تیاذوق: تفاوت میان نسخه‌ها

 

 

تَیاذوق(د ح 90ق/709م)، پزشک حجاج بن یوسف و از نخستین نویسندگان آثار پزشکی در دورۀ اسلامی.

از زندگانی او آگاهی چندانی در دست نیست و منابع کهن تنها به گزارش پزشکی او برای حجاج بن یوسف و یادکرد برخی سخنان پندآموز یا اندرزهای پزشکی او بسنده کرده‌اند؛ ولی سخنانی از این دست را به دیگر نامداران نیز نسبت داده‌اند. شاید همین امر و نیز ضبط نام او به اشکال گوناگون، موجب شده است تا قفطی و به پیروی از او ابن عبری افزون بر تیاذوق، به حضور پزشکی دیگر به نام ثاذون یا ثاودون، نزد حجاج اشاره کند، در حالی که ابن ابی¬اصیبعه به رغم آگاهی از نظر قفطی، روایات مربوط به این دو نام را تنها به تیاذوق نسبت داده است.

پژوهشگران تنها با تکیه بر این فرض که تیاذوق، باید معرب تئودوکوس باشد، او را یونانی تبار و احیاناً مسیحی برشمرده‌اند. اما سخن ابن ندیم که تیاذوق را هم در شمار پزشکان پادشاه ایران و هم پزشک حجاج یاد کرده است، و استنباط ابن جوزی که این پادشاه را خسرو پرویز دانسته، و در نتیجه سن تیاذوق را هنگام پیوستن به حجاج 130 سال تخمین زده است، درست نمی‌نماید.

1. ابدال الادویه و کیفیه دقها و ایقاعها و اذابتها و شیء من تفسیر اسماء الادویه، که شاید ابن جزار و ابن سمجون در نقل آراء تیاذوق دربارۀ بدل داروها، از آن بهره برده باشند.

3. کناش یا کناش کبیر، که برای پسرش نوشته است. احتمالاً ارجاعات رازی به تیاذوق به نقل از این کتاب است.

 

احمدی، محمدحسین، دائرهالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران مرکز دائرهالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، سال چاپ 1378