القرآن و فضائل اهل‌البيت عليهم‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'معرفى اجمالى' به '') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR02049J1.jpg | |||
| عنوان =القرآن و فضائل اهل‌البيت عليهم‌السلام | |||
| عنوان‌های دیگر = | |||
| | | پدیدآوران = | ||
[[صالحی اندیمشکی، محمد]] (نویسنده) | |||
| | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 104 /الف9ص2 | |||
| | | موضوع = | ||
ائمه اثناعشر - جنبههای قرآنی | |||
|زبان | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
ائمه اثناعشر - فضایل - جنبههای قرآنی | ائمه اثناعشر - فضایل - جنبههای قرآنی | ||
خاندان نبوت در قرآن | خاندان نبوت در قرآن | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | ذوی القربی | ||
| مکان نشر =قم - ایران | |||
| سال نشر = 1425 ق | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE02049AUTOMATIONCODE | |||
==== | | چاپ =1 | ||
| شابک =964-7997-60-4 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
'''القرآن و فضائل اهل‌البيت(ع)''' تأليف [[صالحی اندیمشکی، محمد|محمد صالحى انديمشكى]] به زبان عربى، تفسير آياتى است كه در حق ائمه(ع) ذكر شده و لذا روش آن كاملا روايى است. مؤلف در كنار آن به نقل معانى برخى لغات قرآنى نيز مى‌پردازد. | | کتابخانۀ دیجیتال نور =02049 | ||
| کتابخوان همراه نور =02049 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
{{کاربردهای دیگر|فضائل أهل‌البيت (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''القرآن و فضائل اهل‌البيت(ع)''' تأليف [[صالحی اندیمشکی، محمد|محمد صالحى انديمشكى]] به زبان عربى، تفسير آياتى است كه در حق ائمه(ع) ذكر شده و لذا روش آن كاملا روايى است. مؤلف در كنار آن به نقل معانى برخى لغات قرآنى نيز مى‌پردازد. بنابراین شامل شرح و توضيح بيش از 3000 كلمه‌ى قرآنى و در بردارنده‌ى بيش از 1000 حديث از فضائل اهل‌بيت(ع) مى‌باشد كه مرتبط با حدود 700 آيه مى‌باشند. | |||
==ساختار و گزارش محتوا== | ==ساختار و گزارش محتوا== | ||
مؤلف در مقدمه‌اى كتاب مطالبى در باب تفسير، تمسك به ثقلين، مقام | مؤلف در مقدمه‌اى كتاب مطالبى در باب تفسير، تمسك به ثقلين، مقام اهل‌بيت(ع) و مودت آنها، انگيزه تألیف كتاب و شيوه تحقيق ارائه داده است. | ||
در بيان شيوه تحقيق خود مى‌نويسد: | در بيان شيوه تحقيق خود مى‌نويسد: | ||
#ابتدا، مجامع روايى اماميه و اهل سنت در تفسير قرآن را كه حاوى فضائل | #ابتدا، مجامع روايى اماميه و اهل سنت در تفسير قرآن را كه حاوى فضائل اهل‌بيت(ع) بوده است، استقصاء نمودم. | ||
#روايات را در هر صفحه‌اى كه حاوى آيه‌اى باشد، درج كردم. | #روايات را در هر صفحه‌اى كه حاوى آيه‌اى باشد، درج كردم. | ||
#سعى نمودم از منبع اصلى، روايت را ذكر نمايم، اگر ميسر نمى‌شد، از منابع دسته بعدى استفاده كرده‌ام. | #سعى نمودم از منبع اصلى، روايت را ذكر نمايم، اگر ميسر نمى‌شد، از منابع دسته بعدى استفاده كرده‌ام. | ||
