ابن آجروم، محمد بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'يك' به 'یک') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| (۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo"> | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR13162.jpg|بندانگشتی| | [[پرونده:NUR13162.jpg|بندانگشتی|ابن آجروم، محمد بن محمد]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type="authorName" | | ! نام!! data-type="authorName" |ابن آجروم، محمد بن محمد | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
| data-type="authorOtherNames" | | | data-type="authorOtherNames" | ابن اجروم، ابوعبدالله محمد بن محمد | ||
ص‍ن‍ه‍اج‍ی، محمد | ص‍ن‍ه‍اج‍ی، محمد بن محمد | ||
Ibn Adjurrum | Ibn Adjurrum | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''محمد بن محمد ابن آجروم مراكشى''' (672 -723ق)، نحوى و عالم به قرائات | ||
== | ==ولادت== | ||
ابن آجُرُّوم، ابوعبدالله محمد بن محمد بن داوود صنهاجى مراكشى، شرح حال جامعى از او در دست نيست. حتى حدود یک قرن و نيم پس از مرگش، به‌رغم شهرت آجرومیه، [[سيوطى]] اظهار مى‌دارد كه چيزى از احوال او نيافته است. اينكه تنها مى‌توان گفت كه وى احتمالاً در فاس متولد شده است. | |||
== | چون از قبيله بربرى صنهاجه برخاسته، غريب نيست كه به نام بربرى آگروم يا ابن آجروم شهرت يافته باشد؛ به‌ویژه كه سيوطى، به نقل از تذكره ابن مكتوم، مى‌نویسد كه وى در 719ق، در فاس به تعليم مشغول بوده است و سپس تصريح مى‌كند كه او به آگروم شهرت داشته است. اگر روايت [[سيوطى]] را موثق بدانيم، نظريه كسانى كه مى‌گویند ابوعبدالله محمد، توسط نویسندگان متأخر و پس از انتشار و شهرت فراگیر «المقدمة الأجرّومیّة في مبادئ علم العربية»، ابن آجروم خوانده شده است، بى‌اساس مى‌گردد. منابع كهن، معناى كلمه بربرى اجروم را «فقير صوفى» دانسته‌اند؛ ازاين‌رو، مشتق ساختن آن از «اگراما»ى يونانى، يا «اگراماريا»ى لاتينى چندان موجه به نظر نمى‌رسد. | ||
و همان جا درس خوانده، پس عازم مكه شده، در عبور از قاهره چندى در آنجا توقف كرده و نزد ابوحيان محمد بن يوسف غَرناطى ( | |||
==تحصیلات== | |||
و همان جا درس خوانده، پس عازم مكه شده، در عبور از قاهره چندى در آنجا توقف كرده و نزد ابوحيان محمد بن يوسف غَرناطى (متوفای 745ق) تلمذ كرده، در مكه آجرومیه را در برابر كعبه تأليف كرده، عاقبت در فاس رحل اقامت افكنده و در آنجا به تدريس نحو و قرائات پرداخته است. | |||
==وفات== | ==وفات== | ||
او در صفر 723ق1323/م درگذشت و در باب الحديد كه در محله اندلسيان فاس بود، به خاک سپرده شد. اما «بن شنب» در دائرةالمعارف | او در صفر 723ق1323/م درگذشت و در باب الحديد كه در محله اندلسيان فاس بود، به خاک سپرده شد. اما «بن شنب» در دائرةالمعارف الإسلامیة این محل را باب الجيزيين كه امروز باب الحمراء خوانده مى‌شود، دانسته است. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
ابن آجروم همه شهرت عظيم خود را مديون کتاب مختصر المقدمة | ابن آجروم همه شهرت عظيم خود را مديون کتاب مختصر المقدمة الأجرومیة است. اگرچه [[سيوطى]] نوشته است كه ابن مكتوم وى را در فرايض، حساب، ادب و قرائات صاحب علم دانسته و چندين کتاب و ارجوزه در قرائات و تجوید به وى نسبت داده، اما چيزى از این آثار به‌جاى نمانده است و از شرحى كه گویا بر منظومه شاطبى نگاشته بوده است، نيز اثرى در دست نيست<ref>آذرتاش، آذرنوش، ج2، ص613</ref>. | ||
==پانویس== | |||
