ابن اثیر، مبارک بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۴۴

ابن اثیر، مبارک بن محمد

نام	ابن اثیر، مبارک بن محمد
نام‌های دیگر	ابن اثیر جزری، مبارک بن محمد اب‍ن اث‍ی‍ر، اب‍وال‍ب‍رک‍ات‌ اب‍ن اث‍ی‍ر، م‍ج‍دال‍دی‍ن م‍ب‍ارک‌ اب‍ن اث‍ی‍ر ج‍زری‌، م‍ج‍دال‍دی‍ن‌ اب‍ن الاث‍ی‍ر، م‍ب‍ارک ب‍ن م‍ح‍م‍د م‍ب‍ارک ب‍ن م‍ح‍م‍د اب‍ن اث‍ی‍ر
نام پدر	محمد
متولد	544ق
محل تولد	در جزيره ابن عُمَر (اكنون شهر مرزى میان سوريه و تركيه)
رحلت	606 ‌‎ق
اساتید	ابوالفضل بن طوسى ناصح‌الدين ابومحمد سعيد بن دَهّان بغدادى، ابوبكر يحيى بن سعدون مغربى قُرطُبى ابوالحزم مكّى بن ريّان بن شَبَّه ماكِسى
برخی آثار	النهایة في غریب الحدیث و الأثر المختار من مناقب الأخیار البدیع في علم العربیة
کد مؤلف	AUTHORCODE03961AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، ابن اثیر (ابهام زدایی) را ببینید.

مبارك بن محمد بن عبدالواحد شيبانى جزرى موصلى (544-606 ق)، معروف به مجدالدین ابن اثیر، رجالى، مفسر، محدِّث و فقيه شافعى مذهب یکى از سه فرزند محمد شیبانى جزرى (فرزند بزرگتر) و نویسنده کتاب النهایه في غریب الحدیث است.

ولادت

در 544ق، درعراق ديده به جهان گشود.او برادر بزرگ‌تر عزّالدين و ضياءالدّين ابن‌ اثير است كه در جزيره ابن عُمَر (اكنون شهر مرزى میان سوريه و تركيه) زاده شد.

تحصیلات

وى دوران كودكى و نوجوانى را در زادگاه خویش گذراند و پس از آن با پدر و برادرانش به موصل كوچ كرد و در آنجا ادبيات را از ناصح‌الدين ابومحمد سعيد بن دَهّان بغدادى، ابوبكر يحيى بن سعدون مغربى قُرطُبى و ابوالحزم مكّى بن ريّان بن شَبَّه ماكِسى، نحوى ضرير و حديث را از محدّثان موصل از جمله ابوالفضل بن طوسى فراگرفت.

او همچنین کتاب صحیح بخاری را در موصل در سال 588ق نزد محمّد بن محمّد بن سرايا فرا گرفت.^[۱]

هنگامى كه به حج مى‌رفت، در بغداد از ابوالقاسم بن خَلّ و عبدالوهّاب بن سكينه، ابوالقاسم يَعيش بن صدقه فُراتى، ابوالفرج عبدالمنعم بن عبدالوهاب بن كُلَيْب حَرّانى و ابواحمد عبدالوهاب بن على حديث شنيد.

مجدالدین در دستگاه سلجوقیان

وى آن زمان كه در موصل مى‌زيست، به اتابكان زنگى موصل، كه از سوى سلجوقيان فرمانرواى آنجا بودند، نزدیک شد و به وسيله چند تن از حاكمان زنگى به مقام مشاور ویژه و نيز منشى خاص دست يافت.

وى مدتى خزانه‌دار سيف‌الدين غازى بن مَودود بن زنگى بود و پس از آن مدتى نيز توسط سيف‌الدين به سرپرستى ديوان جزيره ابن عمر گمارده شد، آنگاه به موصل بازگشت و مقام نيابت ديوان را از سوى وزير جلال‌الدين ابوالحسن على بن منصور اصفهانى عهده‌دار شد و پس از آن نزد مجاهدالدين قايْماز راه يافت و در آنجا به مقام بلندى رسيد.

