عنصرالمعالی، کیکاوس بن اسکندر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'سبك' به 'سبک ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR03403.jpg|بندانگشتی|عنصرالمعالی، کیکاوس بن اسکندر]] | [[پرونده:NUR03403.jpg|بندانگشتی|عنصرالمعالی، کیکاوس بن اسکندر]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |عنصرالمعالی، کیکاوس بن اسکندر | ||
|- | |- | ||
| | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | امیر عنصرالمعالی | ||
امیر کیکاوس بن اسکندر | امیر کیکاوس بن اسکندر | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |اسکندر | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |قرن پنجم | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" | | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |در حدود سال 480ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[قابوسنامه]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE03403AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''کیکاوس بن اسکندر عنصر المعالى''' (در حدود سال 480ق)، ملقب به عنصر المعالى، از امرا و پادشاهان آل زیار بوده که چندى نیز بر قسمتى از کوهستان‌هاى فراخ مازندران (طبرستان و گرگان) حکمرانى مى‌کرده است. | |||
== ولادت == | |||
وى در اوایل قرن پنجم هجرى به دنیا آمده است. | |||
== تحصیلات == | |||
او نوه شمس المعالى قابوس بن وشمگیر، حاکم بزرگ آل زیار بود و در کودکى و نوجوانى علوم و فنون زمان خود را در دربار پدر و پدربزرگ فراگرفت و طبق رسوم آن روز، آداب حکومت و ملک‌دارى را نیز آموخت. | |||
کیکاوس ظاهرا اطلاعات عمیقى در ادبیات فارسى و عربى، منطق و حکمت، فلسفه و آئین حکومت و اخلاق داشته است و در دوران حکومت خود بر بخشى از متصرفات دولت آل زیار، رعایت عدل و انصاف را سرلوحه اعمال خود قرار داده بود. | |||
وى در جوانى، به سیر و سیاحت پرداخت و چندى نیز در دستگاه سلطنت دوره دوم غزنویان، سلطان مودود غزنوى بسربرد و با این سلطان، در جنگ‌هاى هند شرکت کرد. | |||
وى همچنین در جنگ‌هاى مسلمانان با رومیان نیز حضور یافت و به سفر حج رفت. این سفرها به همراه مطالعات عمیق علمى و ادبى و آشنایى با شیوه ملک‌دارى و حکومت، وى را بر آن داشت تا در اواخر عمر، کتاب بزرگى به نام «قابوسنامه» را در اخلاق، رفتار و طریق رفتار با دیگران و... به رشته تحریر درآورد که این کتاب از لحاظ سبک نگارش و تنوع موضوعات در نوع خود بى‌نظیر است. | |||
وى قابوسنامه را در پند و اندرز و خطاب به فرزندش گیلان شاه نوشت و نصایح گوناگونى را که حاصل یک عمر تجربه وى بود، در اختیار پسرش نهاد. | |||
وى در این کتاب، نکات اخلاقى مختلفى نظیر: رعایت حقوق و احترام پدر ومادر، نحوه خوردن و آشامیدن، اغذیه و اشربه گوناگون، عشق و محبت، شکار، ورزش (چوگان‌بازى) نحوه مدیریت، رعایت حق و حقوق مردم، لزوم فراگیرى دانش‌هاى روز و... اشاره کرده است. | |||
بیان جزئیات در مسائلى چون طب قدیم و جدید، نجوم و ستاره‌شناسى، بردگان، طبقات مختلف مردم، چگونگى تجارت و خرید و فروش و... حکایت از وسعت دید و دانش وى داشته و رنج او را در فراهم آوردن این اطلاعات نشان مى‌دهد. | |||
وى | وى در پندنامه بزرگ خود، به صراحت از اشتباهات و خطاهاى خویش که در جوانى و بر اثر بى‌تجربگى انجام داده، اظهار ندامت کرده و خواهان پند گرفتن خوانندگان از این خطاها شده است. | ||
کتاب قابوسنامه که به سبب نصایح و اندرزهاى فراوان آن به نصیحت‌نامه و پندنامه نیز معروف گشته، همواره محبت را اصل اساسى در ارتباط با دیگران دانسته است و نویسنده در اکثر فرازهاى کتاب، خطاب به فرزند خود، مثال‌هایى از تاریخ گذشته ایران و درگذشتگان را ذکر کرده که هریک، جنبه عبرت‌آموزى داشته و به حق، حتى هم‌اکنون نیز خوانندگان خود را به تأملى عمیق واداشته و آنها را تحت تأثیر قرار مى‌دهد. | |||
متن روان و شیواى قابوسنامه، نشان‌دهنده پختگى قلم نویسنده و پیشرفت ادبى ایران در قرن پنجم هجرى است، به‌گونه‌اى که این کتاب از لحاظ محتوا و عمق بینش، با بسیارى از کتب ادبى فعلى قابل مقایسه بوده و حتى برتر شمرده مى‌شود. | |||
==وفات== | |||
تاریخ دقیق وفات وى، به‌درستى معلوم نیست. همین قدر مى‌دانیم که در اواخر قرن پنجم هجرى در حدود سال 480ق و ظاهرا چندى پس از تألیف کتاب بزرگ خود، درگذشته است. وى یکى از ستاره‌هاى بزرگ فرهنگ و هنر میهن کهنسال ما به شمار مى‌رود که برگ زرین دیگرى بر افتخارات ایران‌زمین اضافه نموده است. | |||
==منابع مقاله== | |||
#[https://tarikh.inoor.ir/fa/event/list?Keyword=119360&KeywordTitle=%DA%A9%DB%8C%DA%A9%D8%A7%D9%88%D8%B3_%D8%B2%DB%8C%D8%A7%D8%B1%DB%8C پایگاه جامع تاریخ] | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
== | |||
[[قابوسنامه]] | |||
[[قابوس نامه (نسخه)]] | |||
[[كتاب النصيحة المعروف باسم قابوسنامه]] | |||
[[ | |||
[[ | [[حکایات قابوسنامه]] | ||
[[گزيده | [[گزيده قابوسنامه (متن فارسی از قرن پنجم هجري)]] | ||
[[حکایات قابوسنامه]] | [[حکایات قابوسنامه]] | ||
| خط ۸۳: | خط ۸۵: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:اردیبهشت (1400)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۵
| نام | عنصرالمعالی، کیکاوس بن اسکندر |
|---|---|
| نام‌های دیگر | امیر عنصرالمعالی
امیر کیکاوس بن اسکندر کیکاوس بن اسکندر |
| نام پدر | اسکندر |
| متولد | قرن پنجم |
| محل تولد | |
| رحلت | در حدود سال 480ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | قابوسنامه |
| کد مؤلف | AUTHORCODE03403AUTHORCODE |
کیکاوس بن اسکندر عنصر المعالى (در حدود سال 480ق)، ملقب به عنصر المعالى، از امرا و پادشاهان آل زیار بوده که چندى نیز بر قسمتى از کوهستان‌هاى فراخ مازندران (طبرستان و گرگان) حکمرانى مى‌کرده است.
