الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۴۶۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[امام على(ع)]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR11959J1.jpg|بی‌قاب|چپ|كحل البصر في سيرة سيد البشر صلی‌الله‌عليه‌و‌آله|175px]]
    [[پرونده:NUR02338.jpg|بندانگشتی|امام على(ع)|175px]]


    '''ابوالحسن، على بن ابى‌طالب بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف بن قصى بن كلاب''' (۱۳ رجب سال ۲۳ قبل از هجرت - ۲۱ رمضان سال ۴۰ق)، نخستين امام از ائمه اثنی‌عشر، دومين معصوم از چهارده معصوم(ع) و از ديدگاه اهل‌سنت خليفه چهارم از خلفاى راشدين است. آن حضرت دومين شخص عالم اسلام -پس از رسول اكرم(ص)- و وصى و ولى مطلق هستند و اعتقاد به امامت و وصايت و ولايت آن حضرت و يازده فرزند بزرگوارش يكى از اصول مذهب اماميه است. اما عده‌اى از پيروان و معتقدان آن حضرت به ملاحظه كثرت فضايل و كرامات ايشان از جاده اعتدال منحرف شده و اعتقاداتى فوق اعتقادات شيعه اماميه درباره ايشان پيدا كرده‌اند. اين عده به غلات يعنى غلوكنندگان معروف شده‌اند و هم در نظر اهل سنت و هم در نظر شيعه از جاده هدايت به دور افتاده‌اند و از اهل بدعت و ضلال محسوب مى‌گردند.
    '''كحل البصر في سيرة سيد البشر''' تأليف مرحوم محدث حاج [[قمی، عباس|شيخ عباس قمى]] (م 1359) در يك مجلد و به زبان عربى مى‌باشد. موضوع كتاب همان گونه كه از نامش پيداست تاريخ و سيره رسول گرامى اسلام(ص) بوده كه در عين اجمال از جامعيت برخوردار است. مصادر اين كتاب به وسيله شيخ عبدالرزاق حريزى نژاد تحقيق شده است.


    حضرت رسول(ص) در سال دهم هجرى پس از بازگشت از حجةالوداع، در ناحيه رابغ در نزدیکى جحفه در موضعى به نام غدير خم، مردم را پيش از آنكه پراكنده شوند و به ديار خود روند جمع فرمود و خطبه‌اى خواند و در آن خطبه اين كلمات بسيار مشهور را درباره حضرت امير(ع) بر زبان راند: «من كنت مولاه فهذا على مولاه اللهم وال من والاه و عاد من عاداه و انصر من نصره و اخذل من خذله» (هر كه من مولاى اويم على مولاى اوست، خداوندا دوست بدار آنكه او را دوست دارد و دشمن بدار آنكه او را دشمن دارد و يارى ده آنكه او را يارى دهد و خوار كن آنرا كه او را خوار دارد).
    مرحوم [[قمی، عباس|محدث قمى]] در باب اول كتاب، تاريخ و زندگى‌نامه هر يك از نياكان پيامبر اكرم(ص) را تا جناب (عدنان)، به صورت گزيده و مجمل به رشته تحرير درآورده و بعد از جناب (عدنان) به تاريخ‌نگارى خود، راجع به نياكان پيامبر اكرم(ص) خاتمه داده است.


    پس از رحلت حضرت رسول(ص) پيش از آنكه آن حضرت به خاک سپرده شود، بزرگان قريش و انصار در مدينه گرد آمدند و پس از مشاجره لفظى كوتاهى، با ابوبكر بيعت كردند.
    نویسنده باب دوم کتاب را با ذكر اتفاقاتى كه در هنگام تولد حضرت ختمى مرتبت(ص) به وقوع پيوسته است، آغاز مى‌نمايد. اتفاقاتى؛ همچون: خاموش شدن آتشكده فارس بعد از هزار سال، خشك شدن درياچه ساوه، ممنوع شدن شياطين و جنيان از آگاهى يافتن از اخبار آسمان‌ها و بسته شدن درب‌هاى آسمان بر روى آن‌ها و...


    در اين موضوع ميان اهل سنت و شيعه سخن بسيار گفته شده است. اما دو امر در اينجا قطعى است: يكى آنكه با ابوبكر بيعت كردند و او به جانشينى پيغمبر اسلام(ص) برگزيده شد و ديگر آنكه شيعه از همان آغاز اين بيعت را درست ندانسته و جانشينى بلافصل حضرت رسول(ص) را حق حضرت على(ع) مى‌دانند. پس نزاع ميان شيعه و سنى در واقعيت تاريخى كه خلافت ابوبكر پس از حضرت رسول باشد نيست، نزاع در مسأله تعيين حق است كه در اينجا يك مسأله اعتقادى دينى است.
    سپس نویسنده به ذكر تعداد دايه‌هاى حضرت رسول اكرم(ص) و اتفاقاتى كه در سنين كودكى ايشان واقع شده است، مى‌پردازد كه از جمله آن‌ها:


    آنچه از خطب و سخنان حضرت امير(ع) برمى‌آيد اين است كه ايشان همواره خلافت را حق خود مى‌دانسته‌اند و هيچكس را براى اينكار سزاوارتر از خود نمى‌دانسته‌اند؛ البته ايشان ناگزير با ابوبكر و عمر و عثمان بيعت كرده‌اند و اين براى حفظ مصالح مسلمين يعنى پرهيز از ايجاد خلاف و نفاق ميان مسلمانان بوده است. اما مسأله تعيين حق مسأله ديگرى است.
    #درگذشت مادر مكرم پيامبر اكرم(ص) جناب آمنه است؛ در حالى كه سن حضرت محمد(ص) بيش از چهار سال و بنا به قولى شش سال نبوده است.
    #قرار گرفتن حضرت رسول اكرم(ص) تحت سرپرستى جناب عبدالمطلب(ع) و بيان تعداد فرزندان ايشان و مختصرى از زندگانى آن‌ها.
    #حضرت رسول اكرم(ص) تحت سرپرستى جناب ابوطالب(ع) و بيان تعداد فرزندان ايشان و مختصرى از زندگانى آن‌ها.
    #بعثت با بركت نبى مكرم اسلام(ص).


    <div class="mw-ui-button">[[امام على(ع)|'''ادامه''']]</div>
    مرحوم [[قمی، عباس|محدث قمى]] در اين باره مى‌نويسد: در چهلمين سالروز تولد ايشان، خداوند متعال رسول خود را به كسوت نبوت اختصاص داد و براى هدايت عالميان وى را برانگيخت تا آن‌ها را از بت پرستى و عبادت شيطان به يكتاپرستى با قرآنى كه آيات آن استوار و برهان‌هاى او محكم است، دعوت نمايد. و اين اتفاق در روز 27 رجب و پنج سال بعد از تجديد بناى كعبه به وقوع پيوست.
     
    [[قمی، عباس|محدث قمى]] در ادامه مطالب اين باب، به بيان مكارم اخلاق حضرت رسول اكرم(ص) و صفات انسانى ايشان مى‌پردازد، كه به حق اين گونه سجاياى پسنديده زيبنده وجود مقدس ايشان بوده و سرمشق بسيار مناسبى براى همه مسلمانان است.<span id="mp-more">[[كحل البصر في سيرة سيد البشر صلی‌الله‌عليه‌و‌آله|'''ادامه ...''']]</span>

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۴۰

    كحل البصر في سيرة سيد البشر صلی‌الله‌عليه‌و‌آله

    كحل البصر في سيرة سيد البشر تأليف مرحوم محدث حاج شيخ عباس قمى (م 1359) در يك مجلد و به زبان عربى مى‌باشد. موضوع كتاب همان گونه كه از نامش پيداست تاريخ و سيره رسول گرامى اسلام(ص) بوده كه در عين اجمال از جامعيت برخوردار است. مصادر اين كتاب به وسيله شيخ عبدالرزاق حريزى نژاد تحقيق شده است.

    مرحوم محدث قمى در باب اول كتاب، تاريخ و زندگى‌نامه هر يك از نياكان پيامبر اكرم(ص) را تا جناب (عدنان)، به صورت گزيده و مجمل به رشته تحرير درآورده و بعد از جناب (عدنان) به تاريخ‌نگارى خود، راجع به نياكان پيامبر اكرم(ص) خاتمه داده است.

    نویسنده باب دوم کتاب را با ذكر اتفاقاتى كه در هنگام تولد حضرت ختمى مرتبت(ص) به وقوع پيوسته است، آغاز مى‌نمايد. اتفاقاتى؛ همچون: خاموش شدن آتشكده فارس بعد از هزار سال، خشك شدن درياچه ساوه، ممنوع شدن شياطين و جنيان از آگاهى يافتن از اخبار آسمان‌ها و بسته شدن درب‌هاى آسمان بر روى آن‌ها و...

    سپس نویسنده به ذكر تعداد دايه‌هاى حضرت رسول اكرم(ص) و اتفاقاتى كه در سنين كودكى ايشان واقع شده است، مى‌پردازد كه از جمله آن‌ها:

    1. درگذشت مادر مكرم پيامبر اكرم(ص) جناب آمنه است؛ در حالى كه سن حضرت محمد(ص) بيش از چهار سال و بنا به قولى شش سال نبوده است.
    2. قرار گرفتن حضرت رسول اكرم(ص) تحت سرپرستى جناب عبدالمطلب(ع) و بيان تعداد فرزندان ايشان و مختصرى از زندگانى آن‌ها.
    3. حضرت رسول اكرم(ص) تحت سرپرستى جناب ابوطالب(ع) و بيان تعداد فرزندان ايشان و مختصرى از زندگانى آن‌ها.
    4. بعثت با بركت نبى مكرم اسلام(ص).

    مرحوم محدث قمى در اين باره مى‌نويسد: در چهلمين سالروز تولد ايشان، خداوند متعال رسول خود را به كسوت نبوت اختصاص داد و براى هدايت عالميان وى را برانگيخت تا آن‌ها را از بت پرستى و عبادت شيطان به يكتاپرستى با قرآنى كه آيات آن استوار و برهان‌هاى او محكم است، دعوت نمايد. و اين اتفاق در روز 27 رجب و پنج سال بعد از تجديد بناى كعبه به وقوع پيوست.

    محدث قمى در ادامه مطالب اين باب، به بيان مكارم اخلاق حضرت رسول اكرم(ص) و صفات انسانى ايشان مى‌پردازد، كه به حق اين گونه سجاياى پسنديده زيبنده وجود مقدس ايشان بوده و سرمشق بسيار مناسبى براى همه مسلمانان است.ادامه ...