<references /> | |||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۸: | ||
[http://lib.eshia.ir/23022/2/769 آذرتاش، آذرنوش، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374] | [http://lib.eshia.ir/23022/2/769 آذرتاش، آذرنوش، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374] | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۴: | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[شرح | [[شرح الكفراوي علی متن الآجرومية بحاشية الحامدي]] | ||
[[شرح العلامة الکفراوي علی متن الاجرومية في علم النحو]] | |||
[[شرح العلامة الحطاب المالكي علی متن الأجرومية المسمی متممة الأجرومية]] | |||
[[شرح الآجرومية]] | |||
[[الكواكب الدرية]] | |||
[[حاشية الشيخ محمد ابوالنجا | [[حاشية الشيخ محمد ابوالنجا علی شرح الشيخ خالد الأزهري علی الآجرومية في النحو لإبن آجروم محمد بن محمد بن داود الصنهاجي]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۰
| نام | ابن آجروم، محمد بن محمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ابن اجروم، ابوعبدالله محمد بن محمد
ص‍ن‍ه‍اج‍ی، محمد بن محمد Ibn Adjurrum |
| نام پدر | محمد |
| متولد | 672 |
| محل تولد | فاس |
| رحلت | 723 ق |
| اساتید | ابوحيان محمد بن يوسف غَرناطى |
| برخی آثار | شرح الکفراوی علی متن الآجرومیه |
| کد مؤلف | AUTHORCODE13162AUTHORCODE |
محمد بن محمد ابن آجروم مراكشى (672 -723ق)، نحوى و عالم به قرائات
ولادت
ابن آجُرُّوم، ابوعبدالله محمد بن محمد بن داوود صنهاجى مراكشى، شرح حال جامعى از او در دست نيست. حتى حدود یک قرن و نيم پس از مرگش، به‌رغم شهرت آجرومیه، سيوطى اظهار مى‌دارد كه چيزى از احوال او نيافته است. اينكه تنها مى‌توان گفت كه وى احتمالاً در فاس متولد شده است.
چون از قبيله بربرى صنهاجه برخاسته، غريب نيست كه به نام بربرى آگروم يا ابن آجروم شهرت يافته باشد؛ به‌ویژه كه سيوطى، به نقل از تذكره ابن مكتوم، مى‌نویسد كه وى در 719ق، در فاس به تعليم مشغول بوده است و سپس تصريح مى‌كند كه او به آگروم شهرت داشته است. اگر روايت سيوطى را موثق بدانيم، نظريه كسانى كه مى‌گویند ابوعبدالله محمد، توسط نویسندگان متأخر و پس از انتشار و شهرت فراگیر «المقدمة الأجرّومیّة في مبادئ علم العربية»، ابن آجروم خوانده شده است، بى‌اساس مى‌گردد. منابع كهن، معناى كلمه بربرى اجروم را «فقير صوفى» دانسته‌اند؛ ازاين‌رو، مشتق ساختن آن از «اگراما»ى يونانى، يا «اگراماريا»ى لاتينى چندان موجه به نظر نمى‌رسد.
تحصیلات
و همان جا درس خوانده، پس عازم مكه شده، در عبور از قاهره چندى در آنجا توقف كرده و نزد ابوحيان محمد بن يوسف غَرناطى (متوفای 745ق) تلمذ كرده، در مكه آجرومیه را در برابر كعبه تأليف كرده، عاقبت در فاس رحل اقامت افكنده و در آنجا به تدريس نحو و قرائات پرداخته است.
وفات
او در صفر 723ق1323/م درگذشت و در باب الحديد كه در محله اندلسيان فاس بود، به خاک سپرده شد. اما «بن شنب» در دائرةالمعارف الإسلامیة این محل را باب الجيزيين كه امروز باب الحمراء خوانده مى‌شود، دانسته است.
آثار
ابن آجروم همه شهرت عظيم خود را مديون کتاب مختصر المقدمة الأجرومیة است. اگرچه سيوطى نوشته است كه ابن مكتوم وى را در فرايض، حساب، ادب و قرائات صاحب علم دانسته و چندين کتاب و ارجوزه در قرائات و تجوید به وى نسبت داده، اما چيزى از این آثار به‌جاى نمانده است و از شرحى كه گویا بر منظومه شاطبى نگاشته بوده است، نيز اثرى در دست نيست[۱].
پانویس
- ↑ آذرتاش، آذرنوش، ج2، ص613
منابع مقاله