تبریزی، راضی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (آخوند خراسانی از شاگردان ایشان نبوده بلکه قطعا از استادان ایشان بوده بنابرین متن را بر همین اساس تغییر دادم) |
||
| (۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" | | | data-type="authorbirthDate" |1285ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |نجف اشرف | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" |1367 ش یا | | data-type="authorDeathDate" |1367 ش یا 1409ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" |[[عراقی، ضیاءالدین|ضياء عراقى]]؛ [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] | | data-type="authorTeachers" |[[عراقی، ضیاءالدین|ضياء عراقى]]؛ [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|تبریزی (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''راضى بن محمدحسین نجفى''' (1285-1367ش)، مشهور به شيخ راضى نجفى تبريزى مکنی به ابومحمدون، و ملقب به رضی‌الدین، از علماى بزرگ معاصر بود. | '''راضى بن محمدحسین نجفى''' (1285-1367ش)، مشهور به شيخ راضى نجفى تبريزى مکنی به ابومحمدون، و ملقب به رضی‌الدین، از علماى بزرگ معاصر بود. | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
در حالی که هنوز چند صباحی از عمرش سپری نشده بود، همراه پدر فرزانه‌اش راهی تبریز گردید و قسمتی از علوم مقدماتی را در مکتب میرزا عبدالوهّاب شعار تلمّذ نمود و آنگاه ادبیّات و علوم ادبی، فقه و اصول فقه را نزد شیخ حسن نحوی و شیخ حسین اهری و شیخ محمّد حسین راضی تبریزی (پدرش) به خوبی فرا گرفت . | در حالی که هنوز چند صباحی از عمرش سپری نشده بود، همراه پدر فرزانه‌اش راهی تبریز گردید و قسمتی از علوم مقدماتی را در مکتب میرزا عبدالوهّاب شعار تلمّذ نمود و آنگاه ادبیّات و علوم ادبی، فقه و اصول فقه را نزد شیخ حسن نحوی و شیخ حسین اهری و شیخ محمّد حسین راضی تبریزی (پدرش) به خوبی فرا گرفت. | ||
در سال 1347ق در 22 سالگی برای ادامه تحصیلات عازم حوزه قم گردید و از محضر اساتیدی همچون آیت‌اللّه میرزا محمّد همدانی (مکاسب، کفایه الاصول و قسمتی از فرائد الاصول)، آیت‌الله حاج شیخ عبدالکریم حایری یزدی (خارج مباحث طهاره و صلاه و دُررالاصول)، آیت‌الله سیّد محمّد تقی خوانساری دروس (خارج اصول و فقه، شرح منظومه)، آیت‌الله شیخ ابوالقاسم کبیر قمی کبیر، ریاض المسائل حکیم الهی، آیت‌الله شیخ محمّد علی شاه | در سال 1347ق در 22 سالگی برای ادامه تحصیلات عازم حوزه قم گردید و از محضر اساتیدی همچون آیت‌اللّه میرزا محمّد همدانی (مکاسب، کفایه الاصول و قسمتی از فرائد الاصول)، [[حائری یزدی، عبدالکریم|آیت‌الله حاج شیخ عبدالکریم حایری یزدی]] (خارج مباحث طهاره و صلاه و دُررالاصول)، [[خوانساری، سید محمدتقی|آیت‌الله سیّد محمّد تقی خوانساری]] دروس (خارج اصول و فقه، شرح منظومه)، آیت‌الله شیخ ابوالقاسم کبیر قمی کبیر، ریاض المسائل حکیم الهی، [[شاه‌آبادی، محمدعلی|آیت‌الله شیخ محمّد علی شاه آبادی]]؛ حاضر شد و از فضل و دانش آنها بهره‌ها برد. وی پس از حدود 8 سال اقامت در عُش آل محمّد به تبریز مراجعت کرد و به تدریس کتاب‌های مختلف حوزوی اشتغال ورزید. | ||
اقامت وی در تبریز دیری نپایید، چون استادش، آیت‌الله سیّد محمّد تقی خوانساری با ارسال | اقامت وی در تبریز دیری نپایید، چون استادش، آیت‌الله سیّد محمّد تقی خوانساری با ارسال نامه‌ای خواستار برگشت وی به قم شده بود. او عزم سفر به شهر قم نمود و پس از اقامتی کوتاه در قم، در سال 1359 ق به عتبات عالیات مشرف گردید. | ||
در نجف خوشه‌چين محضر بزرگان از جمله آقا [[عراقی، ضیاءالدین|ضياء عراقى]] و [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] بود. [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند ملا محمد كاظم خراسانى]] از جمله | در نجف خوشه‌چين محضر بزرگان از جمله آقا [[عراقی، ضیاءالدین|ضياء عراقى]] و [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] بود. [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند ملا محمد كاظم خراسانى]] از جمله استادان او در نجف بودند. | ||
== مراجعت به ایران == | == مراجعت به ایران == | ||
آیت‌الله نجفی تبریزی، پس از حدود 5 سال اقامت در شهر مقدس | آیت‌الله نجفی تبریزی، پس از حدود 5 سال اقامت در شهر مقدس علوی؛ در سال 1365 ق به عزم زیارت حضرت علی بن موسی الرضا علیه‌السلام به ایران آمد و بعد از زیارت آن حضرت به قم رفت. وی تا آخر عمر در این شهر اقامت گزید و در دروس خارج آیت‌الله حاج آقا حسین بروجردی شرکت نمود. | ||
== ازدواج == | == ازدواج == | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
== تدریس == | == تدریس == | ||
ایشان در سن 26 سالگی از آیت‌الله سیّد ابوالحسن اصفهانی و آیت‌الله آقا | ایشان در سن 26 سالگی از [[اصفهانی، سید ابوالحسن|آیت‌الله سیّد ابوالحسن اصفهانی]] و [[عراقی، ضیاءالدین|آیت‌الله آقا ضیاءالدین عراقی]] اجازه تدریس فقه و اصول را دریافت داشت. | ||
بدین ترتیب ایشان در دوره اقامت خویش در نجف اشرف و پس از آن در شهر مقدس قم شروع به تدریس نمود و به ترویج علوم اسلامی پرداخت. جمع کثیری از طلاب علوم اسلامی در جلسات علمی او شرکت | بدین ترتیب ایشان در دوره اقامت خویش در نجف اشرف و پس از آن در شهر مقدس قم شروع به تدریس نمود و به ترویج علوم اسلامی پرداخت. جمع کثیری از طلاب علوم اسلامی در جلسات علمی او شرکت می‌کردند | ||
سالهاى حضور آیت‌الله شيخ راضى نجفى تبريزى در قم ايام مغتنمى براى طالبان علم و معرفت بوده و خواص علما از جمله مرحوم آیت‌الله صالحى و شيخ جعفر شوشترى از محضر ايشان بهره‌ها بردند. | سالهاى حضور آیت‌الله شيخ راضى نجفى تبريزى در قم ايام مغتنمى براى طالبان علم و معرفت بوده و خواص علما از جمله مرحوم آیت‌الله صالحى و شيخ جعفر شوشترى از محضر ايشان بهره‌ها بردند. | ||
== وفات == | == وفات == | ||
سرانجام این عالم وارسته و فاضل فرزانه، بعد از چند ماه تحمّل رنج بیماری، در ساعت هفت بعد از ظهر روز یکشنبه چهاردهم ذی قعده 1409 ق. مطابق با بیست و هشتم خرداد 1368 ش. در 84 سالگی، در یکی از | سرانجام این عالم وارسته و فاضل فرزانه، بعد از چند ماه تحمّل رنج بیماری، در ساعت هفت بعد از ظهر روز یکشنبه چهاردهم ذی قعده 1409 ق. مطابق با بیست و هشتم خرداد 1368 ش. در 84 سالگی، در یکی از بیمارستان‌های تهران، از جهان فانی به دیار باقی شتافت. پیکر ایشان به قم انتقال یافت و با حضور علما و فضلا و طلاب تشییع گردید و بعد از ادای نماز میّت به امامت [[گلپایگانی، سید محمدرضا|آیت‌الله سیّد محمّد رضا گلپایگانی]]، در حجره شماره 36 صحن بزرگ حرم مطهر فاطمه معصومه علیهاالسلام به خاک سپرده شد | ||
== آثار== | == آثار== | ||
تألیفات آیت‌الله نجفی بیشتر در | تألیفات آیت‌الله نجفی بیشتر در زمینه‌های فقه، اصول، تاریخ، کلام، منطق و شعر است. | ||
#تحليل الكلام في فقه الاسلام | #تحليل الكلام في فقه الاسلام | ||
# الذکر الحکیم فی تفسیر القرآن الکریم | # الذکر الحکیم فی تفسیر القرآن الکریم | ||
| خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
ر.ک.الوانساز خویی، محمّد، ستارگان حرم: اختران حریم معصومه(س)، 25، ص 73 | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[تحليل الکلام في فقه الإسلام: تعلیقات و مناظرات حول کلمات الشیخ الانصاری قدس‌سره]] | [[تحليل الکلام في فقه الإسلام: تعلیقات و مناظرات حول کلمات الشیخ الانصاری قدس‌سره]] | ||
| خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۵۵
| نام | تبریزی، راضی |
|---|---|
| نامه‌ای دیگر | تبریزی، راضی بن محمد حسین
شیخ راضی تبریزی نجفی تبریزی، راضی |
| نام پدر | محمد حسین |
| متولد | 1285ش |
| محل تولد | نجف اشرف |
| رحلت | 1367 ش یا 1409ق |
| اساتید | ضياء عراقى؛ سيد ابوالحسن اصفهانى |
| برخی آثار | تحليل الکلام في فقه الإسلام: تعلیقات و مناظرات حول کلمات الشیخ الانصاری قدس‌سره |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00325AUTHORCODE |
راضى بن محمدحسین نجفى (1285-1367ش)، مشهور به شيخ راضى نجفى تبريزى مکنی به ابومحمدون، و ملقب به رضی‌الدین، از علماى بزرگ معاصر بود.
ولادت
وى فرزند حاج شیخ محمد حسین تبریزی (1287-1367ق)، است. او در سال 1325ق در شهر مقدس نجف اشرف از مادری سیده و مؤمنه ديده به جهان گشود.
تحصیلات
در حالی که هنوز چند صباحی از عمرش سپری نشده بود، همراه پدر فرزانه‌اش راهی تبریز گردید و قسمتی از علوم مقدماتی را در مکتب میرزا عبدالوهّاب شعار تلمّذ نمود و آنگاه ادبیّات و علوم ادبی، فقه و اصول فقه را نزد شیخ حسن نحوی و شیخ حسین اهری و شیخ محمّد حسین راضی تبریزی (پدرش) به خوبی فرا گرفت.
در سال 1347ق در 22 سالگی برای ادامه تحصیلات عازم حوزه قم گردید و از محضر اساتیدی همچون آیت‌اللّه میرزا محمّد همدانی (مکاسب، کفایه الاصول و قسمتی از فرائد الاصول)، آیت‌الله حاج شیخ عبدالکریم حایری یزدی (خارج مباحث طهاره و صلاه و دُررالاصول)، آیت‌الله سیّد محمّد تقی خوانساری دروس (خارج اصول و فقه، شرح منظومه)، آیت‌الله شیخ ابوالقاسم کبیر قمی کبیر، ریاض المسائل حکیم الهی، آیت‌الله شیخ محمّد علی شاه آبادی؛ حاضر شد و از فضل و دانش آنها بهره‌ها برد. وی پس از حدود 8 سال اقامت در عُش آل محمّد به تبریز مراجعت کرد و به تدریس کتاب‌های مختلف حوزوی اشتغال ورزید.
اقامت وی در تبریز دیری نپایید، چون استادش، آیت‌الله سیّد محمّد تقی خوانساری با ارسال نامه‌ای خواستار برگشت وی به قم شده بود. او عزم سفر به شهر قم نمود و پس از اقامتی کوتاه در قم، در سال 1359 ق به عتبات عالیات مشرف گردید.
در نجف خوشه‌چين محضر بزرگان از جمله آقا ضياء عراقى و سيد ابوالحسن اصفهانى بود. آخوند ملا محمد كاظم خراسانى از جمله استادان او در نجف بودند.
مراجعت به ایران
آیت‌الله نجفی تبریزی، پس از حدود 5 سال اقامت در شهر مقدس علوی؛ در سال 1365 ق به عزم زیارت حضرت علی بن موسی الرضا علیه‌السلام به ایران آمد و بعد از زیارت آن حضرت به قم رفت. وی تا آخر عمر در این شهر اقامت گزید و در دروس خارج آیت‌الله حاج آقا حسین بروجردی شرکت نمود.
ازدواج
وی پس از مراجعت به قم با صبیه شادروان میرزا احمد حائری همدانی، و نوه آیت‌الله حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی ازدواج کرد و از وی دارای سه فرزند پسر به نام های:
1 _ آقا محمّد محمود، 2 _ آقا محمّد مسعود، وکیل دادگستری، 3 _ آقا محمّد رضا گردید.
تدریس
ایشان در سن 26 سالگی از آیت‌الله سیّد ابوالحسن اصفهانی و آیت‌الله آقا ضیاءالدین عراقی اجازه تدریس فقه و اصول را دریافت داشت.
بدین ترتیب ایشان در دوره اقامت خویش در نجف اشرف و پس از آن در شهر مقدس قم شروع به تدریس نمود و به ترویج علوم اسلامی پرداخت. جمع کثیری از طلاب علوم اسلامی در جلسات علمی او شرکت می‌کردند
سالهاى حضور آیت‌الله شيخ راضى نجفى تبريزى در قم ايام مغتنمى براى طالبان علم و معرفت بوده و خواص علما از جمله مرحوم آیت‌الله صالحى و شيخ جعفر شوشترى از محضر ايشان بهره‌ها بردند.
وفات
سرانجام این عالم وارسته و فاضل فرزانه، بعد از چند ماه تحمّل رنج بیماری، در ساعت هفت بعد از ظهر روز یکشنبه چهاردهم ذی قعده 1409 ق. مطابق با بیست و هشتم خرداد 1368 ش. در 84 سالگی، در یکی از بیمارستان‌های تهران، از جهان فانی به دیار باقی شتافت. پیکر ایشان به قم انتقال یافت و با حضور علما و فضلا و طلاب تشییع گردید و بعد از ادای نماز میّت به امامت آیت‌الله سیّد محمّد رضا گلپایگانی، در حجره شماره 36 صحن بزرگ حرم مطهر فاطمه معصومه علیهاالسلام به خاک سپرده شد
آثار
تألیفات آیت‌الله نجفی بیشتر در زمینه‌های فقه، اصول، تاریخ، کلام، منطق و شعر است.
- تحليل الكلام في فقه الاسلام
- الذکر الحکیم فی تفسیر القرآن الکریم
- الحکمه العملیّه الکمالیّه
- الفوائد المنتخبه
- المحاورات الاصولیّه الضروریّه... در 3 جلد
- المسائل التداخلیه
- الوجیزه فی الاجازه
- تحلیل العروه الوثقی و.....
منابع مقاله
ر.ک.الوانساز خویی، محمّد، ستارگان حرم: اختران حریم معصومه(س)، 25، ص 73