الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۶۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱۰ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[صهبای صفا]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR86483J1.jpg|بی‌قاب|چپ|اندیشه مقاومت از منظر حضرت آیت‌الله‌العظمی سید علی خامنه‌ای مدظله‌العالی|175px]]
    [[پرونده:NUR03913J1.jpg|بندانگشتی|صهبای صفا|175px]]


    '''صهباى صفا'''، از آثار گفتارى و نوشتارى [[جوادی آملی، عبدالله|آيت‌الله عبدالله جوادى آملى]] (متولد آمل، 1312ش) است كه نويسنده در آن، عظمت، حكمت‌ها و اسرار مناسك و آداب فريضه بزرگ الهى حج را به‌صورت تحليلى و مستند بيان كرده است.
    '''اندیشه مقاومت از منظر آیت‌الله‌العظمی سید علی خامنه‌ای''' به گردآوری [[صلح میرزائی، سعید|سعید صلح میرزایی]] درباره مقاومت (دیدگاه‌های سیاسی و اجتماعی رهبر انقلاب) است.


    روش نويسنده در اين اثر، اجتهادى و تحليلى است و از كتاب و سنت و عقل براى توضيح مطالب بهره برده است.
    نوشتار حاضر در عمل به فرمان [[خامنه‌ای، سید علی|رهبر معظم انقلاب]] در جهت تبلیغ و تبیین نظریه مقاومت و همچنین باهدف تسهیل کار تبیین برای جوانان مؤمن و انقلابی با پژوهش در بیانات ایشان تدوین و توسط انتشارات انقلاب اسلامی عرضه شده است.
    حج، همانند ديگر عبادت‌ها، آداب، سنن و فرايضى دارد كه بعضى از آنها ارشادى است، برخى مستحبى و دسته‌اى نيز واجب. همه اين آداب و سنن و فرايض براى تحصيل صفات ثبوتيه و پرهيز از صفات سلبيه است. انسان از آن جهت كه مظهر ذات اقدس اله و خليفة الرحمان است، داراى صفات ثبوتى و سلبى است. صفات نفسانى، صفات سلبى انسان است و صفات كمالى، صفات ثبوتى اوست. انسان موظف است كه هر صفت كمالى را تحصيل و هر آنچه از صفات نقصى است را از خود دفع كند. صفات سلبى و ثبوتى به‌صورت «تخليه» و «تحليه» ظهور مى‌كند؛ يعنى انسان، ابتدا بايد خود را از رذايل اخلاقى خالى كند و سپس به فضايل اخلاقى مزين سازد و جلوه جمال و جلال حق شود و حج يكى از بهترين اعمالى است كه اين امور را براى انسان تأمين مى‌كند. اگر كسى به اسرار حج آشنا نباشد و به حج برود، حج كامل انجام نداده و آن حجى كه ضيافت‌اللَّه است نصيب او نشده است. ممكن است صحيح باشد، ولى مقبول حق نباشد؛ زيرا روحِ شخص حج‌گزار به‌خاطر عدم آگاهى به اسرار حج، تعالى پيدا نكرده است.


    خاندان سالار شهيدان(س) از همان آغاز حركت خود از مدينه به مكه، قصد عمره مفرده داشتند و قصد حج تمتع نكردند؛ يعنى چنين نيست كه حسين بن على بن ابى‌طالب(س) به قصد حج تمتع عازم مكه گرديده و سپس در اثر فشار حكومت ننگين اموى، تمتع را به افراد تبديل كرده باشد؛ نه در روايات از اين بحث سخنى است و نه در فقه ما. فقط در مقاتل به اين مطلب اشاره شده است. بزرگان فقه ما نيز به اين نكته عنايت كرده‌اند كه: اين سخن نه ريشه حديثى دارد و نه ريشه فقهى. حسين بن على بن ابى‌طالب(ع) از ابتدا قصد عمره مفرده داشت. او به منى نرفت، ولى قربانى داد. فرزندش [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم|امام سجاد]](س) در شام خود را چنين معرفى مى‌كند: «أنا ابن مكة و منى»؛ «من فرزند مكه و مِنايم». ما جان داديم. منى مال ماست. عرفات مال ماست. مكه از آنِ ماست. من فرزند زمزمم. زمزم و منى ارث من است. من وارث مكه‌ام. من وارث سرزمين عرفات و مشعر و منايم. بنابراين آمدن به سرزمين مِنى با جسم، خيلى مهم نيست. كسى كه پيشاپيش، جانش را فداى دوست كرد، او از منى و عرفات و... ارث مى‌برد
    * '''وعده‌ی الهی به پیروزی اهل مقاومت'''


    <div class="mw-ui-button">[[صهبای صفا|'''ادامه''']]</div>
    وعده‌ی الهى این است که اگر اهل حق پاى حقّ خودشان بایستند، حق پیروز خواهد شد. در همه‌ی مراحل این‌طور است. در دوران انقلاب این را تجربه کردید، در دوران جنگ تجربه کردید، در دوران اسارت تجربه کردید، در دوران بعد از پایان جنگ که ملّت ایران در صدد بناى دوباره‌ی کشور خود برآمد این را تجربه کردید؛ در آینده هم باید این را یقین داشته باشید که عملى است.
    هرجا دیدید که دشمنى زورگویى میکند، در مقابل او بایستید. این، وظیفه‌ی آحاد مردم، دولتمردان، نمایندگان مردم و کسانى است که این مملکت مسئولیّتى را به آنها سپرده است. در مقابل دشمن متجاوز، در مقابل زورگوى ظالم، در مقابل استکبارى که امروز بر ارزشهاى الهى و معنوى طغیان کرده است که مظهرش هم دولت طاغوت و طغیان‏گر آمریکا است کوتاه نیایید. قدرتهاى مادّى، هیچ غلطى نمیتوانند بکنند. با ملّتى که ایستاده و به نیروى خود تکیه کرده است، هیچ کارى نمیتوانند بکنند. همه‌ی راه‏ها به روى آنها بسته است.
     
    * '''جهاد امروز ما، جهاد کبیر'''
    [امروز] جنگ نظامى مطرح نیست؛ امروز براى کشور ما جنگ نظامىِ سنّتى و متعارف احتمال بسیار بسیار ضعیفى است لکن جهاد باقى است؛ جهاد یک چیز دیگر است. جهاد فقط به معناى قتال نیست، فقط به معناى جنگ نظامى نیست؛ جهاد یک معناى بسیار وسیع‌ترى دارد. در بین جهادها جهادى هست که خداى متعال در قرآن آن را «جهاد کبیر» نام نهاده: «وَجَاهِدْهُمْ بِهِ جِهَادًا كَبِيرًا»؛ ... ایستادگى و مقاومت‏ و عدم تبعیّت [است‏]. «فَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَجَاهِدْهُمْ بِهِ جِهَادًا كَبِيرًا» از مشرکین اطاعت نکن. اطاعت نکردن از کفّار همان چیزى است که خداى متعال به آن گفته جهاد کبیر... در بین جهاد اصغر یک جهاد هست که خداى متعال آن را «جهاد کبیر» نام نهاده که آن همین است. «جهاد کبیر» یعنى چه؟ یعنى اطاعت نکردن از دشمن، از کافر؛ از خصمى که در میدان مبارزه‌ی با تو قرار گرفته اطاعت نکن. اطاعت یعنى چه؟ یعنى تبعیّت؛ تبعیّت نکن. تبعیّت نکردن در کجا؟ در میدانهاى مختلف؛ تبعیّت در میدان سیاست، در میدان اقتصاد، در میدان فرهنگ، در میدان هنر. در میدانهاى مختلف از دشمن تبعیّت نکن؛ این شد «جهاد کبیر».<span id="mp-more">[[اندیشه مقاومت از منظر حضرت آیت‌الله‌العظمی سید علی خامنه‌ای مدظله‌العالی|'''ادامه ...''']]</span>

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۴

    اندیشه مقاومت از منظر حضرت آیت‌الله‌العظمی سید علی خامنه‌ای مدظله‌العالی

    اندیشه مقاومت از منظر آیت‌الله‌العظمی سید علی خامنه‌ای به گردآوری سعید صلح میرزایی درباره مقاومت (دیدگاه‌های سیاسی و اجتماعی رهبر انقلاب) است.