هنگامى كه در 589ق مجاهدالدين دستگیر و زندانى شد و عزّالدّين مسعود جانشين وى گرديد، وى در خدمت مسعود درآمد و پس از درگذشت او، به جانشين وى نورالدين ارسلان شاه پيوست و در فرمانروايى نورالدين قدرتى عظيم يافت.

او در سال‌هاى پایانى زندگى، فلج شد و دست و پاى وى ناتوان گرديد و از نوشتن بازماند، از اين‌رو خانه‌نشين شد و رباطى در یکى از آبادى‌هاى پيرامون موصل بنياد نهاد و تمام دارایيش را وقف آن كرد.

خانه او محل گرد آمدن عالمان، اديبان و پژوهشگران علوم قرآنى و معارف دينى بود. گفته‌اند كه در همین ايّام جمعى از افاضل روزگار، وى را در كار تصنيف يارى كرده‌اند.

او در بسيارى از علوم روزگارش توانا بود و در تمام آنها شاگردانى پرورده و نيز آثارى پديد آورده است. فرزندش شهاب قوصى، تاج‌الدين عبدالمحسن بن محمد حامض شيخ باجريقى و فخرالدّين بخارى‌از او روايت كرده‌اند.

قلقشندى در برخى از آثارش حديث‌هایى را از ابن اثير نقل كرده است. قفطى نيز مى‌گوید: مجدالّدين اجازه روايت تمام آثارش را به وى داده است.

آثار

از جمله آثار اوست:

جامع الاصول من احاديث الرسول؛
المُرَصّع في الاباءِ و الامّهات؛
منال الطّالب في شرح طوال الغرائب؛
النّهایه في غريب الحديث و الاثر؛
المختار في مناقب الاخيار؛
البديع في علم العربيه؛
رسائل ابن اثير؛
الباهر في الفروق؛
تهذيب الفصول ابن دَهّان^[۲].

پانویس

↑ پایگاه جامع تاریخ
↑ یوسفی اشکوری، حسن ج2، ص704

منابع مقاله

یوسفی اشکوری،

دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374.

وابسته‌ها

المرصع فی الآباء و الامهات و الأبنا و البنات و الأذواء و الذوات

النهایة في غریب الحدیث و الأثر

المختار من مناقب الأخیار

البدیع في علم العربیة

جامع الاصول في أحادیث الرسول

جامع الأصول من احاديث الرسول صلی‌الله‌علیه‌و‌سلم

[1] پایگاه جامع تاریخ

[2] یوسفی اشکوری، حسن ج2، ص704

[۱]

