الگو:صفحهٔ اصلی/مقالات برگزیده: تفاوت میان نسخهها
(پروژه صفحۀ اصلی) |
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div | <div id="mp-article"> | ||
<div | <div id="mp-article-box"> | ||
<div class= | <div class="mp-h2"><span>'''مقالهٔ برگزیده'''</span></div> | ||
{{صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول}} | |||
</div> | |||
<div id="mp-article-box"> | |||
<div class="mp-h2"><span>'''مقالهٔ برگزیده'''</span></div> | |||
{{صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم}} | |||
</div> | |||
--- | |||
</div> | </div> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۱۱
شرح خطبه حضرت زهرا(ع)، نوشته سید عزالدین حسینی زنجانی (1300- 1392ش)، شرح و تفسیر علمی و مبسوط خطبه حضرت زهرا(س)، معروف به خطبه فدک است که بههمراه شرح سخنان حضرت(س) با زنان مدینه، چاپ شده است. نویسنده با بهرهگیری از آیات، منابع تاریخی، تفسیری و روایی شیعه و سنی به تفسیر این خطبه پرداخته، و آن را فراتر از یک سخنرانی حماسی و یا اظهار مصیبت و شکایت دانسته است. وی، بر این باور است که این خطبه و ماجرای فدک، رمز قیام تاریخی برای پایهریزی حکومت جهانی است، و این موضوع با سیر اجمالی در مضامین خطبه، روشن میشود؛ چه اینکه قسمت عمده مطالب این خطبه در معرفی امام علی(ع) و فداکاریها و مقاومتهایی است که وی در دفاع از اسلام به عمل آورده است.
نویسنده در آغاز، بحث سندی درباره خطبه، انجام داده است، آنگاه قضیه باغ فدک را که زمینهساز سخن حضرت است، دنبال میکند. وی مفردات خطبه، بهویژه حمد و شکر را توضیح میدهد و مفهوم نعمت و بازتاب آن در کلام غزالی و فخر رازی و... را دنبال میکند.
نویسنده از رویکرد فلسفی در توضیح مفهوم توحید و صفتهای الهی بهره گرفته است، آنگاه بحث تاریخی شرک را در جهان عرب پیش از اسلام ارائه داده و مرتبتهای توحید را بههمراه فطرت و گونههای آن و نظم در آفرینش تشریح کرده است.
قدرت و اراده در پروردگار و انسان در کنار بینیازی خداوند و رازی که در آفرینش، پنهان است و هدفی که از آن در نظر ربوبی بوده است، بحث بعدی نویسنده را شکل داده است.
وی پس از بحث توحید، به نبوت – بهویژه پیامبری حضرت محمد(ص) - پرداخته است و سر خاتمیت را بههمراه میزانهای سهگانه تعادل، تلازم و تعاند در انبیا توضیح داده است. در ادامه از حقیقت آدمی و بعدهای متضاد او و مسئله هبوط وی بر زمین و پیمودن راه تکامل با کمک عبودیت و التزام به شریعت و مفهوم شرک سخن گفته است.
نویسنده، مفهومهای نماز، روزه و صبر و یاریجستن از آنها، اشاعه معروف، پیشهکردن خوی و رفتار نیکو، صله رحم، وفای به نذر، دوریجستن از ستمپیشگی، عدالتورزی و حکمرانی دینی را که در خطبه حضرت فاطمه(س) آمده است، شرح داده است.ادامه ...
سید محمدحسین طباطبایی (۱۲۸۱-۱۳۶۰ش)، مشهور به علامه طباطبایی، فقیه، عارف، فیلسوف و مفسر بزرگ شیعه در دوران معاصر بود. وی نویسنده تفسیر المیزان، بدایة الحکمة، نهایة الحکمة و اصول فلسفه و روش رئالیسم است. از شاگردان برجسته او میتوان به مرتضی مطهری و سید محمد حسینی بهشتی اشاره کرد.
در سال 1304 براى تکمیل تحصیلات خود عازم حوزه علمیه نجف گردید و در مجلس درس مرحوم آیتالله شیخ محمدحسین اصفهانى(ره)، مرحوم آیتالله نایینى، مرحوم آیتالله آقاى سید ابوالحسن اصفهانى حاضر گردید. کلّیات علم رجال را نیز پیش مرحوم آیتالله حجّت کوهکمرى، فلسفه را نزد حکیم و فیلسوف معروف وقت مرحوم آقا سید حسین بادکوبهاى کسب کرد.
علامه طباطبایی در زمان تحصیل در نجف اشرف؛ نزد مرحوم آیةالحق سید علیآقا قاضی طباطبایی تبریزی رحمةالله تحت تربیت سلوکی و عرفانی قرار گرفت و در زمره شاگردان خاص ایشان شد.
سید محمدحسین طباطبایی سرانجام در ۲۴ آبان سال ۱۳۶۰ش (۱۸ محرم ۱۴۰۲ق) در قم درگذشت. پیکر وی از مسجد امام حسن عسکری تا حرم حضرت معصومه(س) تشییع شد و آیتالله سید محمدرضا گلپایگانی بر آن نماز خواند. سپس در حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.ادامه ...