الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۴۶۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[امام على(ع)]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR18406J1.jpg|بی‌قاب|چپ|دراسة واعية لقضية الغدير في ضوء المنهج الاجتماعي التاريخي|175px]]
    [[پرونده:NUR02338.jpg|بندانگشتی|امام على(ع)|175px]]


    '''ابوالحسن، على بن ابى‌طالب بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف بن قصى بن كلاب'''، نخستين امام از ائمه اثنی‌عشر، دومين معصوم از چهارده معصوم(ع) و از ديدگاه اهل‌سنت خليفه چهارم از خلفاى راشدين است. آن حضرت دومين شخص عالم اسلام -پس از رسول اكرم(ص)- و وصى و ولى مطلق هستند و اعتقاد به امامت و وصايت و ولايت آن حضرت و يازده فرزند بزرگوارش يكى از اصول مذهب اماميه است. اما عده‌اى از پيروان و معتقدان آن حضرت به ملاحظه كثرت فضايل و كرامات ايشان از جاده اعتدال منحرف شده و اعتقاداتى فوق اعتقادات شيعه اماميه درباره ايشان پيدا كرده‌اند. اين عده به غلات يعنى غلوكنندگان معروف شده‌اند و هم در نظر اهل سنت و هم در نظر شيعه از جاده هدايت به دور افتاده‌اند و از اهل بدعت و ضلال محسوب مى‌گردند.
    '''دراسة واعية لقضية الغدير في ضوء المنهج الاجتماعي التاريخي'''، تألیف فقیه معاصر و رئیس پیشین مجلس اعلای شیعیان لبنان، [[شمس‌الدین، محمدمهدی|محمدمهدى شمس‌الدین]] (۱۳۱۲-۱۳۷۹ش)، با شیوه ترکیبی (اجتماعی و تاریخی) به بررسی مسئله واقعه غدیر خم می‌پردازد و تفاوت اسلام و جاهلیت و چگونگی گذر از «جامعه جاهلی» به «جامعه اسلامی» را توضیح می‌دهد.


    علی بن ابی‎طالب(ع) به جز كنيه ابوالحسن به ابوتراب نيز معروف بود و اين كنيه را حضرت رسول(ص) به او داده بود و آن هنگامى بود كه او را بر روى خاک خوابيده ديده بود و او را بيدار كرده و گرد و خاک از پشت او برافشانده و فرموده بود تو ابوتراب هستى. آن حضرت اين كنيه را چون از جانب رسول اكرم(ص) به او داده شده بود بسيار دوست مى‌داشت و آن را بر كنيه‌ها و القاب ديگر ترجيح مى‌داد.  
    [[شمس‌الدین، محمدمهدی|محمدمهدى شمس‌الدین]] بدون مقدمه وارد بحث اصلی شده و در نتیجه، اهداف و چگونگی‌های پیدایش و نگارش کتاب حاضر پنهان مانده است.
    نویسنده با تأکید بر اینکه پژوهشگری که می‌خواهد این موضوع را بررسی علمی کند، می‌تواند از دو روش «تاریخی» و «اجتماعی و تاریخی» بهره بگیرد، افزوده است: روش دوم از نظر دستیابی به واقع، نزدیک‌تر و برتر است و به همین جهت در این پژوهش، از آن استفاده می‌کنم.


    ابوطالب نام پدر ايشان است و اين كنيه‌اى بود به جهت پسر بزرگترش كه طالب نام داشت و اين كنيه بر نام واقعى او كه عبدمناف بود غالب آمد و در تاريخ اسلام هيچگاه او را عبدمناف نخوانده‌اند و فقط با ابوطالب از او ياد كرده‌اند. مى‌گويند مادرش او را حيدر نام نهاده بود، اما پدرش ابوطالب نام او را به على تغيير داد. در رجزى كه به آن حضرت منسوب است و آن را در غزوه خيبر در برابر مرحب خيبرى خوانده است تصريح به اين معنى است، زيرا حضرت در اين رجز فرموده است: «أنا الذى سمتنى أمى حيدرة» (من كسى هستم كه مادرم مرا حيدر ناميد).
    این اثر مختصر به بررسی چند مبحث مهمّ پرداخته است؛ از جمله: مسئله خلافت و خلافت‌پژوهی، روش پژوهش در باب غدیر، اسلام و «جامعه جاهلی»، اسلام چیست؟ جامعه عربی قبل از اسلام، هدف اسلام، چگونه جامعه دگرگون می‌شود؟ دوره زمانی تحول جامعه، مسئول کیست؟ دو دیدگاه: نیازمندی به نصّ و بی‌نیازی از آن، نظام جانشینی و شرایط پیشوایی در [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]].


    امام علی(ع) روز سيزدهم ماه رجب سال سى‌ام عام الفيل، در خانه كعبه متولد شد. مى‌گويند كسى پيش از آن حضرت و پس از ايشان در خانه كعبه متولد نشده است. اگر تولد حضرت رسول(ص) در عام‌الفيل اتفاق افتاده باشد و عام‌الفيل بنا بر بعضى محاسبات با سال 570م. منطبق باشد، بايد تولد حضرت امام علی(ع) در حدود سال 600م. اتفاق افتاده باشد، يعنى 21 سال قبل از هجرت (با در نظر گرفتن اختلاف سالهاى قمرى و ميلادى اين تاريخها تقريبى است).  
    بر اساس آنچه گذشت، بهره‌گیری از «روش اجتماعی و تاریخی» در مسئله غدیر، پژوهشگران را به این نکته مهمّ می‌رساند که در مسئله امامت، نصّ لازم است و حقّ این است که آن‌قدر ادله روشن و ضمنی در مورد امامت و ولایت [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] وجود دارد که از شماره بیرون است و ظاهرا راز این کثرت و تواتر آن است که پیامبر(ص) خواسته بود که مسیر حکومت اسلامی بعد از خودش، موضوعی قطعی و پذیرفته‌شده در نزد همه مردم شود و در دستیابی به این هدف نیز، به موفقیت بس گسترده‌ای رسید و گواه بر این، سخن زبیر بن بکار است: «كان عامة المهاجرين و جلّ الأنصار لا يشكّون أنّ علياً هو صاحب الأمر بعد رسول‌الله»؛ یعنی: عموم مهاجران و بیشتر انصار تردیدی نداشتند که [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] صاحب امر (پیشوا) بعد از رسول خدا(ص) است.<span id="mp-more">[[دراسة واعية لقضية الغدير في ضوء المنهج الاجتماعي التاريخي|'''ادامه ...''']]</span>
     
    <div class="mw-ui-button">[[امام على(ع)|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۳۶

    دراسة واعية لقضية الغدير في ضوء المنهج الاجتماعي التاريخي

    دراسة واعية لقضية الغدير في ضوء المنهج الاجتماعي التاريخي، تألیف فقیه معاصر و رئیس پیشین مجلس اعلای شیعیان لبنان، محمدمهدى شمس‌الدین (۱۳۱۲-۱۳۷۹ش)، با شیوه ترکیبی (اجتماعی و تاریخی) به بررسی مسئله واقعه غدیر خم می‌پردازد و تفاوت اسلام و جاهلیت و چگونگی گذر از «جامعه جاهلی» به «جامعه اسلامی» را توضیح می‌دهد.

    محمدمهدى شمس‌الدین بدون مقدمه وارد بحث اصلی شده و در نتیجه، اهداف و چگونگی‌های پیدایش و نگارش کتاب حاضر پنهان مانده است. نویسنده با تأکید بر اینکه پژوهشگری که می‌خواهد این موضوع را بررسی علمی کند، می‌تواند از دو روش «تاریخی» و «اجتماعی و تاریخی» بهره بگیرد، افزوده است: روش دوم از نظر دستیابی به واقع، نزدیک‌تر و برتر است و به همین جهت در این پژوهش، از آن استفاده می‌کنم.

    این اثر مختصر به بررسی چند مبحث مهمّ پرداخته است؛ از جمله: مسئله خلافت و خلافت‌پژوهی، روش پژوهش در باب غدیر، اسلام و «جامعه جاهلی»، اسلام چیست؟ جامعه عربی قبل از اسلام، هدف اسلام، چگونه جامعه دگرگون می‌شود؟ دوره زمانی تحول جامعه، مسئول کیست؟ دو دیدگاه: نیازمندی به نصّ و بی‌نیازی از آن، نظام جانشینی و شرایط پیشوایی در امام علی(ع).

    بر اساس آنچه گذشت، بهره‌گیری از «روش اجتماعی و تاریخی» در مسئله غدیر، پژوهشگران را به این نکته مهمّ می‌رساند که در مسئله امامت، نصّ لازم است و حقّ این است که آن‌قدر ادله روشن و ضمنی در مورد امامت و ولایت امام علی(ع) وجود دارد که از شماره بیرون است و ظاهرا راز این کثرت و تواتر آن است که پیامبر(ص) خواسته بود که مسیر حکومت اسلامی بعد از خودش، موضوعی قطعی و پذیرفته‌شده در نزد همه مردم شود و در دستیابی به این هدف نیز، به موفقیت بس گسترده‌ای رسید و گواه بر این، سخن زبیر بن بکار است: «كان عامة المهاجرين و جلّ الأنصار لا يشكّون أنّ علياً هو صاحب الأمر بعد رسول‌الله»؛ یعنی: عموم مهاجران و بیشتر انصار تردیدی نداشتند که امام علی(ع) صاحب امر (پیشوا) بعد از رسول خدا(ص) است.ادامه ...