۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'علمالهدی، علی بن حسین' به 'سید مرتضی، علی بن حسین'
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'علمالهدی، علی بن حسین' به 'سید مرتضی، علی بن حسین') |
||
| (۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR00169J1.jpg | | تصویر =NUR00169J1.jpg | ||
| عنوان =رسائل الشهيد الثاني(طبع قدیم) | | عنوان =رسائل الشهيد الثاني (طبع قدیم) | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[شهید ثانی، زینالدین بن علی]] ( | [[شهید ثانی، زینالدین بن علی]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 182/6 /ش9ر5 1300الف | | کد کنگره =BP 182/6 /ش9ر5 1300الف | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
| سال نشر = | | سال نشر = | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE00169AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =00169 | ||
| کتابخوان همراه نور =00169 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''رساله انفعال ماء البئر بملاقاة النجاسة''' یا رسالة في نجاسة البئر بملاقاة أو عدمها تألیف زينالدين بن على جبعى عاملى معروف به [[شهيد ثانى]] (م 966 ق) است. | '''رساله انفعال ماء البئر بملاقاة النجاسة''' یا رسالة في نجاسة البئر بملاقاة أو عدمها تألیف زينالدين بن على جبعى عاملى معروف به [[شهيد ثانى]] (م 966 ق) است. | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
در اين كتاب مسئله نجس شدن آب چاه به سبب ملاقات با نجاست بررسى شده است و مؤلف نظريه نجس نشدن به سبب ملاقات را انتخاب كرده است. | در اين كتاب مسئله نجس شدن آب چاه به سبب ملاقات با نجاست بررسى شده است و مؤلف نظريه نجس نشدن به سبب ملاقات را انتخاب كرده است. | ||
وى 5 قول در مسئله را كه عبارتند از نجس بدون به سبب ملاقات، | وى 5 قول در مسئله را كه عبارتند از نجس بدون به سبب ملاقات، پاک بودن بدون تغيير آب، نجس بودن همراه با وجوب كشيدن آب چاه و اعاده نكردن نماز و غسل، نجس نبودن و وجوب نزح، نجس بودن كم تراز كر و پاک بودن بيش از كر را در ابتدا ذكر نموده و سپس مرجع اين اقوال را دو قول نجس بودن و پاک بودن دانسته است. | ||
وى منشأ اين نظريات را اختلاف روايات دانسته است و علاوه بر آنان، منشأ دلايل قول به نجاست را كتاب المعتبر [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلّى]] (م 676 ق) دانسته است و به بررسى و رد آنها پرداخته است و پس از رد دلايل نجاست به بيان دلايل طهارت پرداخته است. | وى منشأ اين نظريات را اختلاف روايات دانسته است و علاوه بر آنان، منشأ دلايل قول به نجاست را كتاب المعتبر [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلّى]] (م 676 ق) دانسته است و به بررسى و رد آنها پرداخته است و پس از رد دلايل نجاست به بيان دلايل طهارت پرداخته است. | ||
اين كتاب به سبک فقه استدلالى نوشته شده است و در آن نظريات بزرگانى همچون [[شيخ مفيد]] (م 413 ق)، [[ | اين كتاب به سبک فقه استدلالى نوشته شده است و در آن نظريات بزرگانى همچون [[شيخ مفيد]] (م 413 ق)، [[سید مرتضی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] (م 436 ق)، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] (م 460 ق)، [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] (م 676 ق) [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] (م 726 ق)، ابن زهرة (م 585 ق) و ديگران بيان و بررسى شده است | ||
