فضائل الصحابة (نسائی): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
| عنوان‌های دیگر =
| عنوان‌های دیگر =
| پدیدآوران = [[نسائی، احمد بن علی]] (نويسنده)
| پدیدآوران = [[نسائی، احمد بن علی]] (نويسنده)
| زبان = عربي 
| زبان = عربی
| کد کنگره =‏/ن5ف6 28/6 BP  
| کد کنگره =‏/ن5ف6 28/6 BP  
| موضوع =
| موضوع =
خط ۱۷: خط ۱۷:
| شابک =
| شابک =
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =
| کتابخانۀ دیجیتال نور =59630
| کتابخوان همراه نور =59630
| کتابخوان همراه نور =59630
| کد پدیدآور =  
| کد پدیدآور =  
خط ۲۳: خط ۲۳:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
{{کاربردهای دیگر|صحابه (ابهام‌زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|فضائل الصحابة (ابهام‌زدایی)}}


'''فضائل الصحابة'''، اثر [[نسائی، احمد بن علی|ابوعبدالرحمن احمد بن شعیب، معروف به نسائی]]، کتابی است در بیان فضایل صحابه پیامبر(ص).
'''فضائل الصحابة'''، اثر [[نسائی، احمد بن علی|ابوعبدالرحمن احمد بن شعیب، معروف به نسائی]]، کتابی است در بیان فضایل صحابه پیامبر(ص).
خط ۴۷: خط ۴۹:


بررسی روایات «فضائل الصحابة» نشان می‌دهد که [[نسائی، احمد بن علی|نسایی]] در مسئله مشروعیت، علاوه بر اختیار در مسئله امامت، بیعت مردم با حاکم را مهم‌ترین عامل مشروعیت فقهی در نظر می‌گیرد. علاوه بر آن، بر نقش گروه نخبگان نیز تحت عنوان «حل و عقد»، در بیعت مردم، تأکید می‌ورزد.
بررسی روایات «فضائل الصحابة» نشان می‌دهد که [[نسائی، احمد بن علی|نسایی]] در مسئله مشروعیت، علاوه بر اختیار در مسئله امامت، بیعت مردم با حاکم را مهم‌ترین عامل مشروعیت فقهی در نظر می‌گیرد. علاوه بر آن، بر نقش گروه نخبگان نیز تحت عنوان «حل و عقد»، در بیعت مردم، تأکید می‌ورزد.
مهم‌ترین روایتی که ایدئولوژی نویسنده در مورد مشروعیت فقهی - سیاسی را در متن به نمایش می‌گذارد، در همان روایت سالم بن عبید از ماجرای سقیفه نهفته است: «... عمر دست برد به سمت ابوبکر و گفت: چه کسی این سه خصوصیت را دارد: در آیه '''إذ يقول لصاحبه''' (توبه: 40)، همراه پیامبر کیست؟ در '''إذ هما في الغار''' (توبه: 40)، مقصود از «هما» در قرآن چه کسانی هستند و در '''إن الله معنا''' (توبه: 40)، مقصود از «معنا» با چه کسی است. بنابراین با ابوبکر بیعت کرد و از مردم خواست که بیعت کنند و مردم نیز با ابوبکر بیعت کردند»<ref>ر.ک: همان، ص47</ref>.
مهم‌ترین روایتی که ایدئولوژی نویسنده در مورد مشروعیت فقهی - سیاسی را در متن به نمایش می‌گذارد، در همان روایت سالم بن عبید از ماجرای سقیفه نهفته است: «... عمر دست برد به سمت ابوبکر و گفت: چه کسی این سه خصوصیت را دارد: در آیه'''إذ يقول لصاحبه ''' (توبه: 40)، همراه پیامبر کیست؟ در'''إذ هما في الغار''' (توبه: 40)، مقصود از «هما» در قرآن چه کسانی هستند و در'''إن الله معنا''' (توبه: 40)، مقصود از «معنا» با چه کسی است. بنابراین با ابوبکر بیعت کرد و از مردم خواست که بیعت کنند و مردم نیز با ابوبکر بیعت کردند»<ref>ر.ک: همان، ص47</ref>.


[[نسائی، احمد بن علی|نسایی]] با نقل این روایت، در مسئله انتخاب ابوبکر بر بیعت دو گروه تأکید دارد. او با ذکر نقش عمر در بیان فضایل ابوبکر و آگاه ساختن مردم در انتخاب افضل، به جایگاه اهل حل و عقد اشاره می‌کند. همچنین بیعت مردم با ابوبکر در شورای سقیفه را عامل مشروعیت فقهی - سیاسی او به‌عنوان خلیفه بشمار می‌آورد<ref>ر.ک: همان</ref>.
[[نسائی، احمد بن علی|نسایی]] با نقل این روایت، در مسئله انتخاب ابوبکر بر بیعت دو گروه تأکید دارد. او با ذکر نقش عمر در بیان فضایل ابوبکر و آگاه ساختن مردم در انتخاب افضل، به جایگاه اهل حل و عقد اشاره می‌کند. همچنین بیعت مردم با ابوبکر در شورای سقیفه را عامل مشروعیت فقهی - سیاسی او به‌عنوان خلیفه بشمار می‌آورد<ref>ر.ک: همان</ref>.
خط ۷۲: خط ۷۴:
[[رده:سرگذشت‌نامه‌های فردی]]
[[رده:سرگذشت‌نامه‌های فردی]]
[[رده:صحابه و تابعین]]
[[رده:صحابه و تابعین]]
[[رده:اردیبهشت(99)]]
[[رده: آپلود اردیبهشت (99)]]