رؤسای معارف، فرهنگ و آموزش و پرورش فارس بین دو انقلاب: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - 'غ های ' به 'غ‌های ')
    خط ۲۸: خط ۲۸:


    ==گزارش کتاب==
    ==گزارش کتاب==
    سخن از جماعتی است که روز و روزگاری، شمع دل افروز جامعۀ ما بودند و زدایندۀ پرده‌های ظلمت و ضلالت و جهالت، در نقش رؤسای معارف، فرهنگ و آموزش و پرورش در فارس. سرزمینی موصوف به «مکتب شیراز» که زادگاه دو ستارۀ درخشان در آسمان ادب جهانی بودند؛ [[سعدی، مصلح بن عبدالله|شیخ سعدی]] و [[حافظ، شمس‌الدین محمد|خواجه حافظ]]. و شهرت به «دارالعلم» و «برج اولیاء» داشت با ویژگی‌هایطبیعی، همچون: لطافت هوا و طراوت فضا و آب های گوارا و باغ های مصفا و مردمی صاحبدل و صاحبنظر، همچون مؤلفان «[[فارسنامه ناصری|فارسنامۀ ناصری]]» و«آثار العجم» و ...
    سخن از جماعتی است که روز و روزگاری، شمع دل افروز جامعۀ ما بودند و زدایندۀ پرده‌های ظلمت و ضلالت و جهالت، در نقش رؤسای معارف، فرهنگ و آموزش و پرورش در فارس. سرزمینی موصوف به «مکتب شیراز» که زادگاه دو ستارۀ درخشان در آسمان ادب جهانی بودند؛ [[سعدی، مصلح بن عبدالله|شیخ سعدی]] و [[حافظ، شمس‌الدین محمد|خواجه حافظ]]. و شهرت به «دارالعلم» و «برج اولیاء» داشت با ویژگی‌هایطبیعی، همچون: لطافت هوا و طراوت فضا و آب های گوارا و باغ‌های مصفا و مردمی صاحبدل و صاحبنظر، همچون مؤلفان «[[فارسنامه ناصری|فارسنامۀ ناصری]]» و«آثار العجم» و ...


    هم اکنون در ادامۀ آن مسیر خطیر و شریف، کارنامۀ پرمایۀ متجاوز از سی نفر رجال معارف و ادب و فرهنگ آن سرزمین مقدس تاریخی را میان دو انقلاب مشروطیت واسلامی به برکت فکر و اندیشه و قلم نویسنده «والیان و استانداران فارس بین دو انقلاب...» در پیش رو داریم که از ذخایر خواندنی و ماندنی ماست، که یاد و یادآوری است از خوبان زمانه و ذخایر هفتاد ساله از «1287 تا 1357 شمسی».
    هم اکنون در ادامۀ آن مسیر خطیر و شریف، کارنامۀ پرمایۀ متجاوز از سی نفر رجال معارف و ادب و فرهنگ آن سرزمین مقدس تاریخی را میان دو انقلاب مشروطیت واسلامی به برکت فکر و اندیشه و قلم نویسنده «والیان و استانداران فارس بین دو انقلاب...» در پیش رو داریم که از ذخایر خواندنی و ماندنی ماست، که یاد و یادآوری است از خوبان زمانه و ذخایر هفتاد ساله از «1287 تا 1357 شمسی».

    نسخهٔ ‏۱۳ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۸

    رؤسای معارف، فرهنگ و آموزش و پرورش فارس بین دو انقلاب
    رؤسای معارف، فرهنگ و آموزش و پرورش فارس بین دو انقلاب
    پدیدآوراندخت تدین، پروین (نویسنده)
    ناشرانتشارات امید ایرانیان
    مکان نشرتهران
    سال نشر۱۴۰۰ش
    شابک9-33-8978-964-978
    موضوعوزيران - ايران - سرگذشتنامه ايران. وزارت آموزش و پرورش - آموزش و پرورش - ايران - تاريخ - قرن 14 - وزيران - ايران - قرن 14
    کد کنگره

    رؤسای معارف، فرهنگ و آموزش و پرورش فارس بین دو انقلاب تألیف پروین دخت تدین؛ این مجموعه سخن از عملکرد افرادی است که از انقلاب مشروطیت تا پیروزی انقلاب اسلامی ایران به مدت هفتاد سال (1287-1357) سکاندار تعلیم و تربیت نوباوگان استان فارس بوده‌اند و حال عملکرد آن‌ها با فاصله‌ای نسبتا طولانی زیر ذره بین قرار می‌گیرد.

    گزارش کتاب

    سخن از جماعتی است که روز و روزگاری، شمع دل افروز جامعۀ ما بودند و زدایندۀ پرده‌های ظلمت و ضلالت و جهالت، در نقش رؤسای معارف، فرهنگ و آموزش و پرورش در فارس. سرزمینی موصوف به «مکتب شیراز» که زادگاه دو ستارۀ درخشان در آسمان ادب جهانی بودند؛ شیخ سعدی و خواجه حافظ. و شهرت به «دارالعلم» و «برج اولیاء» داشت با ویژگی‌هایطبیعی، همچون: لطافت هوا و طراوت فضا و آب های گوارا و باغ‌های مصفا و مردمی صاحبدل و صاحبنظر، همچون مؤلفان «فارسنامۀ ناصری» و«آثار العجم» و ...

    هم اکنون در ادامۀ آن مسیر خطیر و شریف، کارنامۀ پرمایۀ متجاوز از سی نفر رجال معارف و ادب و فرهنگ آن سرزمین مقدس تاریخی را میان دو انقلاب مشروطیت واسلامی به برکت فکر و اندیشه و قلم نویسنده «والیان و استانداران فارس بین دو انقلاب...» در پیش رو داریم که از ذخایر خواندنی و ماندنی ماست، که یاد و یادآوری است از خوبان زمانه و ذخایر هفتاد ساله از «1287 تا 1357 شمسی».

    این مجموعه سخن از عملکرد افرادی است که از انقلاب مشروطیت تا پیروزی انقلاب اسلامی ایران به مدت هفتاد سال (1287-1357) سکاندار تعلیم و تربیت نوباوگان استان فارس بوده‌اند و حال عملکرد آن‌ها با فاصله‌ای نسبتا طولانی زیر ذره بین قرار می‌گیرد. از آنجا که هر فرهنگ غنی و ریشه داری دارای جوهره حیاتی است که از دورانی به دورانی دیگر و از نسلی به نسل جدید منتقل می‌شود و جوهرۀ حیاتی موجود در هر فرهنگ ممکن است دارای حشو و زوائدی باشد که متناسب با دنیای امروز نباشد، لازم است با مقتضیات زمان همراه شده و پالایش یابد. چه به کمک همین فرهنگ پالایش یافته است که می‌توان زمان گذشته را به زمان حال پیوند داد و از گذشته عبرت گرفت. تعلیم و تربیت نیز به عنوان یکی از پایه‌های اساسی فرهنگ هر کشور از این امر مستثنی نیست. [۱]

    پانويس


    منابع مقاله

    کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران

    وابسته‌ها