ولادت
وى در اوایل قرن پنجم هجرى به دنیا آمده است.
تحصیلات
او نوه شمس المعالى قابوس بن وشمگیر، حاکم بزرگ آل زیار بود و در کودکى و نوجوانى علوم و فنون زمان خود را در دربار پدر و پدربزرگ فراگرفت و طبق رسوم آن روز، آداب حکومت و ملک‌دارى را نیز آموخت.
کیکاوس ظاهرا اطلاعات عمیقى در ادبیات فارسى و عربى، منطق و حکمت، فلسفه و آئین حکومت و اخلاق داشته است و در دوران حکومت خود بر بخشى از متصرفات دولت آل زیار، رعایت عدل و انصاف را سرلوحه اعمال خود قرار داده بود.
وى در جوانى، به سیر و سیاحت پرداخت و چندى نیز در دستگاه سلطنت دوره دوم غزنویان، سلطان مودود غزنوى بسربرد و با این سلطان، در جنگ‌هاى هند شرکت کرد.
وى همچنین در جنگ‌هاى مسلمانان با رومیان نیز حضور یافت و به سفر حج رفت. این سفرها به همراه مطالعات عمیق علمى و ادبى و آشنایى با شیوه ملک‌دارى و حکومت، وى را بر آن داشت تا در اواخر عمر، کتاب بزرگى به نام «قابوسنامه» را در اخلاق، رفتار و طریق رفتار با دیگران و... به رشته تحریر درآورد که این کتاب از لحاظ سبک نگارش و تنوع موضوعات در نوع خود بى‌نظیر است.
وى قابوسنامه را در پند و اندرز و خطاب به فرزندش گیلان شاه نوشت و نصایح گوناگونى را که حاصل یک عمر تجربه وى بود، در اختیار پسرش نهاد.
وى در این کتاب، نکات اخلاقى مختلفى نظیر: رعایت حقوق و احترام پدر ومادر، نحوه خوردن و آشامیدن، اغذیه و اشربه گوناگون، عشق و محبت، شکار، ورزش (چوگان‌بازى) نحوه مدیریت، رعایت حق و حقوق مردم، لزوم فراگیرى دانش‌هاى روز و... اشاره کرده است.
بیان جزئیات در مسائلى چون طب قدیم و جدید، نجوم و ستاره‌شناسى، بردگان، طبقات مختلف مردم، چگونگى تجارت و خرید و فروش و... حکایت از وسعت دید و دانش وى داشته و رنج او را در فراهم آوردن این اطلاعات نشان مى‌دهد.
وى در پندنامه بزرگ خود، به صراحت از اشتباهات و خطاهاى خویش که در جوانى و بر اثر بى‌تجربگى انجام داده، اظهار ندامت کرده و خواهان پند گرفتن خوانندگان از این خطاها شده است.
کتاب قابوسنامه که به سبب نصایح و اندرزهاى فراوان آن به نصیحت‌نامه و پندنامه نیز معروف گشته، همواره محبت را اصل اساسى در ارتباط با دیگران دانسته است و نویسنده در اکثر فرازهاى کتاب، خطاب به فرزند خود، مثال‌هایى از تاریخ گذشته ایران و درگذشتگان را ذکر کرده که هریک، جنبه عبرت‌آموزى داشته و به حق، حتى هم‌اکنون نیز خوانندگان خود را به تأملى عمیق واداشته و آنها را تحت تأثیر قرار مى‌دهد.
متن روان و شیواى قابوسنامه، نشان‌دهنده پختگى قلم نویسنده و پیشرفت ادبى ایران در قرن پنجم هجرى است، به‌گونه‌اى که این کتاب از لحاظ محتوا و عمق بینش، با بسیارى از کتب ادبى فعلى قابل مقایسه بوده و حتى برتر شمرده مى‌شود.
وفات
تاریخ دقیق وفات وى، به‌درستى معلوم نیست. همین قدر مى‌دانیم که در اواخر قرن پنجم هجرى در حدود سال 480ق و ظاهرا چندى پس از تألیف کتاب بزرگ خود، درگذشته است. وى یکى از ستاره‌هاى بزرگ فرهنگ و هنر میهن کهنسال ما به شمار مى‌رود که برگ زرین دیگرى بر افتخارات ایران‌زمین اضافه نموده است.