ديوان سیف‌الدین محمد فرغانی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR38842J1.jpg | عنوان =ديوان سیف‌الدین محمد فرغانی | عنو...» ایجاد کرد)
     
    جز (جایگزینی متن - 'دیوان اشعار (ابهام‌ زدایی)' به 'دیوان اشعار (ابهام‌زدایی)')
     
    (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۵: خط ۵:
    |پدیدآورندگان  
    |پدیدآورندگان  
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[سیف‌ فرغانی، محمد]] (نویسنده)
    [[سیف فرغانی، محمد]] (نویسنده)
    [[صفا، ذبیح‌الله]] (مصحح و مقدمه‌نويس)
    [[صفا، ذبیح‌الله]] (مصحح و مقدمه‌نويس)
    |زبان  
    |زبان  
    | زبان =فارسي 
    | زبان =فارسی
    | کد کنگره =‏
    | کد کنگره =‏
    | موضوع =
    | موضوع =
    خط ۱۴: خط ۱۴:
    | ناشر = فردوسي
    | ناشر = فردوسي
    | مکان نشر =ايران - تهران  
    | مکان نشر =ايران - تهران  
    | سال نشر = 1364ش.
    | سال نشر = 1364ش.  


    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE38842AUTOMATIONCODE
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE38842AUTOMATIONCODE
    | چاپ =چاپ دوم
    | چاپ =چاپ دوم  
    | شابک =
    | شابک =
    | تعداد جلد =1
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =38842
    | کتابخوان همراه نور =
    | کتابخوان همراه نور =
    | کد پدیدآور =23876-03864  
    | کد پدیدآور =23876-03864  
    خط ۲۶: خط ۲۶:
    | پیش از =
    | پیش از =
    }}
    }}
    {{کاربردهای دیگر|دیوان اشعار (ابهام‌زدایی)}}
    '''ديوان سیف‌الدین محمد فرغانی،''' مجموعه اشعار [[سیف فرغانی، محمد|سیف‌الدین ابوالمحامد محمد فرغانی]] به زبان فارسی است در یک جلد با مقدمه و تصحیح دکتر [[صفا، ذبیح‌الله|ذبیح‌الله صفا]].


    '''ديوان سیف‌الدین محمد فرغانی''' مجموعه اشعار سیف‌الدین ابوالمحامد محمد فرغانی به زبان فارسی است در یک جلد با مقدمه و تصحیح دکتر ذبیح‌الله صفا.
    تنها اثر بازمانده از [[سیف فرغانی، محمد|سیف‌الدین محمد فرغانی]] دیوان اوست؛ او مجموعه اشعار خود را به‌نحوی که از نخستین بیت‌های آن هویداست، خود گرد آورده و آن را در دیباچه منظوم دیوان همراه با نعت باری و افتتاح سخن به نام اوست معرفی کرده است.<ref>ر.ک: مقدمه مصحح بر کتاب، ص19</ref>


    تنها اثر بازمانده از سیف‌الدین محمد فرغانی دیوان اوست؛ او اثر دیگری نداشت، شاعری بود و از وی اشعار بازماند. او مجموعه اشعار خود را به نحوی که از نخستین بیتهای آن هویداست خود گرد آورده و آن را در دیباچه منظوم دیوان همراه با نعت باری و افتتاح سخن به نام اوست چنین معرفی کرده است:
    این دیوان شامل سه بخش اصلی است که در بخش اول آن قصاید و قطعات کتاب آمده، در بخش دوم، غزلیات و در بخش سومش، رباعیات. در پایان ذکر اشعا، فهرست قصاید و غزلیات و قطعات ذکر شده است. به تعبیر دقیق‌تر این دیوان، مجموعه‌ای است از قصیده و قطعه و غزل و رباعی که شماره مجموع بیت‌های آن تخمینا از یازده‌هزار بیت می‌گذرد.<ref>ر.ک: همان</ref>


    '''آن خداوندی که عالم آن اوست'''         '''جسم و جان در قبضه فرمان اوست'''
    مقدمه کتاب با خط زیبای خود دکتر [[صفا، ذبیح‌الله|صفا]] به چاپ رسیده است و او در آنجا مخصوصا در صفحات 19 به بعد، درباره محتوای اشعار و چگونگی آنها به‌تفصیل توضیح داده است. قصاید [[سیف فرغانی، محمد|فرغانی]] در مدح شاهان و امیران و وزیران نیست، بلکه در نعت خداوند و منقبت رسول و وعظ و اندرز و تحقیق و انتقاد از وضع نابسامان زمان و طبقات گوناگون جامعه است. وی قسمتی از قصاید خود را در استقبال قصاید مشهور فارسی سروده است.