در اعيان الشيعه <ref> اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۵۹</ref> از اقوال نادر در مسائل فقهى از [[ابن ابیعقیل عمانی، حسن بن علی|ابن ابى عقيل]] عدم انفعال ماء البئر به مجرد ملاقات را ذكر نموده است و قول معروف و مشهور را نجاست آب چاه به مجرد ملاقات دانسته است. | در اعيان الشيعه<ref>اعیان الشیعه، ج۵، ص۱۵۹</ref> از اقوال نادر در مسائل فقهى از [[ابن ابیعقیل عمانی، حسن بن علی|ابن ابى عقيل]] عدم انفعال ماء البئر به مجرد ملاقات را ذكر نموده است و قول معروف و مشهور را نجاست آب چاه به مجرد ملاقات دانسته است. | ||
وى به نقل از مجالس المؤمنين قاضى نورالله تسترى (م 1019 ق) آورده است: لا يخطر ببالى ان احدا يوافقه من مجتهدى الاماميّة فى هذه المسألة سوى | وى به نقل از مجالس المؤمنين قاضى نورالله تسترى (م 1019 ق) آورده است: لا يخطر ببالى ان احدا يوافقه من مجتهدى الاماميّة فى هذه المسألة سوى السيد الاجل الحسيب الفاضل النقيب الامير معزالدين محمد الصدر الاصفهانى فانه الّف فى ترويج مذهب [[ابن ابیعقیل عمانی، حسن بن علی|ابن ابى عقيل]] رسالة مفردة | ||
و همينطور به نقل از [[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]] از مولى محمد محسن كاشانى نيز موافقت با اين فتوا را نقل كرده است. | و همينطور به نقل از [[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]] از مولى محمد محسن كاشانى نيز موافقت با اين فتوا را نقل كرده است. | ||
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] در سه جا <ref>الذریعة الی تصانیف الشیعة، الشیخ آقا بزرک الطهرانی، ج۱۱، ص۱۲۶</ref>، <ref>الذریعة الی تصانیف الشیعة، الشیخ آقا بزرک الطهرانی، ج۱۵، ص۲۳۴</ref> <ref>الذریعة الی تصانیف الشیعة، الشیخ آقا بزرک الطهرانی، ج۲۴، ص۶۵</ref>از اين كتاب نام بردهاست | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] در سه جا<ref>الذریعة الی تصانیف الشیعة، الشیخ آقا بزرک الطهرانی، ج۱۱، ص۱۲۶</ref>،<ref>الذریعة الی تصانیف الشیعة، الشیخ آقا بزرک الطهرانی، ج۱۵، ص۲۳۴</ref><ref>الذریعة الی تصانیف الشیعة، الشیخ آقا بزرک الطهرانی، ج۲۴، ص۶۵</ref>از اين كتاب نام بردهاست | ||
==تاريخ تأليف== | ==تاريخ تأليف== | ||
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] <ref>الذریعة الی تصانیف الشیعة، الشیخ آقا بزرک الطهرانی، ج۱۱، ص۱۲۶</ref> تاريخ پايان آن را 950ق ذكر نموده و در <ref>الذریعة الی تصانیف الشیعة، الشیخ آقا بزرک الطهرانی، ج۱۵، ص۲۳۴</ref> تاريخ پايان آن را 959ق دانسته است نسخهها: | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]<ref>الذریعة الی تصانیف الشیعة، الشیخ آقا بزرک الطهرانی، ج۱۱، ص۱۲۶</ref> تاريخ پايان آن را 950ق ذكر نموده و در<ref>الذریعة الی تصانیف الشیعة، الشیخ آقا بزرک الطهرانی، ج۱۵، ص۲۳۴</ref> تاريخ پايان آن را 959ق دانسته است نسخهها: | ||
