شرح شادی‌آبادی بر قصاید خاقانی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' .' به '.'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' .' به '.')
 
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۹: خط ۹:
|زبان  
|زبان  
| زبان =
| زبان =
| کد کنگره =
| کد کنگره =‏PIR ۴۸۸۲/الف۵ن۷
| موضوع =
| موضوع =خا‌قا‌نی‌، بدیل‌ بن‌ علی‌، ۵۲۰ - ۵۹۵ ق‌. - نقد و تفسیر,شعر فا‌رسی‌ - قرن‌ ۶ ق‌. - تا‌ریخ‌ و نقد
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر =مشق شب  
| ناشر =مشق شب  
خط ۲۹: خط ۲۹:


==گزارش کتاب==
==گزارش کتاب==
آثار [[خاقانی، بدیل بن علی|خاقانی]] سرشار است از نکات و دقایق دربارۀ کیفیت زندگانی مردم آن عصر، شیوۀ امرار معاش، چگونگی روابط اجتماعی و نحوۀ معاشرت، تجارت، زراعت، عقاید عوام، انواع علوم نظیر طب و نجوم و ....، افسانه‌ها، قصص و بسیاری اطلاعات دیگر که هر یک درخور تتبع و تحقیقی جداگانه است و می‌تواند دری از جامعۀ زمان [[خاقانی، بدیل بن علی|خاقانی]] را به روی محقق بگشاید.
آثار [[خاقانی، بدیل بن علی|خاقانی]] سرشار است از نکات و دقایق دربارۀ کیفیت زندگانی مردم آن عصر، شیوۀ امرار معاش، چگونگی روابط اجتماعی و نحوۀ معاشرت، تجارت، زراعت، عقاید عوام، انواع علوم نظیر طب و نجوم و....، افسانه‌ها، قصص و بسیاری اطلاعات دیگر که هر یک درخور تتبع و تحقیقی جداگانه است و می‌تواند دری از جامعۀ زمان [[خاقانی، بدیل بن علی|خاقانی]] را به روی محقق بگشاید.


کلمات در هر فرهنگ و زبان، موجودات زنده و پویایی هستند که دارای شخصیت مستقل و خانواده و قوم و قبیله و شهر و دیارند. این موجودات، وقتی در کنار هم و در جوار خانواده قرار می‌گیرند، از حمایت یکدیگر برخوردار می‌شوند. حتی در موقعیت و شرایط خاص، شخصیت‌های متفاوتی از خود بروز می‌دهند. گاهی نیز در میدان معانی می‌توانیم شاهد جنگ و جدال آنها باشیم. [[خاقانی، بدیل بن علی|خاقانی]] به این روابط خانوادگی کلمات و بستگی و پیوستگی یا تفرق و تعارض‌های آنها به‌خوبی آگاه است و به استادی از آن برای انتقال مفاهیم ذهنی موردنظر خود بهره می‌گیرد. از این منظر و نیز از منظر اجتماعی و فرهنگی، شعر [[خاقانی، بدیل بن علی|خاقانی]] سرشار از نکات و دقایق بسیار است‌؛ به گونه‌ای که می‌توان آن را تبلور جامعۀ روزگار او دانست. شادی‌آبادی به‌نیکی از عهدۀ درک این لطایف و ظرایف برآمده است؛ به‌گونه‌ای که او را باید در شمار شارحانی برشمرد که حق مطلب را ادا کرده است.
کلمات در هر فرهنگ و زبان، موجودات زنده و پویایی هستند که دارای شخصیت مستقل و خانواده و قوم و قبیله و شهر و دیارند. این موجودات، وقتی در کنار هم و در جوار خانواده قرار می‌گیرند، از حمایت یکدیگر برخوردار می‌شوند. حتی در موقعیت و شرایط خاص، شخصیت‌های متفاوتی از خود بروز می‌دهند. گاهی نیز در میدان معانی می‌توانیم شاهد جنگ و جدال آنها باشیم. [[خاقانی، بدیل بن علی|خاقانی]] به این روابط خانوادگی کلمات و بستگی و پیوستگی یا تفرق و تعارض‌های آنها به‌خوبی آگاه است و به استادی از آن برای انتقال مفاهیم ذهنی موردنظر خود بهره می‌گیرد. از این منظر و نیز از منظر اجتماعی و فرهنگی، شعر [[خاقانی، بدیل بن علی|خاقانی]] سرشار از نکات و دقایق بسیار است‌؛ به گونه‌ای که می‌توان آن را تبلور جامعۀ روزگار او دانست. شادی‌آبادی به‌نیکی از عهدۀ درک این لطایف و ظرایف برآمده است؛ به‌گونه‌ای که او را باید در شمار شارحانی برشمرد که حق مطلب را ادا کرده است.


