شرح ألفية ابن مالك لابن الناظم: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> [[پرونده:NUR15394J1.jpg|بندانگش» ایجاد کرد.)
 
جز (جایگزینی متن - 'ابن‌ مالک، محمد بن عبدالله' به 'ابن مالک، محمد بن عبدالله')
 
(۲۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class='wikiInfo'>
{{جعبه اطلاعات کتاب
[[پرونده:NUR15394J1.jpg|بندانگشتی|شرح ألفیة ابن مالک لابن الناظم]]
| تصویر =NUR15394J1.jpg
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
| عنوان =شرح ألفیة ابن مالک لابن الناظم
|+ |
| عنوان‌های دیگر =الفیه. شرح
|-
| پدیدآوران =
! نام کتاب!! data-type='bookName'|شرح ألفیة ابن مالک لابن الناظم
[[ابن مالک، محمد بن محمد]] (نویسنده)
|-
| زبان =عربی
|نام های دیگر کتاب
| کد کنگره =‏PJ‎‏ ‎‏6151‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏ ‎‏الف‎‏7022‎‏2
|data-type='otherBookNames'|الفیه. شرح
| موضوع =
|-
ابن مالک، محمد بن عبدالله، 600؟ - 672ق. الفیه - نقد و تفسیر
|پدیدآورندگان
|data-type='authors'|[[ابن مالک، محمد بن محمد]] (نويسنده)
|-
|زبان  
|data-type='language'|عربی
|-
|کد کنگره  
|data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏PJ‎‏ ‎‏6151‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏ ‎‏الف‎‏7022‎‏2
|-
|موضوع  
|data-type='subject'|ابن مالک، محمد بن عبد الله، 600؟ - 672ق. الفیه - نقد و تفسیر


زبان عربی - نحو
زبان عربی - نحو
|-
| ناشر =
|ناشر  
ناصر خسرو
|data-type='publisher'|ناصر خسرو
| مکان نشر =تهران - ایران
|-
| سال نشر = 1362 ش  
|مکان نشر  
|data-type='publishPlace'|تهران - ایران
|-
|سال نشر  
|data-type='publishYear'| 1362 هـ.ش  
|-class='articleCode'
|کد اتوماسیون
|data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE15394AUTOMATIONCODE
|}
</div>


| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE15394AUTOMATIONCODE
| چاپ =2
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =15394
| کتابخوان همراه نور =15394
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}
'''شرح ألفية ابن مالك لابن الناظم'''، اثر [[ابن مالک، محمد بن محمد|بدرالدين بن مالك، ابوعبدالله محمد بن محمد بن عبدالله بن مالك]]، شرح غير مزجى و توضيح ابيات الفيه [[ابن مالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] مى‌باشد كه به زبان عربى و در نيمه دوم قرن هفتم نوشته شده است.


== در باره شرح ==
اين اثر كه مشهورترين و شايد مهم‌ترين اثر [[ابن مالک، محمد بن محمد|بدرالدين بن مالك]] مى‌باشد، شرحى است كه وى آن را بر الفيه پدرش نگاشته است. اين كتاب كه [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] آن را شرحى منقى و منقح خوانده، در شمار بهترين شرح‌هاى الفيه معرفى شده است. اين اثر به‌عنوان شرح ابن المصنف و شرح ابن الناظم نيز شهرت دارد، اما عنوان اصلى آن «الدرة المضيئة فى شرح الألفية» است<ref>بجنوردى، سيد كاظم و همكاران، ج 11، ص 542</ref>


ترتيب مطالب مطرح‌شده در اين كتاب، به همان ترتيب و نظم كتاب الفيه مى‌باشد.
كتاب، فاقد پاورقى بوده و فهرست مطالب، در انتهاى آن آمده است.
اين كتاب نخستين بار در 1276ق، در تهران چاپ سنگى شده، در 1312ق، در بيروت به كوشش محمد بن سليم بابيدى و در 1332ق، در دمشق به كوشش محمود ياسين منتشر گشته و سپس در 1341ق، در قاهره و در 1342ق، در نجف، به چاپ رسيده است<ref>بجنوردى، سيد كاظم و همكاران، ج 11، ص 542</ref>
==پانويس ==
<references/>
== منابع مقاله ==
#مقدمه و متن كتاب.
#بجنوردى، سيد كاظم و همكاران (1377)، دائرةالمعارف بزرگ اسلامى (چاپ دوم)، تهران: مركز دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج 11، ص 542، محمد سيدى.
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
[[شرح ألفية إبن مالك في النحو و الصرف]]
[[البهجة المرضية علی ألفية ابن مالك]]


«شرح ألفية ابن مالك لابن الناظم»، اثر بدر الدين بن مالك، ابوعبد الله محمد بن محمد بن عبد الله بن مالك، شرح غير مزجى و توضيح ابيات الفيه ابن مالك مى‌باشد كه به زبان عربى و در نيمه دوم قرن هفتم نوشته شده است.
[[فوائد الحجتية (شرح کتاب سیوطی)]]


اين اثر كه مشهورترين و شايد مهم‌ترين اثر بدر الدين بن مالك مى‌باشد، شرحى است كه وى آن را بر الفيه پدرش نگاشته است. اين كتاب كه صفدى آن را شرحى منقى و منقح خوانده، در شمار بهترين شرح‌هاى الفيه معرفى شده است. اين اثر به‌عنوان شرح ابن المصنف و شرح ابن الناظم نيز شهرت دارد، اما عنوان اصلى آن «الدرة المضيئة فى شرح الألفية» است (بجنوردى، سيد كاظم و همكاران، ج 11، ص 542).
[[شرح ألفية ابن مالك المسمی تحرير الخصاصة في تيسير الخلاصة]]


ترتيب مطالب مطرح‌شده در اين كتاب، به همان ترتيب و نظم كتاب الفيه مى‌باشد.
[[أوضح المسالك إلی ألفية ابن مالك]]


كتاب، فاقد پاورقى بوده و فهرست مطالب، در انتهاى آن آمده است.
[[ترکیب، ترجمه و تلخیص مطالب ألفية ابن مالک]]


اين كتاب نخستين بار در 1276ق، در تهران چاپ سنگى شده، در 1312ق، در بيروت به كوشش محمد بن سليم بابيدى و در 1332ق، در دمشق به كوشش محمود ياسين منتشر گشته و سپس در 1341ق، در قاهره و در 1342ق، در نجف، به چاپ رسيده است (بجنوردى، سيد كاظم و همكاران، ج 11، ص 542).
[[حاشية الصبان علی شرح الأشموني علی ألفية ابن مالك و معه شرح الشواهد للعيني]]


== منابع مقاله ==
[[تيسير و تكميل شرح إبن عقيل علی ألفية ابن مالك]]


[[شرح ابن عقيل]]


1. مقدمه و متن كتاب.
[[شرح ابن طولون علی ألفية ابن مالك]]


2. بجنوردى، سيد كاظم و همكاران (1377)، دائرةالمعارف بزرگ اسلامى (چاپ دوم)، تهران: مركز دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج 11، ص 542، محمد سيدى.
[[ترجمه شرح ابن عقیل بر ألفیه محمد بن عبدالله بن مالك]]




== پیوندها ==
[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/20638 مطالعه کتاب شرح ألفیة ابن مالک لابن الناظم در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]


 
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (مصری، قبطی، سامی، آشوری، سومری، عبری، آرامی، سریانی، عربی، حبشی)‎‏]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۳۹

شرح ألفية ابن مالك لابن الناظم، اثر بدرالدين بن مالك، ابوعبدالله محمد بن محمد بن عبدالله بن مالك، شرح غير مزجى و توضيح ابيات الفيه ابن مالك مى‌باشد كه به زبان عربى و در نيمه دوم قرن هفتم نوشته شده است.

شرح ألفیة ابن مالک لابن الناظم
شرح ألفية ابن مالك لابن الناظم
پدیدآورانابن مالک، محمد بن محمد (نویسنده)
عنوان‌های دیگرالفیه. شرح
ناشرناصر خسرو
مکان نشرتهران - ایران
سال نشر1362 ش
چاپ2
موضوعابن مالک، محمد بن عبدالله، 600؟ - 672ق. الفیه - نقد و تفسیر زبان عربی - نحو
زبانعربی
تعداد جلد1
کد کنگره
‏PJ‎‏ ‎‏6151‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏ ‎‏الف‎‏7022‎‏2
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

اين اثر كه مشهورترين و شايد مهم‌ترين اثر بدرالدين بن مالك مى‌باشد، شرحى است كه وى آن را بر الفيه پدرش نگاشته است. اين كتاب كه صفدى آن را شرحى منقى و منقح خوانده، در شمار بهترين شرح‌هاى الفيه معرفى شده است. اين اثر به‌عنوان شرح ابن المصنف و شرح ابن الناظم نيز شهرت دارد، اما عنوان اصلى آن «الدرة المضيئة فى شرح الألفية» است[۱]

ترتيب مطالب مطرح‌شده در اين كتاب، به همان ترتيب و نظم كتاب الفيه مى‌باشد.

كتاب، فاقد پاورقى بوده و فهرست مطالب، در انتهاى آن آمده است.

اين كتاب نخستين بار در 1276ق، در تهران چاپ سنگى شده، در 1312ق، در بيروت به كوشش محمد بن سليم بابيدى و در 1332ق، در دمشق به كوشش محمود ياسين منتشر گشته و سپس در 1341ق، در قاهره و در 1342ق، در نجف، به چاپ رسيده است[۲]

پانويس

  1. بجنوردى، سيد كاظم و همكاران، ج 11، ص 542
  2. بجنوردى، سيد كاظم و همكاران، ج 11، ص 542

منابع مقاله

  1. مقدمه و متن كتاب.
  2. بجنوردى، سيد كاظم و همكاران (1377)، دائرةالمعارف بزرگ اسلامى (چاپ دوم)، تهران: مركز دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج 11، ص 542، محمد سيدى.

وابسته‌ها