[۲]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-<div class='wikiInfo'>
+<div class="wikiInfo">
 [[پرونده:NUR03961.jpg|بندانگشتی|ابن اثیر، مبارک بن محمد]]
 {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
 |-
-! نام!! data-type='authorName'|ابن اثیر، مبارک بن محمد
+! نام!! data-type="authorName" |ابن اثیر، مبارک بن محمد
 |-
 |نام‌های دیگر
-|data-type='authorOtherNames'| [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثیر جزری]]، مبارک بن محمد
+| data-type="authorOtherNames" | [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثیر جزری]]، مبارک بن محمد
-اب‍ن‌ اث‍ی‍ر، اب‍وال‍ب‍رک‍ات‌
+اب‍ن اث‍ی‍ر، اب‍وال‍ب‍رک‍ات‌
-اب‍ن‌ اث‍ی‍ر، م‍ج‍دال‍دی‍ن‌ م‍ب‍ارک‌
+اب‍ن اث‍ی‍ر، م‍ج‍دال‍دی‍ن م‍ب‍ارک‌
-اب‍ن‌ اث‍ی‍ر ج‍زری‌، م‍ج‍دال‍دی‍ن‌
+اب‍ن اث‍ی‍ر ج‍زری‌، م‍ج‍دال‍دی‍ن‌
-اب‍ن‌ الاث‍ی‍ر، م‍ب‍ارک‌ ب‍ن‌ م‍ح‍م‍د
+اب‍ن الاث‍ی‍ر، م‍ب‍ارک ب‍ن م‍ح‍م‍د
-م‍ب‍ارک‌ ب‍ن‌ م‍ح‍م‍د اب‍ن‌ اث‍ی‍ر
+م‍ب‍ارک ب‍ن م‍ح‍م‍د اب‍ن اث‍ی‍ر
 |-
 |نام پدر
-|data-type='authorfatherName'|
+| data-type="authorfatherName" |محمد
 |-
 |متولد
-|data-type='authorbirthDate'|
+| data-type="authorbirthDate" |544ق
 |-
 |محل تولد
-|data-type='authorBirthPlace'|
+| data-type="authorBirthPlace" |در جزيره ابن عُمَر (اكنون شهر مرزى میان سوريه و تركيه)
 |-
 |رحلت
-|data-type='authorDeathDate'|606 هـ.ق
+| data-type="authorDeathDate" |606 ‌‎ق
 |-
 |اساتید
-|data-type='authorTeachers'|
+| data-type="authorTeachers" |ابوالفضل بن طوسى
+ناصح‌الدين ابومحمد سعيد بن دَهّان بغدادى، ابوبكر يحيى بن سعدون مغربى قُرطُبى
+ابوالحزم مكّى بن ريّان بن شَبَّه ماكِسى
 |-
 |برخی آثار
-|data-type='authorWritings'|
+| data-type="authorWritings" |[[النهایة في غریب الحدیث و الأثر]]
-|-class='articleCode'
+[[المختار من مناقب الأخیار]]
+[[البدیع في علم العربیة]]
+|- class="articleCode"
 |کد مؤلف
-|data-type='authorCode'|AUTHORCODE3961AUTHORCODE
+| data-type="authorCode" |AUTHORCODE03961AUTHORCODE
 |}
 </div>
 {{کاربردهای دیگر|ابن اثیر (ابهام زدایی)}}
+'''مبارك بن محمد بن عبدالواحد شيبانى جزرى موصلى''' (544-606 ق)، معروف به مجدالدین ابن اثیر، رجالى، مفسر، محدِّث و فقيه شافعى مذهب یکى از سه فرزند محمد شیبانى جزرى (فرزند بزرگتر) و نویسنده کتاب [[النهاية في غريب الحديث و الأثر|النهایه في غریب الحدیث]] است.
+== ولادت ==
+در 544ق، درعراق ديده به جهان گشود.او برادر بزرگ‌تر عزّالدين و ضياءالدّين ابن‌ اثير است كه در جزيره ابن عُمَر (اكنون شهر مرزى میان سوريه و تركيه) زاده شد.
-== معرفى اجمالى ==
+== تحصیلات ==
+وى دوران كودكى و نوجوانى را در زادگاه خویش گذراند و پس از آن با پدر و برادرانش به موصل كوچ كرد و در آنجا ادبيات را از ناصح‌الدين ابومحمد سعيد بن دَهّان بغدادى، ابوبكر يحيى بن سعدون مغربى قُرطُبى و ابوالحزم مكّى بن ريّان بن شَبَّه ماكِسى، نحوى ضرير و حديث را از محدّثان موصل از جمله ابوالفضل بن طوسى فراگرفت.
