حائری طهرانی، علی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (عدم تناسب شاگردی ایشان از آقای خویی)
    جز (جایگزینی متن - 'طهرانی (ابهام زدایی)' به 'طهرانی (ابهام‌زدایی)')
     
    (۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۹: خط ۹:
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    | data-type="authorfatherName" |
    | data-type="authorfatherName" |حسین بن يونس
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    | data-type="authorbirthDate" |
    | data-type="authorbirthDate" |1270ق
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    خط ۲۱: خط ۲۱:
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    | data-type="authorTeachers" |
    | data-type="authorTeachers" |[[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|آیت‌الله مجدّد شيرازى]]
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    خط ۳۰: خط ۳۰:
    |}
    |}
    </div>
    </div>
    {{کاربردهای دیگر|حائری (ابهام‌زدایی)}}


    '''مير سيد على حائرى''' فرزند حسین بن يونس لاريجانى حائرى معروف به بهشتى عالم، فاضل، اديب، لغوى، محدث، فقيه و مفسر از اعلام شيعه در قرن چهاردهم هجرى مى‌باشد.
    {{کاربردهای دیگر|طهرانی (ابهام‌زدایی)}}


    وى در سال 1270ق در كربلا متولد و مدتى در حوزۀ كربلا از علماى بزرگوار آن حوزه استفاده نمود، سپس به سامرا رفته و از محضر مجدّد شيرازى برخوردار شده است و با دستور ايشان (كمى پيش از رحلت معظم له) به سال 1312 ه‍ به تهران هجرت مى‌نمايند و از اعلام معاصر تهران محسوب مى‌گردند.
    {{کاربردهای دیگر|حائری طهرانی (ابهام‌زدایی)}}
    '''مير سيد على حائرى''' (1270-1340ق)، فرزند حسین بن يونس لاريجانى حائرى معروف به بهشتى عالم، فاضل، اديب، لغوى، محدث، فقيه و مفسر از اعلام شيعه در قرن چهاردهم هجرى مى‌باشد.


    ايشان در نجف نيز از بزرگانى چون [[ایشان از شاگردان یا خوشه چینان آقای خویی نبوده است از لحاظ سنی تناسبی ندارد که شاگرد یا خوشه چین آقای خویی باشد|آیت‌الله خويى]] خوشه چينى نموده به مرتبۀ اجتهاد نائل آمد. از مشهور شدن و در معرض فتوى قرار دادن خويش اجتناب ورزيده و در انزوا مشغول تحقيق و تدريس بود و كمتر با كسى معاشرت داشت تا توانست تفسير خود را به اتمام رساند.
    ==ولادت==
    وى در سال 1270ق در كربلا متولد شد.


    در زهد و تقوى كم نظير بود، متجاوز از بيست و دو سال متوالى در مسجد جامع تهران در اوايل شب تفسير قرآن مى‌گفت.مرحوم حسین اثنا عشرى شاه عبدالعظيمى صاحب تفسير اثنی‌عشر ى از شاگردان وى بوده است.مرحوم حاج آقا بزرگ در نقباء البشر ذكر خيرى از او دارند و دوران مصاحبت او را يادآور شده است.وفات وى به تاريخ 1340 ق1300/‌ش ثبت شده است.(برخى نيز حدود 1353ق مى‌دانند).
    ==اساتید==
    ایشان مدتى در حوزۀ كربلا از علماى بزرگوار آن حوزه استفاده نمود، سپس به سامرا رفته و از محضر [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|مجدّد شيرازى]] برخوردار شده است و با دستور ايشان (كمى پيش از رحلت معظم له) به سال 1312 ه‍ به تهران هجرت مى‌نمايند.  


    ==تدریس==
    در زهد و تقوى كم نظير بود، متجاوز از بيست و دو سال متوالى در مسجد جامع تهران در اوايل شب تفسير قرآن مى‌گفت. لذا به میر سید علی مفسر معروف گشت.
    ==شاگردان==
    مرحوم حسین اثنا عشرى شاه عبدالعظيمى صاحب تفسير اثنی‌عشر ى از شاگردان وى بوده است.
    مرحوم حاج آقا بزرگ در نقباء البشر ذكر خيرى از او دارند و دوران مصاحبت او را يادآور شده است.
    ==وفات==
    وفات وى به تاريخ 1340 ق1300/‌ش ثبت شده است.(برخى نيز حدود 1353ق مى‌دانند).
    {{الگو:مفسران شیعه}}


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    [[مقتنیات الدرر]]  
    [[مقتنیات الدرر]]  


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:مفسران شیعه]]
    [[رده:ادیبان]]
    [[رده:واژه‌‌شناسان]]
    [[رده:محدثان شیعه]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۲۴

    حائری طهرانی، علی
    نام حائری طهرانی، علی
    نام‎های دیگر
    نام پدر حسین بن يونس
    متولد 1270ق
    محل تولد کربلای معلی
    رحلت 1300 ش یا 1340 ق
    اساتید آیت‌الله مجدّد شيرازى
    برخی آثار مقتنیات الدرر
    کد مؤلف AUTHORCODE02781AUTHORCODE

    مير سيد على حائرى (1270-1340ق)، فرزند حسین بن يونس لاريجانى حائرى معروف به بهشتى عالم، فاضل، اديب، لغوى، محدث، فقيه و مفسر از اعلام شيعه در قرن چهاردهم هجرى مى‌باشد.

    ولادت

    وى در سال 1270ق در كربلا متولد شد.

    اساتید

    ایشان مدتى در حوزۀ كربلا از علماى بزرگوار آن حوزه استفاده نمود، سپس به سامرا رفته و از محضر مجدّد شيرازى برخوردار شده است و با دستور ايشان (كمى پيش از رحلت معظم له) به سال 1312 ه‍ به تهران هجرت مى‌نمايند.

    تدریس

    در زهد و تقوى كم نظير بود، متجاوز از بيست و دو سال متوالى در مسجد جامع تهران در اوايل شب تفسير قرآن مى‌گفت. لذا به میر سید علی مفسر معروف گشت.

    شاگردان

    مرحوم حسین اثنا عشرى شاه عبدالعظيمى صاحب تفسير اثنی‌عشر ى از شاگردان وى بوده است. مرحوم حاج آقا بزرگ در نقباء البشر ذكر خيرى از او دارند و دوران مصاحبت او را يادآور شده است.

    وفات

    وفات وى به تاريخ 1340 ق1300/‌ش ثبت شده است.(برخى نيز حدود 1353ق مى‌دانند).

    وابسته‌ها