الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۵۳

سید محمدحسین طباطبایی (۱۲۸۱-۱۳۶۰ش)، مشهور به علامه طباطبایی، فقیه، عارف، فیلسوف و مفسر بزرگ شیعه در دوران معاصر بود. وی نویسنده تفسیر المیزان، بدایة الحکمة، نهایة الحکمة و اصول فلسفه و روش رئالیسم است. از شاگردان برجسته او می‌توان به مرتضی مطهری و سید محمد حسینی بهشتی اشاره کرد.

در سال 1304 براى تکمیل تحصیلات خود عازم حوزه علمیه نجف گردید و در مجلس درس مرحوم آیت‌الله شیخ محمدحسین اصفهانى(ره)، مرحوم آیت‌الله نایینى، مرحوم آیت‌الله آقاى سید ابوالحسن اصفهانى حاضر گردید. کلّیات علم رجال را نیز پیش مرحوم آیت‌الله حجّت کوه‌کمرى، فلسفه را نزد حکیم و فیلسوف معروف وقت مرحوم آقا سید حسین بادکوبه‌اى کسب کرد.

علامه طباطبایی در زمان تحصیل در نجف اشرف؛ نزد مرحوم آیةالحق سید علی‌آقا قاضی طباطبایی تبریزی رحمةالله تحت تربیت سلوکی و عرفانی قرار گرفت و در زمره شاگردان خاص ایشان شد.

سید محمدحسین طباطبایی سرانجام در ۲۴ آبان سال ۱۳۶۰ش (۱۸ محرم ۱۴۰۲ق) در قم درگذشت. پیکر وی از مسجد امام حسن عسکری تا حرم حضرت معصومه(س) تشییع شد و آیت‌الله سید محمدرضا گلپایگانی بر آن نماز خواند. سپس در حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.ادامه ...

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-<div class="boxTitle"><big>'''[[العروة الوثقی مع تعليقات عدة من الفقهاء العظام... الخميني، الخوئي، الگلپايگاني و مكارم الشیرازی]]'''</big></div>
+[[پرونده:NUR01436.jpg|بی‌قاب|چپ|طباطبایی، سید محمدحسین|175px]]
-[[پرونده:NUR00837J1.jpg|بندانگشتی|العروة الوثقی مع تعليقات عدة من الفقهاء العظام... الخميني، الخوئي، الگلپايگاني و مكارم الشیرازی)|175px]]
-'''العروة الوثقی مع تعليقات عدة من الفقهاء العظام... الخميني، الخوئي، الگلپايگاني و مكارم الشیرازی''' مشتمل بر متن کتاب عروة الوثقی اثر [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم طباطبايى يزدى]] به همراه تعليقات آیات عظام [[امام خمينى (ره)|امام خمينى]]، [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]]، [[گلپایگانی، محمدرضا|سيد محمد رضا گلپايگانى]] و [[مکارم شیرازی، ناصر|ناصر مكارم شيرازى]] است.
+'''سید محمدحسین طباطبایی''' (۱۲۸۱-۱۳۶۰ش)، مشهور به علامه طباطبایی، فقیه، عارف، فیلسوف و مفسر بزرگ شیعه در دوران معاصر بود. وی نویسنده [[الميزان في تفسير القرآن|تفسیر المیزان]]، [[بداية الحكمة|بدایة الحکمة]]، [[نهاية الحكمة (ط. جامعه مدرسین)|نهایة الحکمة]] و [[اصول فلسفه و روش رئالیسم]] است. از شاگردان برجسته او می‌توان به [[مطهری، مرتضی|مرتضی مطهری]] و [[بهشتی، سید محمد|سید محمد حسینی بهشتی]] اشاره کرد.
-در جلد اول، ابتدا كلياتى در باره اجتهاد و تقليد و سپس مباحث و احكام مربوط به آب‌ها مانند آب جارى، آب راكد، آب باران، آب حمام، آب چاه، آب استفاده شده در وضو و غسل (غساله) و آب مشكوك به نجاست بيان شده است. سپس احكام نجاسات مطرح شده و نجاست چيزهايى مانند بول، غائط انسان و حيوان، منى، مردار، خون، سگ، خوك، كافر، شراب فقاع (آب جو)، عرق جنب از حرام، عرق شتر نجاست‌خوار و هم‌چنين راه‌هاى اثبات نجاست يك شىء، مورد بررسى قرار گرفته و چگونگى نجس شدن اشياى مختلف، راه‌هاى از بين بردن نجاست از بدن در حال نماز، احكام نماز خواندن با لباس نجس و استثناهاى بخشيده شده در لباس نمازگزار بيان شده است.
+در سال 1304 براى تکمیل تحصیلات خود عازم حوزه علمیه نجف گردید و در مجلس درس [[اصفهانی، محمدحسین|مرحوم آیت‌الله شیخ محمدحسین اصفهانى(ره)]]، [[نائینی، محمدحسین|مرحوم آیت‌الله نایینى]]، مرحوم آیت‌الله آقاى [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانى]] حاضر گردید. کلّیات علم رجال را نیز پیش مرحوم [[حجت کوه‌کمری، محمد|آیت‌الله حجّت کوه‌کمرى]]، فلسفه را نزد حکیم و فیلسوف معروف وقت مرحوم [[بادکوبه‌ای، سید حسین|آقا سید حسین بادکوبه‌اى]] کسب کرد.
-در ادامه انواع مطهرات از قبيل آب، زمين (خاك)، آفتاب، استحاله (ازبين رفتن ماهيت يك شىء و تبديل شدن آن به شىء ديگر)، انقلاب يعنى تبديل شدن شراب به سركه، كم شدن دو سوم از آب انگور، انتقال از كفر به اسلام، اسلام، تبعيت، از بين رفتن عين نجاست از يك شىء، استنجا (پاك كردن موضع غائط) به وسيله سنگ، خارج شدن خون حيوانى كه ذبح شده، خارج كردن آب از چاهى كه آبش نجس شده، تيمم ميت، استبرا، از بين رفتن تغيير رنگ يا بوى آب نجس شده و غايب شدن در پاورقى آمده است. در قسمت بعد، راه‌هاى اثبات طهارت يك شىء بيان شده و احكام مربوط به طهارت و نجاست ظروف بررسى گرديده است.
+علامه طباطبایی در زمان تحصیل در نجف اشرف؛ نزد مرحوم [[قاضی طباطبایی تبریزی، سید علی|آیةالحق سید علی‌آقا قاضی طباطبایی تبریزی رحمةالله]] تحت تربیت سلوکی و عرفانی قرار گرفت و در زمره شاگردان خاص ایشان شد.
+سید محمدحسین طباطبایی سرانجام در ۲۴ آبان سال ۱۳۶۰ش (۱۸ محرم ۱۴۰۲ق) در قم درگذشت. پیکر وی از مسجد امام حسن عسکری تا حرم حضرت معصومه(س) تشییع شد و [[گلپایگانی، سید محمدرضا|آیت‌الله سید محمدرضا گلپایگانی]] بر آن نماز خواند. سپس در حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.<span id="mp-more">[[طباطبایی، سید محمدحسین|'''ادامه ...''']]</span>
-<div class="mw-ui-button">[[العروة الوثقی مع تعليقات عدة من الفقهاء العظام... الخميني، الخوئي، الگلپايگاني و مكارم الشیرازی|'''ادامه''']]</div>