محمودی، محمدکاظم: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
|||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|محمودی (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|محمودی (ابهام زدایی)}} | ||
'''محمدکاظم عبداللهی محمودی '''(متولد 1335ش)، نویسنده، مصحح، محقق، رجالی | '''محمدکاظم عبداللهی محمودی '''(متولد 1335ش)، نویسنده، مصحح، محقق، رجالی | ||
| خط ۹۳: | خط ۸۹: | ||
[[المختصر من كتاب السياق لتاريخ نيسابور]] | [[المختصر من كتاب السياق لتاريخ نيسابور]] | ||
[[نوادر الأثر في علي خیر البشر]] | |||
[[تاريخ نيسابور]] | [[تاريخ نيسابور]] | ||
| خط ۹۸: | خط ۹۶: | ||
[[تهذيب الأنساب و نهاية الأعقاب]] | [[تهذيب الأنساب و نهاية الأعقاب]] | ||
[[معارج الوصول إلی معرفة فضل آل الرسول و البتول | [[معارج الوصول إلی معرفة فضل آل الرسول و البتول]] | ||
[[ | [[الرد علي المتعصب العنيد المانع من ذم يزيد]] | ||
[[الأربعون عن الأربعين في فضائل علي أميرالمؤمنين(ع)]] | |||
[[اضبط المقال فی ضبط اسماء الرجال]] | [[اضبط المقال فی ضبط اسماء الرجال]] | ||
| خط ۱۱۰: | خط ۱۱۰: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:رجالیان]] | [[رده:رجالیان]] | ||
[[رده:مصححان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۴۴
| نام | محمودی، محمدکاظم |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1335ش |
| محل تولد | کربلا |
| رحلت | |
| اساتید | شهید سید مصطفى خمینى |
| برخی آثار | تاریخ نیسابور |
| کد مؤلف | AUTHORCODE05521AUTHORCODE |
محمدکاظم عبداللهی محمودی (متولد 1335ش)، نویسنده، مصحح، محقق، رجالی
ولادت
در 19 آبان سال 1335ش در شهر مقدس کربلا به دنیا آمد.
تحصیلات
پس از گذراندن دوره دبستان، وارد حوزه علمیه کربلا شد. پس از گذراندن دوره مقدمات در سال 51، که مصادف با ایام اخراج ایرانیان از عراق بود، براى ادامه تحصیل روانه نجف اشرف شد و تا سال 57 که مقیم آن‌جا بود، در دروس آیات عظام: شهید سید مصطفى خمینى، سیستانى، امام خمینى(ره)، خویى و شهید سید محمدباقرصدر شرکت جست.
در کنار دروس حوزى، در بازنویسى نسخه‌هاى خطى، با پدرش علامه محمودى همکارى کرد. پس از پیروزى انقلاب اسلامى، به ایران آمد و در شهر قم سکنى گزید. در آن‌جا از دروس حضرات آیات جوادى آملى، منتنظرى، میرزا جواد تبریزى و وحید خراسانى بهره برد. او در کنار تحصیل، به تدریس نیز پرداخت و در حوزه علمیه نجف از مقدمات تا شرح لمعه درس گفت. وى با دوستان کربلایى و برخى از طلاب منطقه علامرودشت استان فارس، جلسات تفسیر در قم داشت که حاصل آن، تألیف تفسیر سوره حمد بر اساس تفسیر قرآن به قرآن و بحث کفر و کافران و... است.
در سال 1365ش، با پیشنهاد مرحوم شیخ جعفر محمودى (برادرش) و همکارى وزارت ارشاد اسلامى، اقدام به تأسیس مجمع احیاء فرهنگ اسلامی‌نمود. این مجمع، افزون بر چاپ 80 جلد کتاب، به آموزش، تحقیق و تصحیح متون اهتمام ورزیده است.
ایشان افزون بر آثار مستقل، در بسیارى از کارهاى تحقیقاتى که متجاوز از 100 جلد مى‌باشد، همکارى داشته است. از جمله آثار ایشان، تنظیم فهرست واحدى براى تمامى کتاب‌هاى رجالى، اعم از شیعه و سنى بوده است. این اثر، چاپ نشده و هم اکنون فیش‌هاى موجود، حوالى صد هزار فیش رجالى مى‌باشد که اگر چاپ شود، حدود بیست جلد مى‌شود.
آثار
- المعقبین من ذریة امیرالمؤمنین(ع)؛
- تاریخ نیشابور؛
- تحفة الطالب؛
- تفسیر سوره قدر تنکابنى؛
- تفسیر فرات کوفى؛
- تهذیب الانساب عبیدلى؛
- خصائص امیرالمؤمنین(ع) نسائى؛
- دیوان میرزا ابوالفضل کلانتر؛
- رساله نور إنا انزلنا؛
- فضائل اهل‌البیت(ع) احمد بن حنبل؛
- شرح نهج ابن عتائقى؛
- صدح الحمامۀ؛
- معارج الوصول زرندى؛
- معجم الالقاب ابن فوطى؛
- مناقب اهل‌البیت(ع) ابن مغازلى؛
- نسمات الاسحار؛
- فرائد السمطین؛
- کفایة الطالب؛
- تذکرة سید على‌خان مدنى.