از مؤلف این شرح، اطلاع چندانی در دست نیست. نخستین جایی که نامش ذکر شده، در دیباچۀ شروحی است که از او باقی مانده است. در مقدمۀ شرح انوری آمده است: «جامع این ابیات غریب و شارح این نکات عجیب کمترین بندگان حضرت صمدی محمد بن داوود شادی‌آبادی نورالله قلبه بنورالعرفان بحقیقة که چون این داعی دولت در زمره ندیمان خاصه مقید و ملازم بود، روزی که پایه سریر عرش سایه سلطان السلاطین ظل الله فی الارضین کهف الثقلین .....».  افزون بر این در یکی از نسخ این شرح، در دو جای انتساب خود را به دربار ناصرالدین خلجی بیان کرده و ضمن یکی از آن موارد نام خود را نیز آورده است.
از مؤلف این شرح، اطلاع چندانی در دست نیست. نخستین جایی که نامش ذکر شده، در دیباچۀ شروحی است که از او باقی مانده است. در مقدمۀ شرح انوری آمده است: «جامع این ابیات غریب و شارح این نکات عجیب کمترین بندگان حضرت صمدی محمد بن داوود شادی‌آبادی نورالله قلبه بنورالعرفان بحقیقة که چون این داعی دولت در زمره ندیمان خاصه مقید و ملازم بود، روزی که پایه سریر عرش سایه سلطان السلاطین ظل الله فی الارضین کهف الثقلین.....».  افزون بر این در یکی از نسخ این شرح، در دو جای انتساب خود را به دربار ناصرالدین خلجی بیان کرده و ضمن یکی از آن موارد نام خود را نیز آورده است.


[[شادی‌آبادی، محمد بن داوود|شادی‌آبادی]] افزون بر شروح [[خاقانی، بدیل بن علی|خاقانی]] و [[انوری، محمد بن محمد|انوری]]، کتاب دیگری با عنوان «مفتاح الفضلا» دار که واژه‌نامه‌ای فارسی است. اثری دیگر منسوب به اوست به نام «جر الاثقال». این رساله ترجمه‌ای است از کتاب «الحیل» تألیف ابوالعز ملقب به بدیع‌الزمان در فن جرثقیل.
[[شادی‌آبادی، محمد بن داوود|شادی‌آبادی]] افزون بر شروح [[خاقانی، بدیل بن علی|خاقانی]] و [[انوری، محمد بن محمد|انوری]]، کتاب دیگری با عنوان «مفتاح الفضلا» دار که واژه‌نامه‌ای فارسی است. اثری دیگر منسوب به اوست به نام «جر الاثقال». این رساله ترجمه‌ای است از کتاب «الحیل» تألیف ابوالعز ملقب به بدیع‌الزمان در فن جرثقیل.
خط ۵۷: خط ۵۷:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:زبان‌شناسی، زبان و ادبیات]]
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
[[رده:مقالات(دی) باقی زاده]]  
[[رده:مقالات(دی) باقی زاده]]  
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1403]]
[[رده:فاقد اتوماسیون]]
[[رده:فاقد اتوماسیون]]