الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۵۳۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[ حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR00982J1.jpg|بی‌قاب|چپ|فاطمة الزهراء سلام‌الله‌علیها بهجة قلب المصطفی صلی‌الله‌عليه‌و‌آله|175px]]
    [[پرونده:NUR00008.jpg|بندانگشتی| حلی، حسن بن یوسف|175px]]


    '''شيخ جمال‌الدين'''، '''ابومنصور'''، '''حسن بن يوسف بن على بن مطهر حلى''' (647-726 قملقب به '''علامه حلى''' و علامه (به‌صورت مطلق)، در 27 رمضان سال 647ق، به دنيا آمد.
    '''فاطمة الزهراء سلام‌الله‌علیها بهجة قلب المصطفی صلی‌الله‌عليه‌و‌آله'''، از آثار [[رحمانی همدانی، احمد|احمد رحمانى همدانى]] (متوفاى 1383شاز مفصل‌ترين كتاب‌هاى موجود در زمينه زندگى، فعاليت‌ها، فضايل و مناقب حضرت فاطمه زهرا(س) به زبان عربى است.


    پدر او، شيخ سديدالدين، يوسف بن على بن مطهر حلى، از علماى برجسته و نامدار و داراى مقام علمى و اجتماعى بوده است.
    مؤلف در ابتداى كتاب، تحت عنوان «لآلي منثورة و فرائد منشورة»، به معناى «درهاى افشان و جواهر پراكنده»، 15 روايت از خداوند و چهارده معصوم در شأن حضرت زهرا(س) آورده است، سپس وارد مباحث و فصول كتاب شده است.


    مادر علامه حلى، خواهر [[حلی، جعفر بن حسن|محقق صاحب شرايع]] و دختر حسن بن ابى زكريا، يحيى بن حسن بن سعيد هذلى حلى است و يكى از زنان عفيف و پاک‌دامن و عالم عصر خويش بوده و در خانه علم و شرف بزرگ شده بود.
    فصل اول كتاب، حاوى توصيفات بسيارى از علما، محققین و پژوهشگران قديم و جديد در شأن اين بانوى بزگوار است. بسيارى از اين اشخاص داراى مذهب شيعى نيستند.


    علامه، دوران كودكى خويش را تحت تربيت پدر و مادر دلسوز و عالمش و تحت نظارت دايى بزرگوارش، [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] كه همچون پدرى مهربان براى او زحمت مى‌كشيد، گذراند.
    فصول بعدى تا فصل يازدهم با دسته‌بندى‌هاى مختلف به مناقب و فضائل آن حضرت پرداخته است.


    كثرت تأليفات علامه و سخنانى كه از معاصران او درباره‌اش به ما رسيده است، حاكى از رتبه والاى علمى اوست. وقتى از [[خواجه نصيرالدين طوسى]] هنگام بازگشت از حله درباره مشاهداتش سؤال كردند، در جواب گفت: «رأيت خريتا ماهرا و عالما إذا جاهد فاق».
    در اين فصول، فضيلت آن بانو كه با چهار معصوم ديگر در قرآن و روايات آمده را متذكر شده و آنها را مورد بررسى قرار داده است.


    مقصودش از خريت ماهر، [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] و از عالم، علامه حلى بود. در اين تعبير، از كلمه عالم استفاده شده است و با توجه به اينكه هنگام وفات خواجه، علامه 24 ساله بوده است و اين جمله قبل از آن گفته شده، مى‌توان به مقام والاى علمى او پى برد.
    ايشان در ادامه ذكر فضائل و مناقب حضرت، 20 روايت و منقبت ذكر كرده است كه با قسم آغاز مى‌گردد.


    از سوى ديگر، هنگام وفات [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]]، علامه حداكثر 28 سال سن داشته است و در اين زمان رياست شيعه اماميه به عهده او واگذار مى‌شود. اضافه بر اينكه او ملقب به علامه (بدون هيچ قيدى) گشته است و هيچ‌كس در هيچ زمانى، چنين لقبى را كه مورد اتفاق جميع علما باشد، به‌دست نياورده است.
    فصل پنجم و ششم كتاب درباره فضائل و مناقب آن حضرت در منابع اهل سنت و منابع شيعى است.


    لقب آیت‌الله نيز در آن زمان و قبل از آن، اختصاص به او داشته است و تا آن زمان، هيچ‌كس به اين لقب مفتخر نشده بود. با توجه به آنچه گفته شد، مقام علمى او آن‌گاه آشكارتر مى‌شود كه بدانيم در زمان او در حله 400 مجتهد بوده است.
    فصل هفتم و هشتم به بيان مقام آن حضرت و چند گفتار از برخى علماى شيعى و سنى اختصاص يافته است.


    علامه، در زمينه‌هاى مختلف علمى، براى هر سه سطح مبتدى، متوسط و عالى، با شيوه‌ها و روش‌هاى متناسب، كتاب نوشته است؛ به‌عنوان مثال، در زمينه فقه، براى سطح مبتدى، سه كتاب «[[تبصرة المتعلمين في أحكام الدين|تبصرة المتعلمين]]»، «إيضاح الأحكام» و «إرشاد الأذهان» و براى سطح متوسط، دو كتاب «قواعد الأحكام» و «تحرير الأحكام» و براى سطح عالى، سه كتاب «مختلف الشيعة»، «تذكرة الفقهاء»، و «منتهى المطلب» را نگاشته است.
    فصل نهم، دهم و يازدهم، مشتمل بر بيان كرامت و مقام آن حضرت نزد خداوند، پيامبر(ص) و [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] است.


    <div class="mw-ui-button">[[حلی، حسن بن یوسف|'''ادامه''']]</div>
    در فصل‌هاى دوازده تا چهل، درباره مادر آن حضرت، چگونگى ولادت، نام‌ها و القاب او، سخنان و آثار وى، دفاع از ولايت، خطبه فدكيه و مباحث مربوط به آن، ازدواج و خانواده و فرزندان، مصائب او و مباحث مربوط به شهادت وى سخن به ميان آمده است. فصل آخر كتاب به كتاب‌شناسى اجمالى حضرت فاطمه زهرا(س) اختصاص دارد و در آن، به نام بيش از 260 كتاب در اين زمينه اشاره شده است.<span id="mp-more">[[فاطمة الزهراء سلام‌الله‌علیها بهجة قلب المصطفی صلی‌الله‌عليه‌و‌آله|'''ادامه ...''']]</span>

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۵۱

    فاطمة الزهراء سلام‌الله‌علیها بهجة قلب المصطفی صلی‌الله‌عليه‌و‌آله

    فاطمة الزهراء سلام‌الله‌علیها بهجة قلب المصطفی صلی‌الله‌عليه‌و‌آله، از آثار احمد رحمانى همدانى (متوفاى 1383ش)، از مفصل‌ترين كتاب‌هاى موجود در زمينه زندگى، فعاليت‌ها، فضايل و مناقب حضرت فاطمه زهرا(س) به زبان عربى است.

    مؤلف در ابتداى كتاب، تحت عنوان «لآلي منثورة و فرائد منشورة»، به معناى «درهاى افشان و جواهر پراكنده»، 15 روايت از خداوند و چهارده معصوم در شأن حضرت زهرا(س) آورده است، سپس وارد مباحث و فصول كتاب شده است.

    فصل اول كتاب، حاوى توصيفات بسيارى از علما، محققین و پژوهشگران قديم و جديد در شأن اين بانوى بزگوار است. بسيارى از اين اشخاص داراى مذهب شيعى نيستند.

    فصول بعدى تا فصل يازدهم با دسته‌بندى‌هاى مختلف به مناقب و فضائل آن حضرت پرداخته است.

    در اين فصول، فضيلت آن بانو كه با چهار معصوم ديگر در قرآن و روايات آمده را متذكر شده و آنها را مورد بررسى قرار داده است.

    ايشان در ادامه ذكر فضائل و مناقب حضرت، 20 روايت و منقبت ذكر كرده است كه با قسم آغاز مى‌گردد.

    فصل پنجم و ششم كتاب درباره فضائل و مناقب آن حضرت در منابع اهل سنت و منابع شيعى است.

    فصل هفتم و هشتم به بيان مقام آن حضرت و چند گفتار از برخى علماى شيعى و سنى اختصاص يافته است.

    فصل نهم، دهم و يازدهم، مشتمل بر بيان كرامت و مقام آن حضرت نزد خداوند، پيامبر(ص) و حضرت على(ع) است.

    در فصل‌هاى دوازده تا چهل، درباره مادر آن حضرت، چگونگى ولادت، نام‌ها و القاب او، سخنان و آثار وى، دفاع از ولايت، خطبه فدكيه و مباحث مربوط به آن، ازدواج و خانواده و فرزندان، مصائب او و مباحث مربوط به شهادت وى سخن به ميان آمده است. فصل آخر كتاب به كتاب‌شناسى اجمالى حضرت فاطمه زهرا(س) اختصاص دارد و در آن، به نام بيش از 260 كتاب در اين زمينه اشاره شده است.ادامه ...