سجادی، سید محمدصادق: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (A-esmaili@noornet.net صفحهٔ سجادی، صادق را به سجادی، محمدصادق منتقل کرد)
     
    (۵۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    <div class="wikiInfo">
    [[پرونده:NUR03884.jpg|بندانگشتی|سجادی، صادق]]
    [[پرونده:NUR03884.jpg|بندانگشتی|سجادی، صادق]]
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    |-
    |-
    ! نام!! data-type='authorName'|سجادی، صادق
    ! نام!! data-type="authorName" |سجادی، صادق
    |-
    |-
    |نام های دیگر  
    |نام‎های دیگر  
    |data-type='authorOtherNames'| سید صادق سجادی
    | data-type="authorOtherNames" | سید صادق سجادی
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    |data-type='authorfatherName'|
    | data-type="authorfatherName" |[[سجادی، سید جعفر|سید جعفر سجادى]]
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    |data-type='authorbirthDate'|1333 هـ.ش
    | data-type="authorbirthDate" |1333ش
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    |data-type='authorBirthPlace'|
    | data-type="authorBirthPlace" |کرمانشاه
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    |data-type='authorDeathDate'|
    | data-type="authorDeathDate" |
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    |data-type='authorTeachers'|
    | data-type="authorTeachers" |
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    |data-type='authorWritings'|
    | data-type="authorWritings" |[[جغرافیای حافظ ابرو]]
    |-class='articleCode'
    |کد مولف
    |data-type='authorCode'|AUTHORCODE3884AUTHORCODE
    |}
    </div>


    [[اخلاق از دیدگاه قرآن و عترت]]


    «سيد محمدصادق سجادى»، در بهمن‌ماه 1333ش در كرمانشاه زاده شد. از خردسالى، هم‌زمان با تحصيلات رسمى در دوره‌هاى ابتدايى و متوسطه در تهران، به آموختن مقدمات علوم متداول حوزوى پرداخت.
    [[تاریخ برمکیان]]


    در سال 1353ش، وارد دانشكده الهيات و معارف اسلامى دانشگاه تهران شد و هم‌زمان با تحصيلات دانشگاهى و استفاده از درس استادان برجسته آن عهد، به آموختن ادبيات عرب، فقه واصول، و فلسفه در سطوح عالى نزد پدرش، دكتر سيد جعفر سجادى كه در آن زمان از استادان نامدار دانشگاه تهران بود، اشتغال يافت.
    [[اخوان الصفا]]
    |- class="articleCode"
    |کد مؤلف
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE03884AUTHORCODE
    |}
    </div>
    {{کاربردهای دیگر|سجادی (ابهام زدایی)}}


    در سال 1357ش در دوره فوق ليسانس پذيرفته شد. انقلاب فرهنگى و تعطيل دانشگاه‌ها، فرصت بيشترى براى مطالعه و تحقيق در اختيارش نهاد. چندى بعد رهسپار هندوستان شد و چند ماه در كتابخانه‌هاى حيدرآباد، عليگره و دهلى به بررسى آثار مربوط به تاريخ و ادبيات فارسى و فرهنگ ايرانى در شبه قاره اشتغال يافت، آنگاه به تهران بازگشت و فعاليت پژوهشى خود را بر بعضى جلوه‌هاى تمدن اسلامى متمركز كرد.
    '''سید محمدصادق سجادى''' (متولد 1333ش-کرمانشاه)، مورخ، استاد دانشگاه، معاونت پژوهشی، مسئولیت مدیریت بخش تاریخ مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی و دبیر شورای عالی علمی آن به مدت 34 سال، نویسنده کتاب برگزیده سال 1386ش، در رشته تاریخ، «[[تاریخ برمکیان]]»، فرزند دکتر [[سجادی، سید جعفر|سید جعفر سجادى]] 


    نخستين اثر او تحت عنوان «طبقه‌بندى علوم در تمدن اسلامى»، مقدمه همان پژوهش‌هاست. از همين تاريخ، هفته‌اى دو روز همراه جمعى از استادان جوان دانشگاه‌ها، در كتابخانه پدرش گرد مى‌آمدند و از محضر او استفاده مى‌كردند.
    == ولادت ==
    در بهمن‌ماه 1333ش در کرمانشاه زاده شد.  


