شبستری، محمود: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ':==' به '==') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'شبستری (ابهام زدایی)' به 'شبستری (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۲۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR00789.jpg|بندانگشتی|شبستری، محمود بن عبدالکریم]] | [[پرونده:NUR00789.jpg|بندانگشتی|شبستری، محمود بن عبدالکریم]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |شبستری، محمود بن عبدالکریم | ||
|- | |- | ||
| | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | شبستری، س‍ع‍دال‍دی‍ن محمود بن عبدالکریم | ||
شبستری، نجمالدین محمود بن عبدالکریم | شبستری، نجمالدین محمود بن عبدالکریم | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |عبدالکریم | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |687ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |شبستر | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |720 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |بهاءالدين يعقوب تبريزى | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[حق الیقین]] | ||
[[گلشن راز]] | [[گلشن راز]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE00789AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|شبستری (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''سعدالدين محمود بن امين‌الدّين عبدالكريم بن يحيى شبسترى تبريزى''' (687-720ق)، از عرفا و شعراى نامى آذربایجان در قرن هشتم هجرى قمرى است. مهمترین اثر او [[گلشن راز]] نام دارد. | |||
== | == ولادت == | ||
او در سال 687ق در ايام سلطنت كيخاتون در قصبه‌ى شبستر واقع در هشت فرسخى تبريز متولّد شد و در عهد سلطان خدابنده و ابوسعيد بهادرخان در شهر تبريز مرجع علماء و فضلا بود. | |||
== تحصیلات == | |||
شبسترى پس از كسب دانش در تبريز به سفرهاى درازى كه در مصر، شام، حجاز داشته به خدمت مشايخ بزرگ رسيده و از آنان كسب فيض كرده است. او در تصوّف مريد و شاگرد شيخ بهاءالدين يعقوب تبريزى است. وى چندى در کرمان رحل اقامت افكند و در آن جا تأهّل اختيار نمود و اولاد و احفادى از او به وجود آمده است كه جمعى از ايشان اهل قلم و كمال بوده و به خواجگان شهرت يافته‌اند. شبسترى پسرى به نام عبدالله داشته كه جوانى فاضل و كامل و ماهر در علوم مختلف به خصوص رياضى بوده است. | |||
وى از جانب سمرقند به دربار روم رفته و سلطان سليم او را بسيار تعظيم كرده است. شيخ عبدالله مثنوى بنام شمع و پروانه به نام سلطان سليم سروده و نيز رساله‌اى به زبان فارسى در قواعد معمّا به نام سلطان مذكور نوشته است. | |||
== وفات == | |||
شبسترى سرانجام به تبريز بازگشته و در سال 720ق در 33 سالگى وفات نموده و در شبستر وسط باغچه‌ى گلشن در جوار مزار استادش بهاءالدين يعقوب تبريزى مدفون شده است. | |||
==آثار شبسترى== | ==آثار شبسترى== | ||
از شيخ محمود شبسترى چند اثر به نظم و نثر باقى مانده كه مهمّترين آن‌ها گلشن‌راز است. اثر منظوم ديگر شيخ «سعادت نامه» است در سه هزار بيت كه در هشت باب و هر باب مشتمل بر فصول و حكايات و تمثيلاتست. از جمله‌ى آثار منثور او يكى رساله «حق اليقين فى معرفة ربّ العالمين» و ديگرى «مرآت المحققين» است. | از شيخ محمود شبسترى چند اثر به نظم و نثر باقى مانده كه مهمّترين آن‌ها گلشن‌راز است. اثر منظوم ديگر شيخ «سعادت نامه» است در سه هزار بيت كه در هشت باب و هر باب مشتمل بر فصول و حكايات و تمثيلاتست. از جمله‌ى آثار منثور او يكى رساله «حق اليقين فى معرفة ربّ العالمين» و ديگرى «مرآت المحققين» است. | ||