    '''سوره حمد و ثنای او بخوان''' '''کآیت عزّ و علا در شأن اوست'''
    غزل‌های وی برخی در جواب [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] و برخی در جواب [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]] و... است.
     
    '''گر ز دست دیگری نعمت خوری'''         '''شکر او می‌کن که نعمت آن اوست'''
     
    '''بر زمین هر ذره خاکی که هست'''         '''آبخورد فیض چون باران اوست'''
     
    '''از عطای او به ایمان شد عزیز''' '''جان چون یوسف که تن زندان اوست'''
     
    '''بر من و بر تو اگر رحمت کند''' '''این نه استحقاق ما، احسان اوست'''
     
    '''ا زجهان کمتر ثناگوی وی است''' '''سیف فرغانی که این دیوان اوست'''.<ref>ر.ک: مقدمه مصحح بر کتاب، ص19</ref>
     
    این دیوان شامل سه بخش اصلی است که در بخش اول آن قصاید و قطعات کتاب آمده، در بخش دوم، غزلیات و در بخش سومش، رباعیات. در پایان ذکر اشعا، فهرست قصاید و غزلیات و قطعات ذکر شده است. به تعبیر دقیقتر این دیوان، مجموعه‌ای است از قصیده، و قطعه و غزل و رباعی که شماره مجموع بیتهای آن تخمینا از یازده هزار بیت می‌گذرد.<ref>ر.ک: همان</ref>
     
    مقدمه کتاب با خط زیبای خود دکتر صفا به چاپ رسیده است و او در آنجا مخصوصا در صفحات 19 به بعد، درباره محتوای اشعار و چگونگی آنها به تفصیل توضیح داده است که خواننده علاقمند را به مطالعه این صفحات ارجاع می‌دهیم.


    ==پانویس==
    ==پانویس==
    <references />
    <references />


    ==منبع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    مقدمه مصحح برکتاب..
    مقدمه مصحح بر کتاب.




    خط ۶۱: خط ۴۹:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
    [[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
    [[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]]
    [[رده:مقالات خرداد 01 یقموری]]
    [[رده:مقالات خرداد 01 یقموری]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده تیرماه 01 قربانی]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده تیر 01]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1401]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۹

    ديوان سیف‌الدین محمد فرغانی
    ديوان سیف‌الدین محمد فرغانی
    پدیدآورانسیف فرغانی، محمد (نویسنده) صفا، ذبیح‌الله (مصحح و مقدمه‌نويس)
    ناشرفردوسي
    مکان نشرايران - تهران
    سال نشر1364ش.
    چاپچاپ دوم
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    ديوان سیف‌الدین محمد فرغانی، مجموعه اشعار سیف‌الدین ابوالمحامد محمد فرغانی به زبان فارسی است در یک جلد با مقدمه و تصحیح دکتر ذبیح‌الله صفا.

    تنها اثر بازمانده از سیف‌الدین محمد فرغانی دیوان اوست؛ او مجموعه اشعار خود را به‌نحوی که از نخستین بیت‌های آن هویداست، خود گرد آورده و آن را در دیباچه منظوم دیوان همراه با نعت باری و افتتاح سخن به نام اوست معرفی کرده است.[۱]

    این دیوان شامل سه بخش اصلی است که در بخش اول آن قصاید و قطعات کتاب آمده، در بخش دوم، غزلیات و در بخش سومش، رباعیات. در پایان ذکر اشعا، فهرست قصاید و غزلیات و قطعات ذکر شده است. به تعبیر دقیق‌تر این دیوان، مجموعه‌ای است از قصیده و قطعه و غزل و رباعی که شماره مجموع بیت‌های آن تخمینا از یازده‌هزار بیت می‌گذرد.[۲]

    مقدمه کتاب با خط زیبای خود دکتر صفا به چاپ رسیده است و او در آنجا مخصوصا در صفحات 19 به بعد، درباره محتوای اشعار و چگونگی آنها به‌تفصیل توضیح داده است. قصاید فرغانی در مدح شاهان و امیران و وزیران نیست، بلکه در نعت خداوند و منقبت رسول و وعظ و اندرز و تحقیق و انتقاد از وضع نابسامان زمان و طبقات گوناگون جامعه است. وی قسمتی از قصاید خود را در استقبال قصاید مشهور فارسی سروده است.

    غزل‌های وی برخی در جواب سعدی و برخی در جواب عطار و... است.

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه مصحح بر کتاب، ص19
    2. ر.ک: همان

    منابع مقاله

    مقدمه مصحح بر کتاب.


    وابسته‌ها