| خط ۶۵: | خط ۵۱: | ||
روش كلى مؤلف در تفسير به اين شكل است كه ابتدا لغاتى را كه مربوط به آيات بوده مورد توجه قرار داده به معناى آنها مى‌پردازد، سپس معناى آيات را از [[مجمع البيان في تفسير القرآن|تفسير مجمع البيان]] اتخاذ كرده، بيان مى‌كند. | روش كلى مؤلف در تفسير به اين شكل است كه ابتدا لغاتى را كه مربوط به آيات بوده مورد توجه قرار داده به معناى آنها مى‌پردازد، سپس معناى آيات را از [[مجمع البيان في تفسير القرآن|تفسير مجمع البيان]] اتخاذ كرده، بيان مى‌كند. | ||
پس از آن، آيه يا آياتى كه در فضائل | پس از آن، آيه يا آياتى كه در فضائل اهل‌بيت(ع) نازل شده را مشخص مى‌نمايد، و سپس روايات مربوط به آن آيه كه به نحوى به اهل‌بيت(ع) مرتبط است را بيان مى‌دارد. ايشان سعى نموده در هر صفحه‌ى كتاب، حداقل يك آيه را مورد بحث قرار دهد، و در صورتى‌كه در رابطه يك آيه روايتى موجود نبوده، آيات صفحه قبل يا بعد از آن را مورد بررسى قرار مى‌دهد. | ||
رواياتى را كه مؤلف ذيل آيات مورد بحث ذكر مى‌كند، مى‌توان به چند دسته تقسيم نمود (البته مؤلف خود، اين تقسيم را بيان نداشته است): | رواياتى را كه مؤلف ذيل آيات مورد بحث ذكر مى‌كند، مى‌توان به چند دسته تقسيم نمود (البته مؤلف خود، اين تقسيم را بيان نداشته است): | ||
#رواياتى كه شأن نزول آيه را به | #رواياتى كه شأن نزول آيه را به اهل‌بيت(ع) اختصاص مى‌دهد، مانند: ص285 ذيل آيه 28 سوره اسراء. | ||
#رواياتى كه ائمه(ع) را به عنوان مصداق آيه ذكر مى‌كند، مانند: ص286 ذيل آيه 41 سوره اسراء. | #رواياتى كه ائمه(ع) را به عنوان مصداق آيه ذكر مى‌كند، مانند: ص286 ذيل آيه 41 سوره اسراء. | ||
#رواياتى كه، آيه را به ائمه(ع) تفسير كرده است، مانند: ص444 ذيل آيه 24 سوره سجده. | #رواياتى كه، آيه را به ائمه(ع) تفسير كرده است، مانند: ص444 ذيل آيه 24 سوره سجده. | ||
#رواياتى كه، آيه را بر | #رواياتى كه، آيه را بر اهل‌بيت(ع)، تطبيق داده است، مانند: ص468 ذيل آيه 10 سوره غافر. | ||
#رواياتى كه، آيه را تأويل به | #رواياتى كه، آيه را تأويل به اهل‌بيت(ع) نموده است، مانند: ص523 ذيل آيه 1 تا 3 سوره طور. | ||
#رواياتى كه، آيه را در معناى باطنى به ائمه(ع) ربط مى‌دهد، مانند ص372 ذيل آيه 55 سوره فرقان. | #رواياتى كه، آيه را در معناى باطنى به ائمه(ع) ربط مى‌دهد، مانند ص372 ذيل آيه 55 سوره فرقان. | ||
#رواياتى كه به كمترين مناسبتى آيه را به | #رواياتى كه به كمترين مناسبتى آيه را به اهل‌بيت(ع) ربط داده است، مانند: ص603، ذيل آيه اول سوره نصر. | ||
#رواياتى كه در مقايسه مقام | #رواياتى كه در مقايسه مقام اهل‌بيت(ع) با ديگر برگزيدگان، از آن آيات استفاده كرده باشند، مانند: ص55، آيه 43 سوره آل عمران. | ||
البته بايد متذكر شد كه در بسيارى موارد در روايات، منظور از نزلت في كذا يا نزلت هكذا و... بيان شأن نزول آيه نيست، بلكه مراد معنا و تفسير آيه يا ذكر مصداقى از مصاديق آن است. | البته بايد متذكر شد كه در بسيارى موارد در روايات، منظور از نزلت في كذا يا نزلت هكذا و... بيان شأن نزول آيه نيست، بلكه مراد معنا و تفسير آيه يا ذكر مصداقى از مصاديق آن است. | ||
