح الکفایة]] | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۱: | ||
# مصباح الهدایه و مفتاح الکفایه | # مصباح الهدایه و مفتاح الکفایه | ||
# شرح قصیدة تائیة ابن فارض به عربی (کشف الوجوه الغر لمعانی نظم الدرر) | # شرح قصیدة تائیة ابن فارض به عربی (کشف الوجوه الغر لمعانی نظم الدرر) | ||
# | # رساله‌ای در تصوف | ||
# مثنوی عشق نامه | # مثنوی عشق نامه | ||
# مثنوی عقل نامه | # مثنوی عقل نامه | ||
| خط ۶۸: | خط ۶۴: | ||
[[مصباح الهدایة و مفتاح الکفایة]] | [[مصباح الهدایة و مفتاح الکفایة]] | ||
[[شرح تائية ابن فارض]] | |||
[[شروح سوانح (سه شرح بر سوانح احمد غزالی عارف متوفای 520 ه)]] | [[شروح سوانح (سه شرح بر سوانح احمد غزالی عارف متوفای 520 ه)]] | ||
[[شروح سوانح العشاق (پنج شرح بر سوانح العشاق)]] | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:آذر(1400)]] | [[رده:آذر(1400)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۲۳
| نام | عزالدین کاشانی، محمود بن علی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | کاشانی، عزالدین محمود بن علی
کاشانی، محمود بن علی |
| نام پدر | علی |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 735 ق |
| اساتید | نورالّدین عبدالصمد بن على اصفهانى نطنزى |
| برخی آثار | شروح سوانح (سه شرح بر سوانح احمد غزالی عارف متوفای 520 ه) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE05003AUTHORCODE |
عزالدین محمود بن على کاشانى نظنزى (متوفای 735ق)، از علما و عرفاى نامور قرن هشتم هجرى است. صاحب کتاب مصباح الهدایة و مفتاح الکفایة
اساتید
وى شاگرد نورالّدین عبدالصمد بن على اصفهانى نطنزى (متوفای 699ق)، از مشایخ معروف سلسله سهروردیّه و ظهیرالدین عبدالرحمن بن نجیب الدین علی بزغش شیرازی بوده است.
وى در فروع مذهب، شافعى و در مسلک، صوفى و در اصول عقاید، اشعرى است. به واسطه مسلک تصوّف، عقاید او از تعصّب بیرون آمده و یک نوع اعتدالى پیدا کرده است که هدف اصلى و مقصود اساسى مسلمانان حقیقى است.
در اصول عقاید مانند غالب اشعرى‌ها خشک و جامد نیست بلکه به روش اهل تحقیق از حدود تقلید تجاوز مى‌کند مثلاً درباره اسماءالله مى‌گوید: اسماءالهى در آنچه شنیده‌ایم و به ما رسیده است منحصر نیست و حال آنکه اشاعره اسماءالله را توقیفى مى‌دانند و از حدّى که در شرع وارد شده تجاوز نمى‌کنند و همچنین درباره جبر و اختیار حد معتدل مابین جبر اشعرى و تفویض معتزلى را گرفته و مانند شیعیان به امر بین الامرین معتقد و سخن امام صادق(ع) که «لا جبر و لا تفویض و لکن امر بین الامرین» متمسّک شده است. عزالدین محمود عارف مشترّع زاهد است و به همین دلیل، گاهى کتاب او به فقه و ادعیه و اعمال عبادى شبیه‌تر است تا به کتاب تصوّف، و به طور خلاصه مى‌توان گفت که مکتب وى تلفیق حقیت، طریقت و شریعت است. عزالدین در علوم متداوله عصر خویش مخصوصاًً ادبیات، فلسفه، عرفان، کلام و حدیث مانند دانشمندان معاصر و هم مسلکش کمال‌الدین عبدالرزاق کاشانى تسلّط و تبحر کامل داشت.
وفات
او در سال 735ق وفات یافت.
آثار
- مصباح الهدایه و مفتاح الکفایه
- شرح قصیدة تائیة ابن فارض به عربی (کشف الوجوه الغر لمعانی نظم الدرر)
- رساله‌ای در تصوف
- مثنوی عشق نامه
- مثنوی عقل نامه
- سیر تأویلات
- کتاب اصطلاحات الصوفیه
- شرح فصوص الحکم
- شرح منازل السائرین
- تحفه الاخوان عن خصایص الفتیان