    در آن دوره كه قريب به 4 سال به طول انجاميد، كتاب‌هايى چون «شرح ابن عقيل»، «مختصر» و «مطول» تفتازانى، «اشارات» بوعلى سينا و «فرائد الأصول» شيخ انصارى را نزد ايشان خواندند. در خلال اين مرحله از دانش‌آموزى، مدتى به‌عنوان ويراستار در برخى مراكز فرهنگى به كار پرداخت و آنگاه به خدمتِ مركز دايرةالمعارف بزرگ اسلامى درآمد.
    == تحصیلات ==
    از خردسالى، هم‌زمان با تحصیلات رسمى در دوره‌هاى ابتدایى و متوسطه در تهران، به آموختن مقدمات علوم متداول حوزوى پرداخت.


    در 1365ش، به ادامه تحصيل پرداخت و پس از دو سال با اخذ درجه فوق ليسانس فارغ‌التحصيل شد.
    در سال 1353ش، وارد دانشکده الهیات و معارف اسلامى دانشگاه تهران شد و هم‌زمان با تحصیلات دانشگاهى و استفاده از درس استادان برجسته آن عهد، به آموختن ادبیات عرب، فقه واصول، و فلسفه در سطوح عالى نزد پدرش، دکتر [[سجادی، سید جعفر|سید جعفر سجادى]] که در آن زمان از استادان نامدار دانشگاه تهران بود، اشتغال یافت.


    مدتى بعد در امتحانات ورودى دوره دكترى همان دانشكده در رشته تاريخ و تمدن ملل اسلامى پذيرفته شد و سه سال بعد با دفاع از رساله خود با عنوانِ «تحقيق در تاريخ برمكيان و رساله اخبار برامكه»، درجه دكترى گرفت.
    در سال 1357ش در دوره فوق لیسانس پذیرفته شد. انقلاب فرهنگى و تعطیل دانشگاه‌ها، فرصت بیشترى براى مطالعه و تحقیق در اختیارش نهاد. چندى بعد رهسپار هندوستان شد و چند ماه در کتابخانه‌هاى حیدرآباد، علیگره و دهلى به بررسى آثار مربوط به تاریخ و ادبیات فارسى و فرهنگ ایرانى در شبه قاره اشتغال یافت، آنگاه به تهران بازگشت و فعالیت پژوهشى خود را بر بعضى جلوه‌هاى تمدن اسلامى متمرکز کرد.


    در سال‌هايى كه به تحصيل در دوره دكترى مشغول بود، در دانشگاه‌هاى تهران، الزهرا، آزاد سلامى و دانشگاه زنجان نيز تدريس مى‌كرد و درعين‌حال از تحقيق، تأليف و ترجمه نيز غافل نبود و تعدادى از آثارش در همين دوره منتشر شد.
    نخستین اثر او تحت عنوان «طبقه‌بندى علوم در تمدن اسلامى»، مقدمه همان پژوهش‌هاست. از همین تاریخ، هفته‌اى دو روز همراه جمعى از استادان جوان دانشگاه‌ها، در کتابخانه پدرش گرد مى‌آمدند و از محضر او استفاده می‌کردند.


    در تمام اين دوران در مركز دايرةالمعارف بزرگ اسلامى به‌عنوان دستيار مرحوم دكتر زرياب خويى در بخش تاريخ، آنگاه با سمت مدير بخش علوم و سپس مدير بخش تاريخ به كار مشغول بود و بيش از پنج سال نيز در فرهنگستان زبان و ادب فارسى عنوان عضو ارشد دانشنامه ادبيات فارسى، دانشنامه شبه قاره هند و مدير دانشنامه اخير فعاليت مى‌كرد.
    در آن دوره که قریب به 4 سال به طول انجامید، کتاب‌هایى چون «شرح ابن عقیل»، «مختصر» و «[[المطول|مطول]]» [[تفتازانی، مسعود بن عمر|تفتازانى]]، «اشارات» [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|بوعلى سینا]] و «فرائد الأصول» [[شيخ انصارى|شیخ انصارى]] را نزد ایشان خواندند. در خلال این مرحله از دانش‌آموزى، مدتى به‌عنوان ویراستار در برخى مراکز فرهنگى به کار پرداخت و آنگاه به خدمتِ مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامى درآمد.