در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]<ref>الذریعة الی تصانیف الشیعة، الشیخ آقا بزرک الطهرانی، ج۲۴، ص۶۵</ref> به نسخهاى متعلّق به آستان قدس رضوى، به خط شيخ حسن بن حسین نجفى مربوط به 980ق و نسخه ديگرى از كتابخانه مدرسه آیتالله شيرازى بزرگ در سامراء اشاره شده است در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]65/24 به نسخه كتابخانه [[شریعت اصفهانی، فتحالله|شيخ الشريعة اصفهانى]] به خط محمد صالح بن حسین على اصفهانى مربوط به سال 1001 اشاره شده است. | در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]<ref>الذریعة الی تصانیف الشیعة، الشیخ آقا بزرک الطهرانی، ج۲۴، ص۶۵</ref> به نسخهاى متعلّق به آستان قدس رضوى، به خط شيخ حسن بن حسین نجفى مربوط به 980ق و نسخه ديگرى از كتابخانه مدرسه آیتالله شيرازى بزرگ در سامراء اشاره شده است در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]65/24 به نسخه كتابخانه [[شریعت اصفهانی، فتحالله|شيخ الشريعة اصفهانى]] به خط محمد صالح بن حسین على اصفهانى مربوط به سال 1001 اشاره شده است. | ||
در مقدمهاى بر فقه شيعه <ref>مقدمهای بر فقه شیعه، سید حسین مدرسی، ص۱۹۵</ref> در ضمن مجموعه الافادات ذكر شده كه در صفحه 196 <ref>مقدمهای بر فقه شیعه، سید حسین مدرسی، ص۱۹۶</ref>به نسخههاى خطى متعددى از مجلس شوراى اسلامى، آستان قدس رضوى، دانشگاه تهران، ملك در تهران، آیتالله مرعشى آیتالله گلپايگانى و غير آن اشاره شده است. | در مقدمهاى بر فقه شيعه<ref>مقدمهای بر فقه شیعه، سید حسین مدرسی، ص۱۹۵</ref> در ضمن مجموعه الافادات ذكر شده كه در صفحه 196<ref>مقدمهای بر فقه شیعه، سید حسین مدرسی، ص۱۹۶</ref>به نسخههاى خطى متعددى از مجلس شوراى اسلامى، آستان قدس رضوى، دانشگاه تهران، ملك در تهران، آیتالله مرعشى آیتالله گلپايگانى و غير آن اشاره شده است. | ||
==تاريخ انتشار== | ==تاريخ انتشار== | ||
در مقدمهاى بر فقه شيعه به نسخه چاپى مربوط به سال 1313ق اشاره شده است.<ref>مقدمهای بر فقه شیعه، سید حسین مدرسی، ص۱۹۵</ref> كتاب موجود تجديد چاپ آن كتاب است كه توسط انتشارات مكتبة بصيرتى در قم چاپ شده است | در مقدمهاى بر فقه شيعه به نسخه چاپى مربوط به سال 1313ق اشاره شده است.<ref>مقدمهای بر فقه شیعه، سید حسین مدرسی، ص۱۹۵</ref> كتاب موجود تجديد چاپ آن كتاب است كه توسط انتشارات مكتبة بصيرتى در قم چاپ شده است ویژگیها: | ||
از | از ویژگیهاى كتاب اينكه صرفا به مباحث فقهى پرداخته نشده است بلكه به مباحث روايى و اسناد روايات و نحوه برخورد در كتب حديثى اشاره شده است به عنوان نمونه در مورد كتاب [[الاستبصار في ما اختلف من الأخبار|استبصار]] [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] آمده است: | ||
و لا يقدح فى ذلك كون ال[[الاستبصار في ما اختلف من الأخبار|استبصار]] منحصر فى روايات التهذيب المتعارضة كما هو الظاهر من حاله و الباعث لتصنيفه كما اشار اليه فى خطبته لان ذلك لا يبلغ حد اللزوم على وجه يتطرق القدح فيما صرح فيه بالمتن الواضح و السند الصحيح فلعلّه حقّقه من محل آخر فان الطرق لم تنحصر فى التهذيب (ص 7 كتاب) | و لا يقدح فى ذلك كون ال[[الاستبصار في ما اختلف من الأخبار|استبصار]] منحصر فى روايات التهذيب المتعارضة كما هو الظاهر من حاله و الباعث لتصنيفه كما اشار اليه فى خطبته لان ذلك لا يبلغ حد اللزوم على وجه يتطرق القدح فيما صرح فيه بالمتن الواضح و السند الصحيح فلعلّه حقّقه من محل آخر فان الطرق لم تنحصر فى التهذيب (ص 7 كتاب) | ||
| خط ۹۹: | خط ۹۹: | ||
[[رده: فقه مذاهب]] | [[رده: فقه مذاهب]] | ||
[[رده: فقه شیعه]] | [[رده: فقه شیعه]] | ||