سیره امام هادی(ع) با حاکمان قصر و قاضیان عصر: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' می ب' به ' می‌ب') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه ی ' به 'ه‌ی ') |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
ایشان به اندازه‌ای با عظمت بودند که از دوست و دشمن زمانشان هراسی نداشتند و برای آنان روشن بود که ایشان شاخه‌ای پاک از درخت مبارکی هستند که ذکر آن در قرآن جاوید است. | ایشان به اندازه‌ای با عظمت بودند که از دوست و دشمن زمانشان هراسی نداشتند و برای آنان روشن بود که ایشان شاخه‌ای پاک از درخت مبارکی هستند که ذکر آن در قرآن جاوید است. | ||
درباره‌ی ایشان دشمن ترین دشمنان شیعه‌ی امامیه، ابن حجر هیثمی، در صواعق المحرقه گفته است: «او در علم و سخاوت وارث پدرش بود.» | |||
و [[مجلسی، محمدباقر|علامه مجلسی (قدس الله سره)]] در کتاب ارجمندش [[بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحار الانوار]] ایشان را وصف کرده و گفته اند: «پاک‌ترین مردم از نظر باطن و سرشت بودند و راستگو ترین مردم در گفتار، صالح ترین آنان از نزیکان الهی و کامل ترین آنان بودند. هر گاه سکوت می‌کردند، | و [[مجلسی، محمدباقر|علامه مجلسی (قدس الله سره)]] در کتاب ارجمندش [[بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحار الانوار]] ایشان را وصف کرده و گفته اند: «پاک‌ترین مردم از نظر باطن و سرشت بودند و راستگو ترین مردم در گفتار، صالح ترین آنان از نزیکان الهی و کامل ترین آنان بودند. هر گاه سکوت می‌کردند، نشانه‌ی از آرامش و بزرگواری ایشان را بالا می‌برد و زمانی که سخن می‌گفتند، بزرگی ای از سیمای بزرگان را نشان می‌دادند. ایشان از اهل بیت امامت و جایگاه جانشینی و خلافت هستند؛ شاخه‌ای از درخت نبوت که تسلیم امر خداوند است و میوه‌ای از درخت پاک رسالت است.<ref> ر.ک: متن کتاب، ص44-45</ref> | ||
نسخهٔ ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۱۵
| سيره امام هادي علیه‌السلام با حاکمان قصر و قاضيان عصر | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سليمان، کامل (نویسنده)
صالحي، محمد (مترجم) مناقب، مصطفي (مترجم) مسلم، مهدي (مترجم) |
| ناشر | ياس بهشت |
| مکان نشر | ايران - تهران |
| سال نشر | 1392ش. |
| چاپ | يکم |
| شابک | 978-964-9916-56-9 |
| موضوع | علي بن محمد(ع)، امام دهم، 212 - 254ق. - سرگذشت نامه |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | 8041الف 8س / 49 BP |
سیره امام هادی(ع) با حاکمان قصر و قاضیان عصر تألیف محقق و مورخ شهیر لبنانی کامل سلیمان، ترجمه سید محمد صالحی، مصطفی مناقب، مهدی مسلم؛ کتاب حاضر به ارزیابی و تحلیل زندگی حضرت امام هادی(ع) در بعد فردی و به خصوص در بعد سیاسی حضرت نگارش شده است. زندگی پر فراز و نشیب ایشان و در دوارن امامتشان بسیار قابل توجه است.
امام هادی(ع) در حالی عهده‌دار امامت شد که بیش از نه سال از عمرش نگذشته بود. در آن زمان، بین بزرگان عصر و فقهای بزرگ آن زمان مجلس فتوا برقرار می‌کرد و با علم و عمل خویش، اذهان را آگاه می ساخت و بار مسئولیت را در طول 33 سال در عصر ظلم، ستم و نفاق به دوش کشید.
کتاب حاضر که دربردارنده شرح سیره امام هادی(ع) با حاکمان و قاضیان است، در دوازده فصل تدوین شده است. در این اثر، پس از اشاره به فضیلت خاندان عترت(ع)، به دلایل دستگیری امام و انتقال ایشان از مدینه به دربار سلاطین پرداخته‌شده و وقایع دوران ایشان شرح داده شده است. معجزات و نشانه‌های امامت آن حضرت، احادیث و اندیشه‌های فلسفی امام، کلمات حکیمانه و معرفی بعضی از اصحاب و یاران ایشان، از دیگر مطالب مندرج در این اثر است.[۱]
بخشی از کتاب سیره امام هادی(ع) با حاکمان قصر و قاضیان عصر
امام هادی علیه‌السلام از تعریف بخاطر شهرت، علم، فضل، آثار شکوهمندشان و معجزه‌های آشکاری که برای معاصرانشان ظاهر کردند بی نیازند. با وجود اینکه پادشاهان عصرش می‌کوشیدند که نور ایشان را خاموش کنند، خدا نخواست و آن نور را روشن تر کرد، گرچه ستمکاران، بندگان سلطان، شکم پرستان و مزدوران تاریخ را خوش نیاید.
ایشان به اندازه‌ای با عظمت بودند که از دوست و دشمن زمانشان هراسی نداشتند و برای آنان روشن بود که ایشان شاخه‌ای پاک از درخت مبارکی هستند که ذکر آن در قرآن جاوید است.
درباره‌ی ایشان دشمن ترین دشمنان شیعه‌ی امامیه، ابن حجر هیثمی، در صواعق المحرقه گفته است: «او در علم و سخاوت وارث پدرش بود.»
و علامه مجلسی (قدس الله سره) در کتاب ارجمندش بحار الانوار ایشان را وصف کرده و گفته اند: «پاک‌ترین مردم از نظر باطن و سرشت بودند و راستگو ترین مردم در گفتار، صالح ترین آنان از نزیکان الهی و کامل ترین آنان بودند. هر گاه سکوت می‌کردند، نشانه‌ی از آرامش و بزرگواری ایشان را بالا می‌برد و زمانی که سخن می‌گفتند، بزرگی ای از سیمای بزرگان را نشان می‌دادند. ایشان از اهل بیت امامت و جایگاه جانشینی و خلافت هستند؛ شاخه‌ای از درخت نبوت که تسلیم امر خداوند است و میوه‌ای از درخت پاک رسالت است.[۲]
پانويس
- ↑ ر.ک: پایگاه اطلاع‌رسانی حدیث شیعه (حدیث نت)
- ↑ ر.ک: متن کتاب، ص44-45
منابع مقاله
- متن کتاب
- پایگاه اطلاع‌رسانی حدیث شیعه (حدیث نت)