    وى اكنون معاون پژوهشى و فرهنگى مركز دايرةالمعارف بزرگ اسلامى، عضو و دبير شوراى عالى علمى و مدير بخش تاريخ اين مركز است.
    در 1365ش، به ادامه تحصیل پرداخت و پس از دو سال با اخذ درجه فوق لیسانس فارغ‌التحصیل شد.


    زمينه اصلى فعاليت‌هاى پژوهشى وى، تاريخ و تمدن ايران و ملل اسلامى در نخستين سده‌هاى هجرى، و بررسى‌هاى تطبيقى ادبيات فارسى و عربى است؛ درعين‌حال از سال‌ها پيش، در زمينه تاريخ طب نيز تفنناً به تحقيق پرداخت و در آن زمينه نيز مقالاتى منتشر كرد.
    مدتى بعد در امتحانات ورودى دوره دکترى همان دانشکده در رشته تاریخ و تمدن ملل اسلامی‌پذیرفته شد و سه سال بعد با دفاع از رساله خود با عنوانِ «تحقیق در تاریخ برمکیان و رساله اخبار برامکه»، درجه دکترى گرفت.


    وى نويسند كتاب برگزيده سال 1386ش، در رشته تاريخ، «تاريخ برمكيان» مى‌باشد.
    در سال‌هایى که به تحصیل در دوره دکترى مشغول بود، در دانشگاه‌هاى تهران، الزهرا، آزاد سلامى و دانشگاه زنجان نیز تدریس مى‌کرد و درعین‌حال از تحقیق، تألیف و ترجمه نیز غافل نبود و تعدادى از آثارش در همین دوره منتشر شد.


    == برخى از كتب تأليفى، ترجمه‌اى و تصحيحى وى عبارتند از:==
    در تمام این دوران در مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامى به‌عنوان دستیار مرحوم دکتر [[زریاب خویى]] در بخش تاریخ، آنگاه با سمت مدیر بخش علوم و سپس مدیر بخش تاریخ به کار مشغول بود و بیش از پنج سال نیز در فرهنگستان زبان و ادب فارسى عنوان عضو ارشد دانشنامه ادبیات فارسى، دانشنامه شبه قاره هند و مدیر دانشنامه اخیر فعالیت مى‌کرد.


    وى به مدت 34 سال معاون پژوهشى و فرهنگى مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامى، عضو و دبیر شوراى عالى علمى و مدیر بخش تاریخ این مرکز بود.


    1. طبقه‌بندى علوم در تمدن اسلامى؛
    زمینه اصلى فعالیت‌های پژوهشى وى، تاریخ و تمدن ایران و ملل اسلامى در نخستین سده‌هاى هجرى، و بررسى‌هاى تطبیقى ادبیات فارسى و عربى است؛ درعین‌حال از سال‌ها پیش، در زمینه تاریخ طب نیز تفنناً به تحقیق پرداخت و در آن زمینه نیز مقالاتى منتشر کرد.


    2. تاريخ دولت‌هاى اسلامى و خاندان‌هاى حكومت‌گر؛
    وى نویسنده کتاب برگزیده سال 1386ش، در رشته تاریخ، «تاریخ برمکیان» مى‌باشد.


    3. رؤياى صادقه؛
    == آثار ==
    برخى از کتب تألیفى، ترجمه‌اى و تصحیحى وى عبارتند از
    {{ستون-شروع|2}}
    #طبقه‌بندى علوم در تمدن اسلامى؛
    #تاریخ دولت‌هاى اسلامى و خاندان‌هاى حکومت‌گر؛
    #رؤیاى صادقه؛
    #طبائع الاستبداد؛
    #اتحاد اسلام؛
    #رساله یک کلمه؛
    #مفاهیم اخلاقى و عقیدتى قرآن؛
    #پیامبر و پیامبرى؛
    #شناخت در قرآن کریم؛
    #تاریخ‌نگارى در اسلام؛
    #جغرافیاى حافظ ابرو؛
    #دیوان حافظ شیرازى؛
    #سفر برزویه به هند و منشأ [[كليلة و دمنة|کلیلة و دمنة]]؛
    #بزم‌آوردى دیگر (مجموعه مقالات دکتر زریاب خویى).
    {{پایان}}
    پاره‌اى از مقالات وى عبارتند از
    #شرح احوال و نقد و تحلیل آثار احمد جام؛
    #گلستان، فصلنامه شوراى گسترش زبان و ادبیات فارسى در آمریکاى شمالى؛
    #دو سفرنامه از جنوب؛
    #نگاهى به برخى از واژه‌هاى فارسى رایج در مصر و شام به روزگار ممالیک؛
    #اسناد و نامه‌هاى امیر کبیر؛
    #تصحیح یا تضییع، نقد ترجمه و تصحیح حدود العالم؛
    #نگاهى اجمالى به نخستین ترجمه‌هاى [[كليلة و دمنة|کلیلة و دمنة]]؛
    #مکاتب تاریخ‌نگارى، یادنامه دکتر [[زرین‌کوب، عبدالحسین|عبدالحسین زرین‌کوب]]؛
    #نگاهى به منابع داروشناسى در عصر اسلامى در محقق‌نامه (بزرگداشت دکتر محقق).


    4. طبائع الاستبداد؛
    145 مقاله دیگر از ایشان، در دایرةالمعارف بزرگ اسلامى (دبا) چاپ شده است.


    5. اتحاد اسلام؛
    == منابع مقاله ==


    6. رساله يك كلمه؛
    پایگاه مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامى (مرکز پژوهش‌هاى ایرانى و اسلامى)، شنبه 3 اردیبهشت 1390ش.


    7. مفاهيم اخلاقى و عقيدتى قرآن؛


    8. پيامبر و پيامبرى؛
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}


    9. شناخت در قرآن كريم؛
    [[جغرافیای حافظ ابرو]]


    10. تاريخ‌نگارى در اسلام؛
    [[اخلاق از دیدگاه قرآن و عترت]]


    11. جغرافياى حافظ ابرو؛
    [[مفاهیم اخلاقی و عقیدتی در قرآن]]


    12. ديوان حافظ شيرازى؛
    [[تاریخنگاری در اسلام]]
     
    13. سفر برزويه به هند و منشأ كليله و دمنه؛
     
    14. بزم‌آوردى ديگر (مجموعه مقالات دكتر زرياب خويى).
     
    == پاره‌اى از مقالات وى عبارتند از:==
     
     
    1. شرح احوال و نقد و تحليل آثار احمد جام؛
     
    2. گلستان، فصلنامه شوراى گسترش زبان و ادبيات فارسى در آمريكاى شمالى؛
     
    3. دو سفرنامه از جنوب؛
     
    4. نگاهى به برخى از واژه‌هاى فارسى رايج در مصر و شام به روزگار مماليك؛
     
    5. اسناد و نامه‌هاى امير كبير؛
     
    6. تصحيح يا تضييع، نقد ترجمه و تصحيح حدود العالم؛
     
    7. نگاهى اجمالى به نخستين ترجمه‌هاى كليله و دمنه؛
     
    8. مكاتب تاريخ‌نگارى، يادنامه دكتر عبد الحسين زرين‌كوب؛
     
    9. نگاهى به منابع داروشناسى در عصر اسلامى در محقق‌نامه (بزرگداشت دكتر محقق).
     
    145 مقاله ديگر از ايشان، در دايرةالمعارف بزرگ اسلامى (دبا) چاپ شده است.
     