-'''مبارك بن محمد بن عبدالواحد شيبانى جزرى موصلى''' معروف به ابن اثير، رجالى، مفسر، محدِّث و فقيه شافعى مذهب (544-606 ق) یکى از سه فرزند محمد شیبانى جزرى و نویسنده کتاب النهایه في غریب الحدیث است.
+او همچنین کتاب صحیح بخاری را در موصل در سال 588ق نزد محمّد بن محمّد بن سرايا فرا گرفت.<ref>[https://tarikh.inoor.ir/fa/event/page/2E802H/%D8%AA%D8%AD%D8%B5%DB%8C%D9%84_%D8%A7%D8%A8%D9%86_%D8%A7%D8%AB%DB%8C%D8%B1_%D8%AC%D8%B2%D8%B1%DB%8C_%D9%86%D8%B2%D8%AF_%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A8%D9%86_%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A8%D9%86_%D8%B3%D8%B1%D8%A7%DB%8C%D8%A7?rowNumber=1 پایگاه جامع تاریخ]</ref>
-در 544ق، درعراق ديده به جهان گشود.او برادر بزرگ‌تر عزّ الدين و ضياءالدّين ابن‌اثير است كه در جزيره ابن عُمَر (اكنون شهر مرزى ميان سوريه و تركيه) زاده شد.
+هنگامى كه به حج مى‌رفت، در بغداد از ابوالقاسم بن خَلّ و عبدالوهّاب بن سكينه، ابوالقاسم يَعيش بن صدقه فُراتى، ابوالفرج عبدالمنعم بن عبدالوهاب بن كُلَيْب حَرّانى و ابواحمد عبدالوهاب بن على حديث شنيد.
-وى دوران كودكى و نوجوانى را در زادگاه خويش گذراند و پس از آن با پدر و برادرانش به موصل كوچ كرد و در آنجا ادبيات را از ناصح‌ الدين ابومحمد سعيد بن دَهّان بغدادى، ابوبكر يحيى بن سعدون مغربى قُرطُبى و ابوالحزم مكّى بن ريّان بن شَبَّه ماكِسى، نحوى ضرير و حديث را از محدّثان موصل از جمله ابوالفضل بن طوسى فراگرفت.
+== مجدالدین در دستگاه سلجوقیان ==
+وى آن زمان كه در موصل مى‌زيست، به اتابكان زنگى موصل، كه از سوى سلجوقيان فرمانرواى آنجا بودند، نزدیک شد و به وسيله چند تن از حاكمان زنگى به مقام مشاور ویژه و نيز منشى خاص دست يافت.
-هنگامى كه به حج مى‌رفت، در بغداد از ابوالقاسم بن خَلّ و عبدالوهّاب بن سكينه، ابوالقاسم يَعيش بن صدقه فُراتى، ابوالفرج عبدالمنعم بن عبدالوهاب بن كُلَيْب حَرّانى و ابواحمد عبدالوهاب بن على حديث شنيد.
+وى مدتى خزانه‌دار سيف‌الدين غازى بن مَودود بن زنگى بود و پس از آن مدتى نيز توسط سيف‌الدين به سرپرستى ديوان جزيره ابن عمر گمارده شد، آنگاه به موصل بازگشت و مقام نيابت ديوان را از سوى وزير جلال‌الدين ابوالحسن على بن منصور اصفهانى عهده‌دار شد و پس از آن نزد مجاهدالدين قايْماز راه يافت و در آنجا به مقام بلندى رسيد.
-وى آن زمان كه در موصل مى‌زيست، به اتابكان زنگى موصل، كه از سوى سلجوقيان فرمانرواى آنجا بودند، نزديك شد و به وسيله چند تن از حاكمان زنگى به مقام مشاور ويژه و نيز منشى خاص دست يافت. وى مدتى خزانه‌دار سيف‌ الدين غازى بن مَودود بن زنگى بود و پس از آن مدتى نيز توسط سيف‌ الدين به سرپرستى ديوان جزيره ابن عمر گمارده شد، آنگاه به موصل بازگشت و مقام نيابت ديوان را از سوى وزير جلال‌الدين ابوالحسن على بن منصور اصفهانى عهده‌دار شد و پس از آن نزد مجاهد الدين قايْماز راه يافت و در آنجا به مقام بلندى رسيد.
+هنگامى كه در 589ق مجاهدالدين دستگیر و زندانى شد و عزّالدّين مسعود جانشين وى گرديد، وى در خدمت مسعود درآمد و پس از درگذشت او، به جانشين وى نورالدين ارسلان شاه پيوست و در فرمانروايى نورالدين قدرتى عظيم يافت.
-هنگامى كه در 589ق مجاهد الدين دستگير و زندانى شد و عزّالدّين مسعود جانشين وى گرديد، وى در خدمت مسعود درآمد و پس از درگذشت او، به جانشين وى نورالدين ارسلان شاه پيوست و در فرمانروايى نورالدين قدرتى عظيم يافت.
+او در سال‌هاى پایانى زندگى، فلج شد و دست و پاى وى ناتوان گرديد و از نوشتن بازماند، از اين‌رو خانه‌نشين شد و رباطى در یکى از آبادى‌هاى پيرامون موصل بنياد نهاد و تمام دارایيش را وقف آن كرد.
-او در سال‌هاى پايانى زندگى، فلج شد و دست و پاى وى ناتوان گرديد و از نوشتن بازماند، از اين‌رو خانه‌نشين شد و رباطى در يكى از آبادى‌هاى پيرامون موصل بنياد نهاد و تمام داراييش را وقف آن كرد.
+خانه او محل گرد آمدن عالمان، اديبان و پژوهشگران علوم قرآنى و معارف دينى بود. گفته‌اند كه در همین ايّام جمعى از افاضل روزگار، وى را در كار تصنيف يارى كرده‌اند.
-خانه او محل گرد آمدن عالمان، اديبان و پژوهشگران علوم قرآنى و معارف دينى بود. گفته‌اند كه در همين ايّام جمعى از افاضل روزگار، وى را در كار تصنيف يارى كرده‌اند.
 او در بسيارى از علوم روزگارش توانا بود و در تمام آنها شاگردانى پرورده و نيز آثارى پديد آورده است. فرزندش شهاب قوصى، تاج‌الدين عبدالمحسن بن محمد حامض شيخ باجريقى و فخرالدّين بخارى‌از او روايت كرده‌اند.
-قلقشندى در برخى از آثارش حديث‌هايى را از ابن اثير نقل كرده است. قفطى نيز مى‌گويد: مجدالّدين اجازه روايت تمام آثارش را به وى داده است.
+قلقشندى در برخى از آثارش حديث‌هایى را از ابن اثير نقل كرده است. قفطى نيز مى‌گوید: مجدالّدين اجازه روايت تمام آثارش را به وى داده است.
 ==آثار==
 از جمله آثار اوست:
-# جامع الاصول من احاديث الرسول
+# جامع الاصول من احاديث الرسول؛
-# المُرَصّع في الاباءِ و الامّهات
+# المُرَصّع في الاباءِ و الامّهات؛
-# منال الطّالب في شرح طوال الغرائب
+# منال الطّالب في شرح طوال الغرائب؛
-# النّهايه في غريب الحديث و الاثر
+# النّهایه في غريب الحديث و الاثر؛
-# المختار في مناقب الاخيار
+# المختار في مناقب الاخيار؛
-# البديع في علم العربيه
+# البديع في علم العربيه؛
-# رسائل ابن اثير
+# رسائل ابن اثير؛
-# الباهر في الفروق
+# الباهر في الفروق؛
-# تهذيب الفصول ابن دَهّان
+# تهذيب الفصول ابن دَهّان<ref>یوسفی اشکوری، حسن ج2، ص704</ref>.
-== منابع مقاله==
+==پانویس==
+<references/>
+==منابع مقاله==
+یوسفی اشکوری،
-دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، زير نظر [[موسوی بجنوردی، محمدکاظم|كاظم موسوى بجنوردى]]، چاپ دوم، 1374، تهران، ج2، ص704 حسن يوسفى اشكورى.
+دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374.
-== وابسته‌ها ==
+==وابسته‌ها==
 {{وابسته‌ها}}
-[[المرصع في الآباء و الأمّهات و الأبناء و البنات و الأذواء و الذّوات]]
+[[المرصع فی الآباء و الامهات و الأبنا و البنات و الأذواء و الذوات]]
 [[النهایة في غریب الحدیث و الأثر]]
@@ خط ۱۰۱: / خط ۱۱۲: @@
 [[جامع الاصول في أحادیث الرسول]]
-[[جامع الأصول من احاديث الرسول صلي الله عليه و سلم]]
+[[جامع الأصول من احاديث الرسول صلی‌الله‌علیه‌و‌سلم]]
 [[رده:زندگی‌نامه]]