شرح كتاب الفقه الأكبر: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''')
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    | تصویر =NUR01250J1.jpg
    | تصویر =NUR01250J1.jpg
    خط ۷: خط ۶:
    [[دندل، علی محمد]] (محقق)
    [[دندل، علی محمد]] (محقق)


    [[ابوحنیفه، نعمان بن ثابت]] (نويسنده)
    [[ابوحنیفه، نعمان بن ثابت]] (نویسنده)


    [[قاری، علی بن سلطان‌محمد]] (شارح)
    [[قاری، علی بن سلطان‌محمد]] (شارح)
    خط ۲۱: خط ۲۰:
    | سال نشر = 1428 ق  
    | سال نشر = 1428 ق  


    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE1250AUTOMATIONCODE
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE01250AUTOMATIONCODE
    | چاپ =2
    | چاپ =2
    | شابک =978-2-7451-09998-7
    | شابک =978-2-7451-09998-7
    | تعداد جلد =1
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =10783
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =01250
    | کتابخوان همراه نور =01250
    | کد پدیدآور =
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پس از =
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
    '''شرح كتاب الفقه الأكبر''' نوشته [[ابوحنیفه، نعمان بن ثابت|أبى حنيفه النعمان بن ثابت الكوفى]] و توسط [[قاری، علی بن سلطان‌محمد|الامام ملا على القارى]] شرح گرديده است.اين كتاب از جمله كتب اعتقادى اهل سنت مى‌باشد، همانطور كه [[ابن حیون، نعمان بن محمد|ابوحنيفه]] و شارح كتاب [[قاری، علی بن سلطان‌محمد|آقاى ملا على القارى]] بيان مى‌دارد، ايندو افرادى را كه اهل فلسفه و جزء متكلمين باشند را اهل ضلالت و گمراهى مى‌دانند و مى‌گويند كه از قرآن و سنت به دور گشته‌اند و پيرو عقل و مباحث جدلى شده‌اند، حتى گفته‌اند اگر شخصى خداوند را با تمام گناهان به غير از شرك ملاقات كند بهتر از اين است كه خدا را ملاقات كند در حالى كه شى‌اى از علم كلام دارد.آنها را مسلمان نمى‌دانند و علم كلام را مانند علم نجوم و علم جدل مذموم مى‌دانند.
    '''شرح كتاب الفقه الأكبر''' نوشته [[ابوحنیفه، نعمان بن ثابت|أبو حنيفه النعمان بن ثابت الكوفى]] و توسط [[قاری، علی بن سلطان‌محمد|الامام ملا على القارى]] شرح گرديده است.اين كتاب از جمله كتب اعتقادى اهل سنت مى‌باشد، همانطور كه [[ابوحنیفه، نعمان بن ثابت|ابوحنيفه]] و شارح كتاب [[قاری، علی بن سلطان‌محمد|آقاى ملا على القارى]] بيان مى‌دارد، ايندو افرادى را كه اهل فلسفه و جزء متكلمين باشند را اهل ضلالت و گمراهى مى‌دانند و مى‌گويند كه از قرآن و سنت به دور گشته‌اند و پيرو عقل و مباحث جدلى شده‌اند، حتى گفته‌اند اگر شخصى خداوند را با تمام گناهان به غير از شرك ملاقات كند بهتر از اين است كه خدا را ملاقات كند در حالى كه شى‌اى از علم كلام دارد.آنها را مسلمان نمى‌دانند و علم كلام را مانند علم نجوم و علم جدل مذموم مى‌دانند.


    از آنچه در كتاب از مسائل اعتقادى آمده است همه برگرفته از كتاب و احاديث اهل سنت است و به مسائل عقلى و كلامى پرداخته نشده است.اين شرح توسط [[قاری، علی بن سلطان‌محمد|ملا على قارى]] به زبان عربى در قرن يازدهم نوشته شده است.
    از آنچه در كتاب از مسائل اعتقادى آمده است همه برگرفته از كتاب و احاديث اهل سنت است و به مسائل عقلى و كلامى پرداخته نشده است.اين شرح توسط [[قاری، علی بن سلطان‌محمد|ملا على قارى]] به زبان عربى در قرن يازدهم نوشته شده است.
    خط ۵۳: خط ۵۴:
    برگرفته از مقدمه و متن كتاب شرح الفقه الاكبر.
    برگرفته از مقدمه و متن كتاب شرح الفقه الاكبر.


    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    [[المحصل]]
    [[تلخیص المحصل]]
    [[شرح العقيدة الإصفهانية]]
    [[شرح المقاصد]]
    [[تلخيص الأدلة لقواعد التوحيد]]
    [[الأربعين في أصول‌الدين (رازی)]]
    [[الرسالة الكمالية في الحقائق الإلهية]]
    [[المسائل الخمسون في أصول‌الدين]]
    [[الإشارة في أصول الكلام للإمام فخرالدين محمد بن عمر بن الحسين الرازي]]
    [[شرح النسفیة فی العقیدة الإسلامیة (شرح عقاید اهل سنت و جماعت)]]
    [[شرح العقائد النسفية (شرح)]]
    [[الأربعين في أصول‌الدين (رازی)]]
    [[المطالب العالية من العلم الإلهي]]
    [[المواقف]]
    [[شرح العقائد النسفية]]
    [[شرح جوهرة التوحيد]]
    [[أساس التقديس]]
    [[طوالع الأنوار من مطالع الأنظار]]
    [[شرح جوهرة التوحيد المسماة إتحاف المريد بجوهرة التوحيد]]
    [[غاية المرام في علم الكلام]]
    [[المواقف في علم الكلام]]
    [[القول السديد في شرح جوهرة التوحيد]]
    [[شرح العلامة الخيالي علی النونية]]
    [[مقدمات المراشد إلی علم العقائد في دفع شبهات المطلين و الملحدين]]


