قزوینی (ابهام‌زدایی): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - 'سید محمدصالح بن محمدباقر قزوينى' به 'محمدصالح بن محمدباقر قزوينى')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
     
    (۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۴: خط ۴:




    *[[قزوینی رازی، عبدالجلیل|نصيرالدين عبدالجليل بن ابی‌الحسين بن ابی‌الفضل قزوينی رازی]] (متوفای بعد از 560ق)، مشهور به عبدالجلیل قزوینی رازی از عالمان و واعظان شيعی و متكلمان برجسته‌ سده‌ ششم هجری در ديار "ری" می‌باشد. وی شخصی دانشمند، فصيح و ديندار و از سخنوران و وعاظ معروف زمان خود بوده است و با کتاب [[نقض]] - که در شمار متون کهن فارسی است - شناخته می‌شود؛ کتابی که حاوی اطلاعات فراوان تاریخی، مذهبی، جغرافیایی، کلامی و ... است.
    *[[قزوینی رازی، عبدالجلیل|نصيرالدين عبدالجليل بن ابی‌الحسين بن ابی‌الفضل قزوينی رازی]] (متوفای بعد از 560ق)، مشهور به عبدالجلیل قزوینی رازی از عالمان و واعظان شيعی و متكلمان برجسته‌ سده‌ ششم هجری در ديار "ری" می‌باشد. وی شخصی دانشمند، فصيح و ديندار و از سخنوران و وعاظ معروف زمان خود بوده است و با کتاب [[نقض]] - که در شمار متون کهن فارسی است - شناخته می‌شود؛ کتابی که حاوی اطلاعات فراوان تاریخی، مذهبی، جغرافیایی، کلامی و... است.




    خط ۱۳: خط ۱۳:




    *[[قزوینی، خلیل بن غازی|خليل بن غازى قزوينى]] (1001-1089ق)، مكنّى به ابوحامد، معروف به «ملّا خليلا» و «خليلاى قزوينى» و «ملّا خليل قزوينى» و ملقّب به «برهان العلماء» است. عالم، متکلم، اصولی، محدث که در زمان شاه عباس صفوی می زیسته است.
    *[[قزوینی، خلیل بن غازی|خليل بن غازى قزوينى]] (1001-1089ق)، مكنّى به ابوحامد، معروف به «ملّا خليلا» و «خليلاى قزوينى» و «ملّا خليل قزوينى» و ملقّب به «برهان العلماء» است. عالم، متکلم، اصولی، محدث که در زمان شاه عباس صفوی می‌زیسته است.




    خط ۱۹: خط ۱۹:




    *[[قزوینی، عبدالنبی|عبدالنبى قزوینى یزدى]] (1125-1196ق)، فقیه ، حکیم ، فیلسوف ، متکلم، رجالی و عالم امامی از معاصران [[بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی|علامه بحرالعلوم]] (م 1212ق) است، وى تعلیقاتى بر کتب فلسفى دارد.
    *[[رفیعی قزوینی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن رفیعی قزوینی]] (1268-1353ش)، از علمای بزرگ فلسفه، حکمت و اجتهاد و از شاگردان مؤسس حوزه علمیه قم، [[حائری یزدی، عبدالکریم|آیت‌الله حائری یزدی]] بود. [[خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی(ره)]]، [[حسن‌زاده آملی، حسن|علامه حسن‌زاده آملی]] و [[آشتیانی، سید جلال‌الدین|سید جلال‌الدین آشتیانی]] از جمله شاگردان او به شمار می‌روند.
     
     
    *[[قزوینی خراسانی، مجتبی|مجتبی قزوینی خراسانی]] (1268-1353ش)، (1279-1346ش)، فقیه، حکیم، از مبلغان و متولیان مکتب تفکیک در خراسان
     
     
    *[[قزوینی، عبدالنبی|عبدالنبى قزوینى یزدى]] (1125-1196ق)، فقیه، حکیم، فیلسوف، متکلم، رجالی و عالم امامی از معاصران [[بحرالعلوم، سید محمدمهدی بن مرتضی|علامه بحرالعلوم]] (م 1212ق) است، وى تعلیقاتى بر کتب فلسفى دارد.




    خط ۲۸: خط ۳۴:




    *[[خطیب قزوینی، محمد بن عبدالرحمن|جلال‌الدين محمد بن عبدالرحمان خطیب قزوينى]] (666-739ق)، اديب، نظريه‌پرداز بلاغت، خطیب و قاضى‌القضات مصر و شام در سده‌هاى هفتم و هشتم است.
    *[[قزوینی، محمدصالح بن محمدباقر|محمدصالح بن محمدباقر قزوينى]] (1019-1117ق)، معروف به «روغنى» و متخلص به «فقير»، عالم، محدث، ادیب، از استوانه‌هاى علمى شيعى در عصر صفوى مى‌باشد.
    *[[قزوینی، سید محمدکاظم|سید محمدکاظم قزوینی]] (1307-1373ش)، از مشاهیر خطباء، محدثین، مبلغین، مروجین و نویسندگان نامى معاصر، از شاگردان [[میلانی، سید محمدهادی|آیت‌الله میلانی]] 
    *[[قزوینی، مهدی|سيد ابوجعفر مهدى ابن سید حسن ابن سید احمد حسینی قزوينى]] (1222-1300ق)، مجتهد، فقیه، مفسّر، اصولی، رجالی، ادیب، شاعر، متکلم، مدرس و مصنف، شیعه اثنی‌عشری
    *[[موسوی قزوینی، علی|سيد على موسوى قزوينى]] (1237-1298ق)، از اكابر فقهاء و اصولیین قرن سیزدهم، صاحب [[الحاشية علی قوانين الأصول (موسوی قزوینی)|حاشیة قوانین]]
    [[Category:صفحه‌های ابهام‌زدایی افراد]]
    {{ابهام‌زدایی}}


    [[رده:صفحه‌های ابهام‌زدایی]]
    [[رده:صفحه‌های ابهام‌زدایی افراد]]


    [[رده:تیر (1400)]]
    [[رده:تیر (1400)]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۳۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۴۹

    قزوینی ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:


    • نصيرالدين عبدالجليل بن ابی‌الحسين بن ابی‌الفضل قزوينی رازی (متوفای بعد از 560ق)، مشهور به عبدالجلیل قزوینی رازی از عالمان و واعظان شيعی و متكلمان برجسته‌ سده‌ ششم هجری در ديار "ری" می‌باشد. وی شخصی دانشمند، فصيح و ديندار و از سخنوران و وعاظ معروف زمان خود بوده است و با کتاب نقض - که در شمار متون کهن فارسی است - شناخته می‌شود؛ کتابی که حاوی اطلاعات فراوان تاریخی، مذهبی، جغرافیایی، کلامی و... است.




    • خليل بن غازى قزوينى (1001-1089ق)، مكنّى به ابوحامد، معروف به «ملّا خليلا» و «خليلاى قزوينى» و «ملّا خليل قزوينى» و ملقّب به «برهان العلماء» است. عالم، متکلم، اصولی، محدث که در زمان شاه عباس صفوی می‌زیسته است.







    • محمد قزوینى (1256-1328ش)، محقق و مورخ معاصر، پژوهشگر تاریخ و فرهنگ