==وضعيت كتاب== | ==وضعيت كتاب== | ||
فهرست آيات و منابع و مراجع در انتهاى اثر آمده است. در پاورقى كتاب، منابع اصلى و منابع ديگر روايات را و نيز آدرس روايات ديگرى كه بنا به كمبود فضا، در متن اصلى تفسير نيامده، ذكر شده است. | |||
==منابع مقاله== | |||
مقدمه و متن كتاب | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[فضائل أهل‌البيت عليهم‌السلام في صحيحة الألباني]] | |||
[[فضائل القرآن (ابن سلام)]] | |||
[[فضائل القرآن (ابن حجر عسقلانی)]] | |||
[[فضائل القرآن و ما أنزل من القرآن بمكة و ما أنزل بالمدینة]] | |||
[[موسوعة فضائل القرآن الحكيم و خواص سوره و آياته]] | |||
[[فضائل القرآن و ما جاء فيه من الفضل و في كم يقرأ و السنة في ذلك]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده: تفسیر]] | [[رده: تفسیر]] | ||
[[رده:قرآن و مباحث دیگر]] | [[رده:قرآن و مباحث دیگر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۵۹
| القرآن و فضائل اهل‌البيت عليهم‌السلام | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | صالحی اندیمشکی، محمد (نویسنده) |
| ناشر | ذوی القربی |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1425 ق |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-7997-60-4 |
| موضوع | ائمه اثناعشر - جنبههای قرآنی
ائمه اثناعشر - فضایل - جنبههای قرآنی خاندان نبوت در قرآن |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 104 /الف9ص2 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
برای دیگر کاربردها، فضائل أهل‌البيت (ابهام‌زدایی) را ببینید.
القرآن و فضائل اهل‌البيت(ع) تأليف محمد صالحى انديمشكى به زبان عربى، تفسير آياتى است كه در حق ائمه(ع) ذكر شده و لذا روش آن كاملا روايى است. مؤلف در كنار آن به نقل معانى برخى لغات قرآنى نيز مى‌پردازد. بنابراین شامل شرح و توضيح بيش از 3000 كلمه‌ى قرآنى و در بردارنده‌ى بيش از 1000 حديث از فضائل اهل‌بيت(ع) مى‌باشد كه مرتبط با حدود 700 آيه مى‌باشند.
ساختار و گزارش محتوا
مؤلف در مقدمه‌اى كتاب مطالبى در باب تفسير، تمسك به ثقلين، مقام اهل‌بيت(ع) و مودت آنها، انگيزه تألیف كتاب و شيوه تحقيق ارائه داده است.
در بيان شيوه تحقيق خود مى‌نويسد:
- ابتدا، مجامع روايى اماميه و اهل سنت در تفسير قرآن را كه حاوى فضائل اهل‌بيت(ع) بوده است، استقصاء نمودم.
- روايات را در هر صفحه‌اى كه حاوى آيه‌اى باشد، درج كردم.
- سعى نمودم از منبع اصلى، روايت را ذكر نمايم، اگر ميسر نمى‌شد، از منابع دسته بعدى استفاده كرده‌ام.
- جهت ايجاز و با اعتماد به ذكر منبع روايات در پاورقى صفحه، اقدام به حذف بعضى اساتيد نمودم.
- از تكرار روايات اجتناب نموده، به بقيه آنها در پاورقى اشاره نمودم.
- در روايات طولانى، اكتفا به فرازى شد كه مربوط به آيه مى‌باشد و از ذكر بقيه روايات خوددارى كردم.
