ابن ابی‌جامع، علی بن حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين')
     
    (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="wikiInfo">
    <div class="wikiInfo">
    [[پرونده:NUR02742.jpg|بندانگشتی|ابن‌ابی‌جامع، علی بن حسین]]
    [[پرونده:NUR02742.jpg|بندانگشتی|ابن‌ ابی‌جامع، علی بن حسین]]
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    |-
    |-
    ! نام!! data-type="authorName" |ابن‌ابی‌جامع، علی بن حسین
    ! نام!! data-type="authorName" |ابن‌ ابی‌جامع، علی بن حسین
    |-
    |-
    |نام‌های دیگر  
    |نام‌های دیگر  
    خط ۳۱: خط ۳۱:
    </div>
    </div>


    '''على بن حسین بن محى‌الدين بن ابى‌جامع عاملى''' (1070-1135ق)، فقیه، مفسر، محدث،  از [[جزایری، نعمت‌الله|سید نعمت‌الله جزایری]] اجازه روایت داشته است.
    '''على بن حسین بن محى‌الدين بن ابى‌جامع عاملى''' (1070-1135ق)، فقیه، مفسر، محدث،  از [[جزایری، سید نعمت‌الله|سید نعمت‌الله جزایری]] اجازه روایت داشته است.


    == ولادت ==
    == ولادت ==
    خط ۳۸: خط ۳۸:
    ايشان محدثى بزرگوار، مفسرى ارجمند و فقيه و اصولى دقيق النظرى بوده كه تبار وى به علماى بزرگوار جبل عامل مى‌رسد. جدّ اول ايشان محى‌الدين، شيخ‌الاسلام تستر (شوشتر) بوده و [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نورى]] در خاتمۀ [[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك]] مى‌فرمايد: والد او شيخ حسین بن محى‌الدين را به فضل و علم ستوده‌اند.
    ايشان محدثى بزرگوار، مفسرى ارجمند و فقيه و اصولى دقيق النظرى بوده كه تبار وى به علماى بزرگوار جبل عامل مى‌رسد. جدّ اول ايشان محى‌الدين، شيخ‌الاسلام تستر (شوشتر) بوده و [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نورى]] در خاتمۀ [[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك]] مى‌فرمايد: والد او شيخ حسین بن محى‌الدين را به فضل و علم ستوده‌اند.


    مفسر مدتى در شهر «خلف آباد»(از شهرهاى استان خوزستان) مقيم بوده و وظايف شرعى را كه پدران ايشان انجام مى‌داده، به عهده گرفته است، ايشان از پدرش حسین از جدش محىالدين و او از پدر خود عبداللطيف از [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهائى]] روايت نقل كرده و اجازۀ روايت داشته‌اند.
    مفسر مدتى در شهر «خلف آباد»(از شهرهاى استان خوزستان) مقيم بوده و وظايف شرعى را كه پدران ايشان انجام مى‌داده، به عهده گرفته است، ايشان از پدرش حسین از جدش محى‌الدين و او از پدر خود عبداللطيف از [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهائى]] روايت نقل كرده و اجازۀ روايت داشته‌اند.


    كثرت تأليفات و وفور آثار ارزنده‌اش بر بسيارى علم و فضيلت وى گواهى مى‌دهد.
    كثرت تأليفات و وفور آثار ارزنده‌اش بر بسيارى علم و فضيلت وى گواهى مى‌دهد.
    خط ۶۰: خط ۶۰:
    # رسالة في ان النسبة ثلاثية او رباعية
    # رسالة في ان النسبة ثلاثية او رباعية
    # أرجوزة في علم الفلك به نام «تبصرة المبتدى»
    # أرجوزة في علم الفلك به نام «تبصرة المبتدى»
    {{الگو:مفسران شیعه}}


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    خط ۶۵: خط ۶۷:


    [[الوجيز في تفسير القرآن العزيز]]  
    [[الوجيز في تفسير القرآن العزيز]]  
    [[المختار من أخبار الأئمة الأبرار علیهم‌السلام]]


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:25 مرداد الی 24 شهریور]]
    [[رده:مفسران شیعه]]
    [[رده:محدثان]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۸

    ابن‌ ابی‌جامع، علی بن حسین
    نام ابن‌ ابی‌جامع، علی بن حسین
    نام‌های دیگر
    نام پدر شيخ حسین بن محى‌الدين
    متولد 1070ق
    محل تولد خلف آباد خوزستان
    رحلت 1135ق
    اساتید
    برخی آثار ‏الوجيز في تفسير القرآن العزيز
    کد مؤلف AUTHORCODE02742AUTHORCODE

    على بن حسین بن محى‌الدين بن ابى‌جامع عاملى (1070-1135ق)، فقیه، مفسر، محدث،  از سید نعمت‌الله جزایری اجازه روایت داشته است.

    ولادت

    تولد ایشان حدود سال 1070 ق بوده است.

    ايشان محدثى بزرگوار، مفسرى ارجمند و فقيه و اصولى دقيق النظرى بوده كه تبار وى به علماى بزرگوار جبل عامل مى‌رسد. جدّ اول ايشان محى‌الدين، شيخ‌الاسلام تستر (شوشتر) بوده و محدث نورى در خاتمۀ مستدرك مى‌فرمايد: والد او شيخ حسین بن محى‌الدين را به فضل و علم ستوده‌اند.

    مفسر مدتى در شهر «خلف آباد»(از شهرهاى استان خوزستان) مقيم بوده و وظايف شرعى را كه پدران ايشان انجام مى‌داده، به عهده گرفته است، ايشان از پدرش حسین از جدش محى‌الدين و او از پدر خود عبداللطيف از شيخ بهائى روايت نقل كرده و اجازۀ روايت داشته‌اند.

    كثرت تأليفات و وفور آثار ارزنده‌اش بر بسيارى علم و فضيلت وى گواهى مى‌دهد.

    علامۀ بزرگوار، شيخ آقا بزرگ تهرانى در مقدمۀ خود بر این تفسير دربارۀ مؤلف آن مى‌نویسد: «تأليفات گرانقدر او، نامش را زنده نگه داشته و آثار به جا مانده از وى، دلالت بر فضل و دانش او دارد و مى‌رساند كه وى علامه‌اى بوده است جامع منقول و معقول كه در تفسير، حديث، فقه، اصول، نحو، منطق، رياضى، هيأت، ادب و شعر، زبردستى و مهارت بسيار داشته است.»

    وفات

    وفات ايشان حدود 1135 هجرى ذكر شده است.

    آثار

    1. الوجيز في التفسير (تفسير مورد بحث)
    2. شرح اربعين حديث در طهارت(حاوى شرح 21 حديث)
    3. توقيف السائل على دلائل المسائل(در فقه).
    4. الافاده السنية في فهم الصلوات اليومیة
    5. ارجوزة في اصول الفقه
    6. ارجوزة في النحو
    7. تحفة المبتدى في المنطق(منظوم همراه با شرح مؤلف)
    8. ارشاد المتعلم الى الطريق(در منطق)
    9. شرح حاشية مولى عبدالله شاه آبادى
    10. رسالة في ان النسبة ثلاثية او رباعية
    11. أرجوزة في علم الفلك به نام «تبصرة المبتدى»

    وابسته‌ها