    [[أبكار الأفكار في أصول‌الدين]]


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    خط ۵۹: خط ۱۱۱:
    [[رده:کلام و عقاید]]
    [[رده:کلام و عقاید]]
    [[رده:آثار کلی (مناظرات کلامی، مذاهب کلامی)]]
    [[رده:آثار کلی (مناظرات کلامی، مذاهب کلامی)]]
    [[رده:قدیم 25 مرداد الی 24 شهریور]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۳

    شرح کتاب الفقه الاکبر
    شرح كتاب الفقه الأكبر
    پدیدآوراندندل، علی محمد (محقق)

    ابوحنیفه، نعمان بن ثابت (نویسنده)

    قاری، علی بن سلطان‌محمد (شارح)
    عنوان‌های دیگرالفقه الاکبر. شرح
    ناشردار الکتب العلمية، منشورات محمد علي بيضون
    مکان نشربیروت - لبنان
    سال نشر1428 ق
    چاپ2
    شابک978-2-7451-09998-7
    موضوعابوحنیفه، نعمان بن ثابت، 80 - 150ق. الفقه الاکبر - نقد و تفسیر کلام اهل سنت - قرن 2ق.
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏205‎‏/‎‏8‎‏ ‎‏/‎‏ق‎‏2‎‏ ‎‏ش‎‏402‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    شرح كتاب الفقه الأكبر نوشته أبو حنيفه النعمان بن ثابت الكوفى و توسط الامام ملا على القارى شرح گرديده است.اين كتاب از جمله كتب اعتقادى اهل سنت مى‌باشد، همانطور كه ابوحنيفه و شارح كتاب آقاى ملا على القارى بيان مى‌دارد، ايندو افرادى را كه اهل فلسفه و جزء متكلمين باشند را اهل ضلالت و گمراهى مى‌دانند و مى‌گويند كه از قرآن و سنت به دور گشته‌اند و پيرو عقل و مباحث جدلى شده‌اند، حتى گفته‌اند اگر شخصى خداوند را با تمام گناهان به غير از شرك ملاقات كند بهتر از اين است كه خدا را ملاقات كند در حالى كه شى‌اى از علم كلام دارد.آنها را مسلمان نمى‌دانند و علم كلام را مانند علم نجوم و علم جدل مذموم مى‌دانند.

    از آنچه در كتاب از مسائل اعتقادى آمده است همه برگرفته از كتاب و احاديث اهل سنت است و به مسائل عقلى و كلامى پرداخته نشده است.اين شرح توسط ملا على قارى به زبان عربى در قرن يازدهم نوشته شده است.

    ساختار

    چون اين كتاب شرحى بر فقه اكبر ابوحنيفه است لذا هر عبارتى را كه از متن كتاب فقه اكبر ذكر كرده بلافاصله توضيح و شرح آن را به صورت مزجى ذكر نموده است تا به عبارت بعدى كه نياز به شرح دارد برسد.

    گزارش محتوا

    از جمله فصول مهم اين كتاب مى‌توان مباحثى چون فضل علم توحيد، ايمان و وحدانيت خدا و صفات او، قرآن كلام خدا، قضاء و قدر، انبياء منزه از گناهان كبيره و صغيره هستند، اثبات نبوت محمد(ص)، افضل مردم بعد از نبى خلفاء اربعه هستند، گناه كبيره مؤمن را از ايمان خارج نمى‌كند، بحث از اينكه خارق عادة براى انبياء است و كرامت خاص اولياء، در معنى اسلام و ايمان و نسبت آن دو به هم دربارۀ بهشت و جهنم، قبر و قيامت، دربارۀ معراج، خروج دجال، برترى بعضى از انبياء، خواص بشر افضل از خواص ملائكه، صحابه افضل‌اند بعد از خلفاء، ولى به درجه نبى نمى‌رسد، جواز رؤيت بارئ در دنيا، در اوصاف جنة، آنچه كه به قرآن‌و نماز تعلق دارد، فصلى در علم و علماء، فصلى در كفر صريحا و كناية و ديگر مسائل اعتقادى در اين كتاب ذكر شده است كه شارح مختصرى در مورد هركدام متذكر شده است.در پايان كتاب تمام متن الفقه الاكبر ابوحنيفه آورده شده است پس از آن مصادر كتاب ذكر شده و در آخر فهرست موضوعى مطالب كتاب عنوان گرديده است.

    نسخه‌شناسى

    اين كتاب چاپ دوّم منشورات محمد على بيضون، دار الكتب العلميه در سال 1428 در بيروت مى‌باشد.تعداد جلد اين كتاب 1 جلد و به زبان عربى است كه تعداد صفحات آن نيز 336 صفحه مى‌باشد.

    در پايان كتاب فهرستى از مصادر و فهرستى از موضوعات كتاب ياد شده است.

    منابع مقاله

    برگرفته از مقدمه و متن كتاب شرح الفقه الاكبر.

    وابسته‌ها