- در صورتى كه در رابطه با آيه‌هاى صفحه قرآن، روايتى موجود نبود، آيات صفحه يا صفحات قبل يا بعد از آن را مورد بحث قرار دادم و روايات آن را ذكر نمودم.8-علاوه بر ذكر منبع اصلى، در پاورقى به منابع ديگرى كه روايات در آن وجود داشت، اشاره نمودم.
- در توضيح لغات و معناى آنها ملاك را تفسير مجمع البيان قرار دادم.
- ارائه دو فهرست شامل آيات قرآنى كه ذيل آنها روايت آمده است به ترتيب سوره‌هاى قرآن و فهرست مصادر و مراجعى كه از آنها استفاده نموده‌ام كه در مجموع 91 منبع ذكر شده است.
- در بيان احاديث نقد سندى نداشته‌ام.
روش كلى مؤلف در تفسير به اين شكل است كه ابتدا لغاتى را كه مربوط به آيات بوده مورد توجه قرار داده به معناى آنها مى‌پردازد، سپس معناى آيات را از تفسير مجمع البيان اتخاذ كرده، بيان مى‌كند.
پس از آن، آيه يا آياتى كه در فضائل اهل‌بيت(ع) نازل شده را مشخص مى‌نمايد، و سپس روايات مربوط به آن آيه كه به نحوى به اهل‌بيت(ع) مرتبط است را بيان مى‌دارد. ايشان سعى نموده در هر صفحه‌ى كتاب، حداقل يك آيه را مورد بحث قرار دهد، و در صورتى‌كه در رابطه يك آيه روايتى موجود نبوده، آيات صفحه قبل يا بعد از آن را مورد بررسى قرار مى‌دهد.
رواياتى را كه مؤلف ذيل آيات مورد بحث ذكر مى‌كند، مى‌توان به چند دسته تقسيم نمود (البته مؤلف خود، اين تقسيم را بيان نداشته است):
- رواياتى كه شأن نزول آيه را به اهل‌بيت(ع) اختصاص مى‌دهد، مانند: ص285 ذيل آيه 28 سوره اسراء.
- رواياتى كه ائمه(ع) را به عنوان مصداق آيه ذكر مى‌كند، مانند: ص286 ذيل آيه 41 سوره اسراء.
- رواياتى كه، آيه را به ائمه(ع) تفسير كرده است، مانند: ص444 ذيل آيه 24 سوره سجده.
- رواياتى كه، آيه را بر اهل‌بيت(ع)، تطبيق داده است، مانند: ص468 ذيل آيه 10 سوره غافر.
- رواياتى كه، آيه را تأويل به اهل‌بيت(ع) نموده است، مانند: ص523 ذيل آيه 1 تا 3 سوره طور.
- رواياتى كه، آيه را در معناى باطنى به ائمه(ع) ربط مى‌دهد، مانند ص372 ذيل آيه 55 سوره فرقان.
- رواياتى كه به كمترين مناسبتى آيه را به اهل‌بيت(ع) ربط داده است، مانند: ص603، ذيل آيه اول سوره نصر.
- رواياتى كه در مقايسه مقام اهل‌بيت(ع) با ديگر برگزيدگان، از آن آيات استفاده كرده باشند، مانند: ص55، آيه 43 سوره آل عمران.
البته بايد متذكر شد كه در بسيارى موارد در روايات، منظور از نزلت في كذا يا نزلت هكذا و... بيان شأن نزول آيه نيست، بلكه مراد معنا و تفسير آيه يا ذكر مصداقى از مصاديق آن است.
وضعيت كتاب
فهرست آيات و منابع و مراجع در انتهاى اثر آمده است. در پاورقى كتاب، منابع اصلى و منابع ديگر روايات را و نيز آدرس روايات ديگرى كه بنا به كمبود فضا، در متن اصلى تفسير نيامده، ذكر شده است.
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب