شیرازی، سید عبدالله: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'آیت الله' به 'آیتالله') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رازی (ابهام زدایی)' به 'رازی (ابهامزدایی)') |
||
(۳۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR02595.jpg|بندانگشتی|شیرازی، عبدالله]] | [[پرونده:NUR02595.jpg|بندانگشتی|شیرازی، سید عبدالله]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |شیرازی، سید عبدالله | ||
|- | |- | ||
| | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | آیتالله شیرازی | ||
موسوی شیرازی، عبدالله | موسوی شیرازی، سید عبدالله | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |سید محمد طاهر | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1271 ش یا 1892 م | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |دزفول | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1363ش یا 1405 ق یا 1984 م | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
حاج [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانى]]؛ | |||
[[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاءالدین عراقى]]؛ | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[عمدة الوسائل في الحاشیة علی الرسائل|عمدة الوسائل فی الحاشیة علی الرسائل]] | ||
[[ | [[رسالة في الترتب|رسالة فی الترتب]] | ||
|- class="articleCode" | |||
|کد مؤلف | |||
|-class= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE02595AUTHORCODE | ||
|کد | |||
|data-type= | |||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|شیرازی (ابهامزدایی)}} | |||
'''سید عبدالله شیرازى''' (1309-1363ش)، فقیه، مجتهد، از نوادگان امامزاده احمد بن موسی معروف به شاه چراغ(ع)، مخالف سیاستهای رضاخان، در واقعه مسجد گوهرشاد مشهد نقش داشت و بعد از آن واقعه دستگیر و به تهران اعزام شد، از حامیان جمهوری اسلامی | |||
== | == ولادت == | ||
در 13 شعبان 1309ق برابر با 3 اسفند 1271ش، در بیت علم و فضیلت متولد شد پدرش مرحوم آیتالله سید محمد طاهر، فرزند مرحوم آیتالله حاج سید محمد على و مادرش علویهاى از خاندان قاضى حسین دزفولى بود. | |||
== تحصیلات == | |||
وى، دروس مقدمات را در زادگاهش آموخت، سپس در سال 1333ق، براى تحصیل علوم دینى به نجف اشرف رفته و پس از 13 سال اقامت و استفاده از محاضر درسى، در سال 1345ق، به شیراز بازمىگردد و مبارزات خود را آغاز مىکند، سپس به قم عزیمت کرده و به سفارش حضرت آیتالله [[حائری یزدی، عبدالکریم|حائرى یزدى]]، به مشهد عزیمت مىکند و پس از بازگشت دوباره به نجف اشرف و تدریس در آنجا، باز به مشهد بازمىگردد و فعالیتهای علمى خود را آغاز مىکند. | |||
# | == اساتید == | ||
=== سطح === | |||
#سید محمدباقر آیتاللهى؛ | |||
#آیتالله ثامنى؛ | #آیتالله ثامنى؛ | ||
#آیتالله ابوالوردى؛ | #آیتالله ابوالوردى؛ | ||
# | #میرزا محمد صادق مجتهد. | ||
== | === دروس خارج === | ||
#حاج [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانى]]؛ | |||
#[[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاءالدین عراقى]]؛ | |||
#[[نائینی، محمدحسین|حاج شیخ محمدحسین نایینى]]. | |||
در جریان کشف حجاب، ایشان، به مشهد آمد و با آیتالله حاج آقا حسین قمى و علماى اعلام مشهد دیدار نمود و پس از رحل اقامت افکندن در مشهد، در شوراى آنها که در منزل آیتالله سید یونس اردبیلى دایر مىشد، شرکت مىجست و پس از کشتار فجیع گوهرشاد و بازداشت علما، ایشان نیز دستگیر و به تهران اعزام شد. وى، پس از پنج ماه آزاد شد و در فروردین ماه سال 1315 وارد نجف گردید. | |||
در | آیتالله [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانى]]، در سال 1323ش، طى یادداشتى ایشان را بهعنوان شخصى شایسته مرجعیت معرفى نمود و از مردم خواست که در امور دینى به وى رجوع نمایند و رساله عملیه وى، تحت عنوان «انیس المقلدین»، انتشار یافت.آیتالله شیرازى، در جریان نهضت ملى، از اقدامات سیاسى آیتالله سید ابوالقاسم کاشانى حمایت کرد و در جریان لایحه انجمنهاى ایالتى و ولایتى سال 1341 و 15 خرداد 42 به دفاع از حریم دین و روحانیت و [[امام خمينى(ره)|امام خمینى]](قدسسره) برخاست، تا اینکه با اعمال فشار حزب بعث عراق، این کشور را ترک گفت و روز 10 آذر 1354 به ایران آمد و پس از سفر به قم و شیراز، وارد مشهد شد و به تدریس طلاب و ارشاد مردم پرداخت و درجریان انقلاب اسلامى سال 1357 زمام امور خراسان را به عهده گرفت. | ||
در طول مدتى که آیتالله شیرازى در قید حیات بود، خدمات زیادى را نسبت به طلاب علوم دینى و همچنین مردم انجام داد. | |||
در | وى، مدارس علمیه، حسینیه و مساجد زیادى را در شهرهاى نجف اشرف، مشهد و کوفه تأسیس کرد. ایشان، بیش از 200 واحد مسکونى را در شهرهاى طبس، فیضآباد قائنات، شیروان، خوزستان و کرمان احداث و یا بازسازى کرد که از جمله اقدامات مؤثر و پرفایده ایشان در طول مدت عمر خود بود. | ||
== وفات == | |||
سرانجام آن فقید عالىمقام و مرجع عالىقدر در شامگاه سال 1405ق، مصادف با 5 مهرماه 1363، دار فانى را لبیک گفت و دیدار معبودش را با جان و دل پذیرا شد و در حرم على بن موسى الرضا(ع) دفن گردید. | |||
سرانجام آن | |||
== آثار == | == آثار == | ||
خط ۹۲: | خط ۹۳: | ||
#توضيح المسائل؛ | #توضيح المسائل؛ | ||
#مناسك حج؛ | #مناسك حج؛ | ||
#انيس المقلدين. | #انيس المقلدين.{{پایان}} | ||
{{ | |||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[عمدة الوسائل في الحاشیة علی الرسائل]] | [[عمدة الوسائل في الحاشیة علی الرسائل]] | ||
[[رسالة في الترتب]] | [[رسالة في الترتب]] | ||
[[كتاب القضاء (شیرازی)]] | |||
[[الامامة و الشیعة]] | [[الامامة و الشیعة]] | ||
خط ۱۰۷: | خط ۱۱۱: | ||
[[پوشش زن از دیدگاه اسلام]] | [[پوشش زن از دیدگاه اسلام]] | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:شاگردان آیتالله سید ابوالحسن اصفهانی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۲۹
نام | شیرازی، سید عبدالله |
---|---|
نامهای دیگر | آیتالله شیرازی
موسوی شیرازی، سید عبدالله |
نام پدر | سید محمد طاهر |
متولد | 1271 ش یا 1892 م |
محل تولد | دزفول |
رحلت | 1363ش یا 1405 ق یا 1984 م |
اساتید |
حاج سید ابوالحسن اصفهانى؛ |
برخی آثار | عمدة الوسائل فی الحاشیة علی الرسائل |
کد مؤلف | AUTHORCODE02595AUTHORCODE |
سید عبدالله شیرازى (1309-1363ش)، فقیه، مجتهد، از نوادگان امامزاده احمد بن موسی معروف به شاه چراغ(ع)، مخالف سیاستهای رضاخان، در واقعه مسجد گوهرشاد مشهد نقش داشت و بعد از آن واقعه دستگیر و به تهران اعزام شد، از حامیان جمهوری اسلامی
ولادت
در 13 شعبان 1309ق برابر با 3 اسفند 1271ش، در بیت علم و فضیلت متولد شد پدرش مرحوم آیتالله سید محمد طاهر، فرزند مرحوم آیتالله حاج سید محمد على و مادرش علویهاى از خاندان قاضى حسین دزفولى بود.
تحصیلات
وى، دروس مقدمات را در زادگاهش آموخت، سپس در سال 1333ق، براى تحصیل علوم دینى به نجف اشرف رفته و پس از 13 سال اقامت و استفاده از محاضر درسى، در سال 1345ق، به شیراز بازمىگردد و مبارزات خود را آغاز مىکند، سپس به قم عزیمت کرده و به سفارش حضرت آیتالله حائرى یزدى، به مشهد عزیمت مىکند و پس از بازگشت دوباره به نجف اشرف و تدریس در آنجا، باز به مشهد بازمىگردد و فعالیتهای علمى خود را آغاز مىکند.
اساتید
سطح
- سید محمدباقر آیتاللهى؛
- آیتالله ثامنى؛
- آیتالله ابوالوردى؛
- میرزا محمد صادق مجتهد.
دروس خارج
در جریان کشف حجاب، ایشان، به مشهد آمد و با آیتالله حاج آقا حسین قمى و علماى اعلام مشهد دیدار نمود و پس از رحل اقامت افکندن در مشهد، در شوراى آنها که در منزل آیتالله سید یونس اردبیلى دایر مىشد، شرکت مىجست و پس از کشتار فجیع گوهرشاد و بازداشت علما، ایشان نیز دستگیر و به تهران اعزام شد. وى، پس از پنج ماه آزاد شد و در فروردین ماه سال 1315 وارد نجف گردید.
آیتالله سید ابوالحسن اصفهانى، در سال 1323ش، طى یادداشتى ایشان را بهعنوان شخصى شایسته مرجعیت معرفى نمود و از مردم خواست که در امور دینى به وى رجوع نمایند و رساله عملیه وى، تحت عنوان «انیس المقلدین»، انتشار یافت.آیتالله شیرازى، در جریان نهضت ملى، از اقدامات سیاسى آیتالله سید ابوالقاسم کاشانى حمایت کرد و در جریان لایحه انجمنهاى ایالتى و ولایتى سال 1341 و 15 خرداد 42 به دفاع از حریم دین و روحانیت و امام خمینى(قدسسره) برخاست، تا اینکه با اعمال فشار حزب بعث عراق، این کشور را ترک گفت و روز 10 آذر 1354 به ایران آمد و پس از سفر به قم و شیراز، وارد مشهد شد و به تدریس طلاب و ارشاد مردم پرداخت و درجریان انقلاب اسلامى سال 1357 زمام امور خراسان را به عهده گرفت.
در طول مدتى که آیتالله شیرازى در قید حیات بود، خدمات زیادى را نسبت به طلاب علوم دینى و همچنین مردم انجام داد.
وى، مدارس علمیه، حسینیه و مساجد زیادى را در شهرهاى نجف اشرف، مشهد و کوفه تأسیس کرد. ایشان، بیش از 200 واحد مسکونى را در شهرهاى طبس، فیضآباد قائنات، شیروان، خوزستان و کرمان احداث و یا بازسازى کرد که از جمله اقدامات مؤثر و پرفایده ایشان در طول مدت عمر خود بود.
وفات
سرانجام آن فقید عالىمقام و مرجع عالىقدر در شامگاه سال 1405ق، مصادف با 5 مهرماه 1363، دار فانى را لبیک گفت و دیدار معبودش را با جان و دل پذیرا شد و در حرم على بن موسى الرضا(ع) دفن گردید.
آثار
- عمدة الوسائل فى الحاشية على الرسائل؛
- كتاب القضاء؛
- الدرر المبيض فى منجزات المريض؛
- ازاحة الشبهات فى الشك فى الركعات؛
- رفع الحاجب فى الاجرة على الواجب؛
- ازاحة الشبهة فى حكم الآفاق المتحدة و المختلفة؛
- التحفة الكاظمية فى قتل الحيوانات بالآلات الكهربائية؛
- الرسالة الرجبية؛
- الرسالة الربيعية فى تصحيح النيابة العبادية؛
- المسئلة الرجوعية فى حكم المطلقة الرجعية؛
- الحاشية على العروة الوثقى؛
- الاحتجاجات العشرة؛
- الامامة و الشيعة؛
- پوشش زن از ديدگاه اسلام؛
- امام و امامت از ديدگاه اسلام؛
- مناظرات دهگانه با علماى اهل سنت؛
- ذخيرة الصالحين؛
- توضيح المسائل؛
- مناسك حج؛
- انيس المقلدين.