    نوشتار حاضر در عمل به فرمان رهبر معظم انقلاب در جهت تبلیغ و تبیین نظریه مقاومت و همچنین باهدف تسهیل کار تبیین برای جوانان مؤمن و انقلابی با پژوهش در بیانات ایشان تدوین و توسط انتشارات انقلاب اسلامی عرضه شده است.

    • وعده‌ی الهی به پیروزی اهل مقاومت

    وعده‌ی الهى این است که اگر اهل حق پاى حقّ خودشان بایستند، حق پیروز خواهد شد. در همه‌ی مراحل این‌طور است. در دوران انقلاب این را تجربه کردید، در دوران جنگ تجربه کردید، در دوران اسارت تجربه کردید، در دوران بعد از پایان جنگ که ملّت ایران در صدد بناى دوباره‌ی کشور خود برآمد این را تجربه کردید؛ در آینده هم باید این را یقین داشته باشید که عملى است. هرجا دیدید که دشمنى زورگویى میکند، در مقابل او بایستید. این، وظیفه‌ی آحاد مردم، دولتمردان، نمایندگان مردم و کسانى است که این مملکت مسئولیّتى را به آنها سپرده است. در مقابل دشمن متجاوز، در مقابل زورگوى ظالم، در مقابل استکبارى که امروز بر ارزشهاى الهى و معنوى طغیان کرده است که مظهرش هم دولت طاغوت و طغیان‏گر آمریکا است کوتاه نیایید. قدرتهاى مادّى، هیچ غلطى نمیتوانند بکنند. با ملّتى که ایستاده و به نیروى خود تکیه کرده است، هیچ کارى نمیتوانند بکنند. همه‌ی راه‏ها به روى آنها بسته است.

    • جهاد امروز ما، جهاد کبیر

    [امروز] جنگ نظامى مطرح نیست؛ امروز براى کشور ما جنگ نظامىِ سنّتى و متعارف احتمال بسیار بسیار ضعیفى است لکن جهاد باقى است؛ جهاد یک چیز دیگر است. جهاد فقط به معناى قتال نیست، فقط به معناى جنگ نظامى نیست؛ جهاد یک معناى بسیار وسیع‌ترى دارد. در بین جهادها جهادى هست که خداى متعال در قرآن آن را «جهاد کبیر» نام نهاده: «وَجَاهِدْهُمْ بِهِ جِهَادًا كَبِيرًا»؛ ... ایستادگى و مقاومت‏ و عدم تبعیّت [است‏]. «فَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَجَاهِدْهُمْ بِهِ جِهَادًا كَبِيرًا» از مشرکین اطاعت نکن. اطاعت نکردن از کفّار همان چیزى است که خداى متعال به آن گفته جهاد کبیر... در بین جهاد اصغر یک جهاد هست که خداى متعال آن را «جهاد کبیر» نام نهاده که آن همین است. «جهاد کبیر» یعنى چه؟ یعنى اطاعت نکردن از دشمن، از کافر؛ از خصمى که در میدان مبارزه‌ی با تو قرار گرفته اطاعت نکن. اطاعت یعنى چه؟ یعنى تبعیّت؛ تبعیّت نکن. تبعیّت نکردن در کجا؟ در میدانهاى مختلف؛ تبعیّت در میدان سیاست، در میدان اقتصاد، در میدان فرهنگ، در میدان هنر. در میدانهاى مختلف از دشمن تبعیّت نکن؛ این شد «جهاد کبیر».ادامه ...