== وابسته‌ها == | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[حق الیقین فی معرفة رب العالمین (رساله حق الیقین)]] | |||
[[مجموعه آثار شیخ محمود شبستری]] | |||
[[حق الیقین فی معرفة رب العالمین (رساله حق الیقین)]] | |||
[[مجموعه رسائل عوارف المعارف]] | [[مجموعه رسائل عوارف المعارف]] | ||
[[گلشن راز]] | [[گلشن راز]] | ||
[[شرح گلشن راز (ابن ترکه)]] | |||
[[مفاتيح الإعجاز في شرح گلشن راز]] | |||
[[مفاتيح الإعجاز: شرح گلشن راز]] | |||
[[نسایم گلشن (شرح گلشن راز شیخ محمود شبستری)]] | |||
[[شرح گلشن راز (سبزواری)]] | |||
[[شرح گلشن راز (اردبیلی)]] | |||
[[ | [[راز دل؛ شرحی بر منظومه «گلشن راز»، سروده نجمالدین شیخ محمود شبستری]] | ||
[[ راز | [[گلشن راز «متن و شرح»]] | ||
[[ | [[شرح ساده گلشن راز]] | ||
[[ منظومه گلشن راز]] | [[منظومه گلشن راز]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:شاعران]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۳۳
| نام | شبستری، محمود بن عبدالکریم |
|---|---|
| نامهای دیگر | شبستری، س‍ع‍دال‍دی‍ن محمود بن عبدالکریم
شبستری، نجمالدین محمود بن عبدالکریم شیخ محمود شبستری محمود شبستری |
| نام پدر | عبدالکریم |
| متولد | 687ق |
| محل تولد | شبستر |
| رحلت | 720 ق |
| اساتید | بهاءالدين يعقوب تبريزى |
| برخی آثار | حق الیقین |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00789AUTHORCODE |
برای دیگر کاربردها، شبستری (ابهام‌زدایی) را ببینید.
سعدالدين محمود بن امين‌الدّين عبدالكريم بن يحيى شبسترى تبريزى (687-720ق)، از عرفا و شعراى نامى آذربایجان در قرن هشتم هجرى قمرى است. مهمترین اثر او گلشن راز نام دارد.
ولادت
او در سال 687ق در ايام سلطنت كيخاتون در قصبه‌ى شبستر واقع در هشت فرسخى تبريز متولّد شد و در عهد سلطان خدابنده و ابوسعيد بهادرخان در شهر تبريز مرجع علماء و فضلا بود.
تحصیلات
شبسترى پس از كسب دانش در تبريز به سفرهاى درازى كه در مصر، شام، حجاز داشته به خدمت مشايخ بزرگ رسيده و از آنان كسب فيض كرده است. او در تصوّف مريد و شاگرد شيخ بهاءالدين يعقوب تبريزى است. وى چندى در کرمان رحل اقامت افكند و در آن جا تأهّل اختيار نمود و اولاد و احفادى از او به وجود آمده است كه جمعى از ايشان اهل قلم و كمال بوده و به خواجگان شهرت يافته‌اند. شبسترى پسرى به نام عبدالله داشته كه جوانى فاضل و كامل و ماهر در علوم مختلف به خصوص رياضى بوده است.
وى از جانب سمرقند به دربار روم رفته و سلطان سليم او را بسيار تعظيم كرده است. شيخ عبدالله مثنوى بنام شمع و پروانه به نام سلطان سليم سروده و نيز رساله‌اى به زبان فارسى در قواعد معمّا به نام سلطان مذكور نوشته است.
وفات
شبسترى سرانجام به تبريز بازگشته و در سال 720ق در 33 سالگى وفات نموده و در شبستر وسط باغچه‌ى گلشن در جوار مزار استادش بهاءالدين يعقوب تبريزى مدفون شده است.
آثار شبسترى
از شيخ محمود شبسترى چند اثر به نظم و نثر باقى مانده كه مهمّترين آن‌ها گلشن‌راز است. اثر منظوم ديگر شيخ «سعادت نامه» است در سه هزار بيت كه در هشت باب و هر باب مشتمل بر فصول و حكايات و تمثيلاتست. از جمله‌ى آثار منثور او يكى رساله «حق اليقين فى معرفة ربّ العالمين» و ديگرى «مرآت المحققين» است.