۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ''
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =/ط2ﻫ9 3361 PIR | ||
| موضوع =فارسی - بدیع | | موضوع =فارسی - بدیع | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر| هنر (ابهامزدایی)}} | |||
'''هنر بدیع'''، اثر [[طباطبایی، محمدرضا|سید محمدرضا طباطبایی]]، یک دوره مسائل و قواعد علم بدیع با ذکر شواهد و مثالهای ادبی از متون دینی، قرآن، روایات و دیوانهای شعر فارسی و عربی است. | '''هنر بدیع'''، اثر [[طباطبایی، محمدرضا|سید محمدرضا طباطبایی]]، یک دوره مسائل و قواعد علم بدیع با ذکر شواهد و مثالهای ادبی از متون دینی، قرآن، روایات و دیوانهای شعر فارسی و عربی است. | ||
در میان رشتههای گوناگون ادبیات (لغت، صرف، نحو، معانی، بیان، بدیع و انواع نثر و نظم)، بدیع از ظرافت و لطافت ویژهای برخوردار است و به همین دلیل، نقش آن در ذوقآفرینی و شوقآوری، برجسته است. بدیع هم دانش است و هم هنر؛ زیرا هم دانش زیباییشناسی سخن است و هم هنر زیباسازی آن. ویژگی زیباییشناسی بدیع، پردهبردار از یکی از وجوه اعجاز قرآن کریم نیز هست؛ چنانکه درخشندگی | در میان رشتههای گوناگون ادبیات (لغت، صرف، نحو، معانی، بیان، بدیع و انواع نثر و نظم)، بدیع از ظرافت و لطافت ویژهای برخوردار است و به همین دلیل، نقش آن در ذوقآفرینی و شوقآوری، برجسته است. بدیع هم دانش است و هم هنر؛ زیرا هم دانش زیباییشناسی سخن است و هم هنر زیباسازی آن. ویژگی زیباییشناسی بدیع، پردهبردار از یکی از وجوه اعجاز قرآن کریم نیز هست؛ چنانکه درخشندگی «نهجالبلاغه» در آسمان بلاغت را نیز نشان میدهد<ref>ر.ک: مقدمه، ص13</ref>. | ||
به اعتقاد نویسنده، خلأیی که در میدان بدیع به چشم میخورد، این است که بیشتر کتابهای بدیع، علاوه بر اینکه جامع نیست، عربینویسان، مثالهای لازم را از نظم و نثر عربی و فارسینویسان مثالها را از نظم و نثر فارسی آوردهاند و جای کتابی که هم نسبتا جامع باشد و هم در مثال آوردن برای مطالب، از نمونههای عربی و فارسی بهره گرفته باشد و سبک نگارش آن نیز تا اندازهای روان و امروزین باشد، تقریبا خالی است<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>. | به اعتقاد نویسنده، خلأیی که در میدان بدیع به چشم میخورد، این است که بیشتر کتابهای بدیع، علاوه بر اینکه جامع نیست، عربینویسان، مثالهای لازم را از نظم و نثر عربی و فارسینویسان مثالها را از نظم و نثر فارسی آوردهاند و جای کتابی که هم نسبتا جامع باشد و هم در مثال آوردن برای مطالب، از نمونههای عربی و فارسی بهره گرفته باشد و سبک نگارش آن نیز تا اندازهای روان و امروزین باشد، تقریبا خالی است<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>. | ||