    == منابع مقاله ==


    [[تاریخ‌نگاری در قلمرو اسلام: مکتب‌ها، شیوه‌ها و انواع تاریخ‌نگاری]]


    پايگاه مركز دائرةالمعارف بزرگ اسلامى (مركز پژوهش‌هاى ايرانى و اسلامى)، شنبه 3 ارديبهشت 1390ش.
    [[تاریخ برمکیان]]


    [[وزارت و دیوان سالاری ایرانی در عصر اسلامی]]


    == وابسته‌ها ==
    [[تاریخ دولتهای اسلامی و خاندانهای حکومتگر]]
    [[جغرافیای حافظ ابرو]] / نوع اثر: کتاب / نقش: محقق


    [[ تاريخنگاري در اسلام]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[اخوان الصفا]]


    [[بزم آوردي ديگر]] / نوع اثر: کتاب / نقش: اهتمام
    [[بزم آوردي ديگر|بزم آوردی دیگر]]


    [[حافظ (زندگی و اندیشه)]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
    [[حافظ (زندگی و اندیشه)]]  


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:مورّخان]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۳ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۵۸

    سجادی، صادق
    نام سجادی، صادق
    نام‎های دیگر سید صادق سجادی
    نام پدر سید جعفر سجادى
    متولد 1333ش
    محل تولد کرمانشاه
    رحلت
    اساتید
    برخی آثار جغرافیای حافظ ابرو

    اخلاق از دیدگاه قرآن و عترت

    تاریخ برمکیان

    اخوان الصفا

    کد مؤلف AUTHORCODE03884AUTHORCODE
    برای دیگر کاربردها، سجادی (ابهام زدایی) را ببینید.

    سید محمدصادق سجادى (متولد 1333ش-کرمانشاه)، مورخ، استاد دانشگاه، معاونت پژوهشی، مسئولیت مدیریت بخش تاریخ مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی و دبیر شورای عالی علمی آن به مدت 34 سال، نویسنده کتاب برگزیده سال 1386ش، در رشته تاریخ، «تاریخ برمکیان»، فرزند دکتر سید جعفر سجادى

    ولادت

    در بهمن‌ماه 1333ش در کرمانشاه زاده شد.

    تحصیلات

    از خردسالى، هم‌زمان با تحصیلات رسمى در دوره‌هاى ابتدایى و متوسطه در تهران، به آموختن مقدمات علوم متداول حوزوى پرداخت.

    در سال 1353ش، وارد دانشکده الهیات و معارف اسلامى دانشگاه تهران شد و هم‌زمان با تحصیلات دانشگاهى و استفاده از درس استادان برجسته آن عهد، به آموختن ادبیات عرب، فقه واصول، و فلسفه در سطوح عالى نزد پدرش، دکتر سید جعفر سجادى که در آن زمان از استادان نامدار دانشگاه تهران بود، اشتغال یافت.

    در سال 1357ش در دوره فوق لیسانس پذیرفته شد. انقلاب فرهنگى و تعطیل دانشگاه‌ها، فرصت بیشترى براى مطالعه و تحقیق در اختیارش نهاد. چندى بعد رهسپار هندوستان شد و چند ماه در کتابخانه‌هاى حیدرآباد، علیگره و دهلى به بررسى آثار مربوط به تاریخ و ادبیات فارسى و فرهنگ ایرانى در شبه قاره اشتغال یافت، آنگاه به تهران بازگشت و فعالیت پژوهشى خود را بر بعضى جلوه‌هاى تمدن اسلامى متمرکز کرد.

    نخستین اثر او تحت عنوان «طبقه‌بندى علوم در تمدن اسلامى»، مقدمه همان پژوهش‌هاست. از همین تاریخ، هفته‌اى دو روز همراه جمعى از استادان جوان دانشگاه‌ها، در کتابخانه پدرش گرد مى‌آمدند و از محضر او استفاده می‌کردند.

    در آن دوره که قریب به 4 سال به طول انجامید، کتاب‌هایى چون «شرح ابن عقیل»، «مختصر» و «مطول» تفتازانى، «اشارات» بوعلى سینا و «فرائد الأصول» شیخ انصارى را نزد ایشان خواندند. در خلال این مرحله از دانش‌آموزى، مدتى به‌عنوان ویراستار در برخى مراکز فرهنگى به کار پرداخت و آنگاه به خدمتِ مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامى درآمد.

    در 1365ش، به ادامه تحصیل پرداخت و پس از دو سال با اخذ درجه فوق لیسانس فارغ‌التحصیل شد.

    مدتى بعد در امتحانات ورودى دوره دکترى همان دانشکده در رشته تاریخ و تمدن ملل اسلامی‌پذیرفته شد و سه سال بعد با دفاع از رساله خود با عنوانِ «تحقیق در تاریخ برمکیان و رساله اخبار برامکه»، درجه دکترى گرفت.

    در سال‌هایى که به تحصیل در دوره دکترى مشغول بود، در دانشگاه‌هاى تهران، الزهرا، آزاد سلامى و دانشگاه زنجان نیز تدریس مى‌کرد و درعین‌حال از تحقیق، تألیف و ترجمه نیز غافل نبود و تعدادى از آثارش در همین دوره منتشر شد.

    در تمام این دوران در مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامى به‌عنوان دستیار مرحوم دکتر زریاب خویى در بخش تاریخ، آنگاه با سمت مدیر بخش علوم و سپس مدیر بخش تاریخ به کار مشغول بود و بیش از پنج سال نیز در فرهنگستان زبان و ادب فارسى عنوان عضو ارشد دانشنامه ادبیات فارسى، دانشنامه شبه قاره هند و مدیر دانشنامه اخیر فعالیت مى‌کرد.

    وى به مدت 34 سال معاون پژوهشى و فرهنگى مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامى، عضو و دبیر شوراى عالى علمى و مدیر بخش تاریخ این مرکز بود.

    زمینه اصلى فعالیت‌های پژوهشى وى، تاریخ و تمدن ایران و ملل اسلامى در نخستین سده‌هاى هجرى، و بررسى‌هاى تطبیقى ادبیات فارسى و عربى است؛ درعین‌حال از سال‌ها پیش، در زمینه تاریخ طب نیز تفنناً به تحقیق پرداخت و در آن زمینه نیز مقالاتى منتشر کرد.

    وى نویسنده کتاب برگزیده سال 1386ش، در رشته تاریخ، «تاریخ برمکیان» مى‌باشد.

    آثار

    برخى از کتب تألیفى، ترجمه‌اى و تصحیحى وى عبارتند از

    1. طبقه‌بندى علوم در تمدن اسلامى؛
    2. تاریخ دولت‌هاى اسلامى و خاندان‌هاى حکومت‌گر؛
    3. رؤیاى صادقه؛
    4. طبائع الاستبداد؛
    5. اتحاد اسلام؛
    6. رساله یک کلمه؛
    7. مفاهیم اخلاقى و عقیدتى قرآن؛
    8. پیامبر و پیامبرى؛
    9. شناخت در قرآن کریم؛
    10. تاریخ‌نگارى در اسلام؛
    11. جغرافیاى حافظ ابرو؛
    12. دیوان حافظ شیرازى؛
    13. سفر برزویه به هند و منشأ کلیلة و دمنة؛
    14. بزم‌آوردى دیگر (مجموعه مقالات دکتر زریاب خویى).

    پاره‌اى از مقالات وى عبارتند از

    1. شرح احوال و نقد و تحلیل آثار احمد جام؛
    2. گلستان، فصلنامه شوراى گسترش زبان و ادبیات فارسى در آمریکاى شمالى؛
    3. دو سفرنامه از جنوب؛
    4. نگاهى به برخى از واژه‌هاى فارسى رایج در مصر و شام به روزگار ممالیک؛
    5. اسناد و نامه‌هاى امیر کبیر؛
    6. تصحیح یا تضییع، نقد ترجمه و تصحیح حدود العالم؛
    7. نگاهى اجمالى به نخستین ترجمه‌هاى کلیلة و دمنة؛
    8. مکاتب تاریخ‌نگارى، یادنامه دکتر عبدالحسین زرین‌کوب؛
    9. نگاهى به منابع داروشناسى در عصر اسلامى در محقق‌نامه (بزرگداشت دکتر محقق).

    145 مقاله دیگر از ایشان، در دایرةالمعارف بزرگ اسلامى (دبا) چاپ شده است.

    منابع مقاله

    پایگاه مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامى (مرکز پژوهش‌هاى ایرانى و اسلامى)، شنبه 3 اردیبهشت 1390ش.


    وابسته‌ها

    برگرفته از «https://fa.wikinoor.ir/w/index.php?title=سجادی،_سید_محمدصادق&oldid=752432»