صحیفه سجادیه با ترجمه‌ای کهن به فارسی: تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

صحیفه سجادیه با ترجمه‌ای کهن به فارسی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۱۰

۱۲۹ بایت اضافه‌شده ، ۲۸ ژوئیه

جز

جایگزینی متن - 'ه های' به 'ه‌های'

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۴۶٬۹۰۹

ویرایش

@@ خط ۱۰: / خط ۱۰: @@
 | زبان = فارسی
 | کد کنگره = 1394 /ع8 ص3041 267/1 BP
-| موضوع =علی بن حسین(ع)، امام چهارم، 38 - 94ق. - صحیفه سجادیه - نسخه های خطی - دعاها - دعاها - نسخه های خطی
+| موضوع =علی بن حسین(ع)، امام چهارم، 38 - 94ق. - صحیفه سجادیه - نسخه‌های خطی - دعاها - دعاها - نسخه‌های خطی
 |ناشر
 | ناشر = مرکز پژوهشی ميراث مکتوب
@@ خط ۲۵: / خط ۲۵: @@
 | پیش از =
 }}
+{{کاربردهای دیگر|صحیفه سجادیه (ابهام‌زدایی)}}
 '''صحیفه سجادیه با ترجمه‌ای کهن به فارسی'''، از قدیمی‌ترین ترجمه‌های شناخته‌شده به قلم شخصیتی ناشناس است که ظاهرا به حدود قرن هفتم هجری باز‌می‌گردد.
@@ خط ۳۷: / خط ۳۸: @@
 # در کنار ترجمه، مترجم توضیحات و تفسیرهای کوتاهی را برای روشن شدن مطالب اضافه کرده است.
 # ترجمه دارای ویژگی‌های زبانی و لغوی است که آن را از نظر زبان‌شناسی ارزشمند می‌کند. به‌طور خاص، این ترجمه شامل ویژگی‌های لغوی مربوط به گویش‌های مازندران و مناطق مرکزی ایران است. نمونه‌هایی از این کلمات مانند «آویجهسته» (به معنی آویزان، آویخته)، «بجارد یا بجاردن» (به معنی آماده و مهیا شدن) و... در این اثر قابل مشاهده است. استفاده از این واژگان نشان می‌دهد که ترجمه تحت تأثیر یا مرتبط با مناطق شمالی ایران (مازندران) یا مناطق مرکزی بوده است. علاوه بر این در این ترجمه لغات نادر نیز مشاهده می‌شود.
-# تعدادی از لغات متن حاضر در متونی مانند ترجمه المدخل، [[ترک الاطناب]]، [[ذخیره خوارزمشاهی (تصحیح سعیدی سیرجانی)|ذخیره خوارزمشاهی]]، [[روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن|روض الجنان و روح الجنان]] ([[روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن|تفسیر ابوالفتوح رازی]])، شرح فارسی شهاب الاخبار، [[مفتاح المعاملات]] و نهج البلاغه (ترجمه فارسی حدود قرن پنجم و ششم) که از یک مبدأ هستند، به‌کار رفته است. تعداد دیگری از لغات آن در متون کهن مشاهده نمی‌شود، ولی در برخی از گویش‌های معاصر شمالی ایران هنوز رایج است.
+# تعدادی از لغات متن حاضر در متونی مانند ترجمه المدخل، [[ترک الاطناب]]، [[ذخیره خوارزمشاهی (تصحیح سعیدی سیرجانی)|ذخیره خوارزمشاهی]]، [[روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن|روض الجنان و روح الجنان]] ([[روض الجنان و روح الجنان في تفسير القرآن|تفسیر ابوالفتوح رازی]])، شرح فارسی شهاب الاخبار، [[مفتاح المعاملات]] و نهج‌البلاغه (ترجمه فارسی حدود قرن پنجم و ششم) که از یک مبدأ هستند، به‌کار رفته است. تعداد دیگری از لغات آن در متون کهن مشاهده نمی‌شود، ولی در برخی از گویش‌های معاصر شمالی ایران هنوز رایج است.
 # باوجود تلاش برای ترجمه لفظ‌به‌لفظ، در مواردی مترجم عدم التفات کافی به ترجمه دقیق (لفظ‌به‌لفظ) نشان داده است. همچنین، در مواردی نیز عدم التفات مترجم به معنی مشاهده می‌شود. منابع به وجود لغزش‌های دستوری و نگارشی در نسخه اشاره دارند که ممکن است ناشی از کار کاتب یا مترجم باشد<ref>ر.ک: همان، صفحه شانزده تا بیست</ref>.
@@ خط ۴۷: / خط ۴۸: @@
 ==منابع مقاله==
 مقدمه کتاب.
+{{صحیفه سجادیه}}
 ==وابسته‌ها==
@@ خط ۵۷: / خط ۵۹: @@
 [[رده:ادعیه، اذکار، اوراد، اعمال]]
 [[رده:مجموعه متون شیعه (قرن 1 – 14)]]
+[[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد 1404]]
-[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
 [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1404 توسط ابوالحسن اسماعیلی]]
 [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1404 توسط محسن عزیزی]]