نکتههای ناگفته: مجموعه یادداشت و نقد ادبی: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURنکتههای ناگفتهJ1.jpg | عنوان =نکتههای ناگفته: مجموعۀ یادداشت و نقد ادبی | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = افشاری، مهران (نویسنده) |زبان | زبان =فارسی | کد کنگره = | موضوع =ادبیات فارسی، نقد ادبی، تاریخ...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''نکتههای ناگفته: مجموعۀ یادداشت و نقد ادبی''' تألیف مهران | '''نکتههای ناگفته: مجموعۀ یادداشت و نقد ادبی''' تألیف [[افشاری، مهران|مهران افشاری]]؛ این کتاب مجموعهای از نکتههای نغز و سخنان تازه دربارۀ زبان و ادب فارسی و تاریخ اجتماعی و فرهنگ ایران ارائه میدهد که بیشتر آنها تاکنون منتشر نشده است و خواننده از طریق مقایسۀ آنها با مقالههای منتشرشده، تفاوت میان یادداشت و مقاله را از دیدگاه نگارنده درمییابد. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
کتاب «نکتههای ناگفته: مجموعۀ یادداشت و نقد ادبی» اثر مهران | کتاب «نکتههای ناگفته: مجموعۀ یادداشت و نقد ادبی» اثر [[افشاری، مهران|مهران افشاری]]، مجموعهای ارزشمند از یادداشتهای پژوهشی در حوزۀ زبان و ادب فارسی و تاریخ اجتماعی و فرهنگی ایران است. | ||
این کتاب حاوی نکات بدیع و سخنان تازهای است که بیشتر آنها برای نخستین بار منتشر میشوند. دو نوشتار آغازین کتاب به موضوعات دین، عرفان و تصوف و همچنین تاریخ اجتماعی مرتبط است و یادداشتهای بعدی به ادبیات فارسی اختصاص دارد که با ترتیب زمانی و با توجه به موضوع هر نوشته تنظیم شدهاند. | |||
در میان یادداشتهای کتاب، دو نقد ادبی درباره [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] نیز گنجانده شده است. یکی از یادداشتهای برجسته کتاب با عنوان «منوچهری و شاهنامه» به بررسی ارتباط [[منوچهری، احمد بن قوص|منوچهری دامغانی]] با [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه فردوسی]] میپردازد. نویسنده با استناد به شواهد تاریخی نشان میدهد که [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه فردوسی]] در دوران زندگی [[منوچهری، احمد بن قوص|منوچهری]] شناخته شده و معروف بوده و این شاعر با اثر [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]] آشنایی داشته است. افشاری با اشاره به منظومه علینامه که در سال ۴۸۳ قمری از [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]] و [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه]] سخن گفته، استدلال میکند که ادعای برخی معاصران مبنی بر ناشناخته بودن شاهنامه در عصر [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی]]، سخنی سست و بیاساس است. از دیگر یادداشتهای مهم کتاب میتوان به «یادداشتهایی دربارۀ تصوف، فتوت و قلندری»، «یادداشتهایی دربارۀ برخی حکایتهای مثنویهای عطار»، «سماع [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] و طریقۀ تصوف او»، «سفرهای شیخ اجل سعدی»، «یادداشتهایی از زنگینامه»، «یادداشتهایی بر دیوان حافظ» و «دربارۀ قصۀ حسین کرد شبستری» اشاره کرد. نویسنده در سراسر کتاب با رویکردی پژوهشی و با استناد به منابع معتبر، به واکاوی نکات دقیق و ناگفته در متون کهن فارسی میپردازد و خواننده را با جنبههای کمترشناختهشدۀ ادبیات و تاریخ ایران آشنا میسازد.<ref>[https://literaturelib.com/books/1263 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref> | |||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
نسخهٔ ۱۱ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۰۲
| نکتههای ناگفته: مجموعۀ یادداشت و نقد ادبی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | افشاری، مهران (نویسنده) |
| ناشر | زاوش |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1393 |
| شابک | 9786006846828 |
| موضوع | ادبیات فارسی، نقد ادبی، تاریخ اجتماعی ایران |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | |
نکتههای ناگفته: مجموعۀ یادداشت و نقد ادبی تألیف مهران افشاری؛ این کتاب مجموعهای از نکتههای نغز و سخنان تازه دربارۀ زبان و ادب فارسی و تاریخ اجتماعی و فرهنگ ایران ارائه میدهد که بیشتر آنها تاکنون منتشر نشده است و خواننده از طریق مقایسۀ آنها با مقالههای منتشرشده، تفاوت میان یادداشت و مقاله را از دیدگاه نگارنده درمییابد.
ساختار
این کتاب در یک جلد و شامل مجموعهای از یادداشتهای متعدد در موضوعات مختلف ادبی و تاریخی تنظیم شده است.
گزارش کتاب
کتاب «نکتههای ناگفته: مجموعۀ یادداشت و نقد ادبی» اثر مهران افشاری، مجموعهای ارزشمند از یادداشتهای پژوهشی در حوزۀ زبان و ادب فارسی و تاریخ اجتماعی و فرهنگی ایران است.
این کتاب حاوی نکات بدیع و سخنان تازهای است که بیشتر آنها برای نخستین بار منتشر میشوند. دو نوشتار آغازین کتاب به موضوعات دین، عرفان و تصوف و همچنین تاریخ اجتماعی مرتبط است و یادداشتهای بعدی به ادبیات فارسی اختصاص دارد که با ترتیب زمانی و با توجه به موضوع هر نوشته تنظیم شدهاند.
در میان یادداشتهای کتاب، دو نقد ادبی درباره سعدی نیز گنجانده شده است. یکی از یادداشتهای برجسته کتاب با عنوان «منوچهری و شاهنامه» به بررسی ارتباط منوچهری دامغانی با شاهنامه فردوسی میپردازد. نویسنده با استناد به شواهد تاریخی نشان میدهد که شاهنامه فردوسی در دوران زندگی منوچهری شناخته شده و معروف بوده و این شاعر با اثر فردوسی آشنایی داشته است. افشاری با اشاره به منظومه علینامه که در سال ۴۸۳ قمری از فردوسی و شاهنامه سخن گفته، استدلال میکند که ادعای برخی معاصران مبنی بر ناشناخته بودن شاهنامه در عصر فردوسی، سخنی سست و بیاساس است. از دیگر یادداشتهای مهم کتاب میتوان به «یادداشتهایی دربارۀ تصوف، فتوت و قلندری»، «یادداشتهایی دربارۀ برخی حکایتهای مثنویهای عطار»، «سماع سعدی و طریقۀ تصوف او»، «سفرهای شیخ اجل سعدی»، «یادداشتهایی از زنگینامه»، «یادداشتهایی بر دیوان حافظ» و «دربارۀ قصۀ حسین کرد شبستری» اشاره کرد. نویسنده در سراسر کتاب با رویکردی پژوهشی و با استناد به منابع معتبر، به واکاوی نکات دقیق و ناگفته در متون کهن فارسی میپردازد و خواننده را با جنبههای کمترشناختهشدۀ ادبیات و تاریخ ایران آشنا میسازد.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات