تأثیر مبانی فلسفی در تفسیر متون دینی از دیدگاه امام خمینی(ره): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ب های ' به 'ب‌های '
جز (جایگزینی متن - 'ش های ' به 'ش‌های ')
جز (جایگزینی متن - 'ب های ' به 'ب‌های ')
(۸ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۳۳: خط ۳۳:
در دیدگاه امام، فلسفه و وحی، منطبق بر یکدیگرند، به گونه‌ای که تعبیر به موازات دو دوئیت، مجازی است. ژرفای وحی چنان عمیق است که تنها ژرف اندیشان از گوهرهای ناب آن  بهرهمند می‌شوند و دیگران در ظاهر و ساحل سیر  می‌کنند.  
در دیدگاه امام، فلسفه و وحی، منطبق بر یکدیگرند، به گونه‌ای که تعبیر به موازات دو دوئیت، مجازی است. ژرفای وحی چنان عمیق است که تنها ژرف اندیشان از گوهرهای ناب آن  بهرهمند می‌شوند و دیگران در ظاهر و ساحل سیر  می‌کنند.  


ایشان در تفسیر سوره توحید چنین می فرمایند:
ایشان در تفسیر سوره توحید چنین می‌فرمایند:


«ممکن است از برای سوره توحید تفسیری حکیمانه که موافق موازین حکمیه و براهین فلسفه است باشد پس «هو» اشاره به صرف الوجود و هویتّ مطلقه است و آن برهان، بر شش مطلب شامخ حکمی است که در سوره مبارکه برای حق اثبات فرموده که این شش مطلب: 1- مقام «الوهیت،»2- مقام «احدیت،»3- مقام «صدیتّ،»4- این مطلب که  
«ممکن است از برای سوره توحید تفسیری حکیمانه که موافق موازین حکمیه و براهین فلسفه است باشد پس «هو» اشاره به صرف الوجود و هویتّ مطلقه است و آن برهان، بر شش مطلب شامخ حکمی است که در سوره مبارکه برای حق اثبات فرموده که این شش مطلب: 1- مقام «الوهیت،»2- مقام «احدیت،»3- مقام «صدیتّ،»4- این مطلب که  
خط ۴۸: خط ۴۸:


در دیدگاه امام تلازم وثیق میان روایات و قرآن، و عینیّت تام میان محتویات و مرادات آن دو برقرار است، زیرا هر دو از یک منبع صادر شده‌اند.
در دیدگاه امام تلازم وثیق میان روایات و قرآن، و عینیّت تام میان محتویات و مرادات آن دو برقرار است، زیرا هر دو از یک منبع صادر شده‌اند.
در دیدگاه امام موانعی که سد راه وصول به هدف هستند «حجاب»نامیده می‌شوند.  این حجاب ها متنوع و گوناگون می‌باشند.  برخی ظلمانی و برخی نورانی هستند که یکی از مصداق آن علم است «حتی علم توحید ممکن است به خطرناک ترین مانع تبدیل شود و سدّ باب معرفت گردد. خروج از این حجاب آن است که علم تبدیل به هدف نشود. خودبینی از خطرناک ترین حجاب ها و پرده هاست. کسی که در ورای این پرده مخفی است هیچ چیز را  نمیتواند ببیند».
در دیدگاه امام موانعی که سد راه وصول به هدف هستند «حجاب»نامیده می‌شوند.  این حجاب‌ها متنوع و گوناگون می‌باشند.  برخی ظلمانی و برخی نورانی هستند که یکی از مصداق آن علم است «حتی علم توحید ممکن است به خطرناک ترین مانع تبدیل شود و سدّ باب معرفت گردد. خروج از این حجاب آن است که علم تبدیل به هدف نشود. خودبینی از خطرناک ترین حجاب‌ها و پرده‌هاست. کسی که در ورای این پرده مخفی است هیچ چیز را  نمیتواند ببیند».
عقلگریزی و تعبد و تقلید، آفت زیان باری است که سبب ظاهرگرایی برخی از بزرگان نیز شده است. از آفت‌های بسیار زیان بار برای فهم عارف قرآن، ارتکاب گناه و معصیت است و دیگری حب دنیا از آفاتی است که ام الفساد بسیاری از تباهی های دیگر محسوب  میگردد. وصول به معرفت با حب دنیا قابل جمع نیست.
عقلگریزی و تعبد و تقلید، آفت زیان باری است که سبب ظاهرگرایی برخی از بزرگان نیز شده است. از آفت‌های بسیار زیان بار برای فهم عارف قرآن، ارتکاب گناه و معصیت است و دیگری حب دنیا از آفاتی است که ام الفساد بسیاری از تباهی‌های دیگر محسوب  میگردد. وصول به معرفت با حب دنیا قابل جمع نیست.




خط ۵۹: خط ۵۹:
'''خداشناسی'''
'''خداشناسی'''


ذات مقدس حق تعالی، «من حیث هی» منزّه است از تجلیّات ظاهره و باطنه و مبرّا است از اشاره و رسم و صفت و اسم. دست آمال اهل  معرفت از دامن کبریایی اش کوتاه، و پای مسلوک اصحاب قلوب به بارگاه قدسش راجل است.
ذات مقدس حق تعالی، «من حیث هی» منزّه است از تجلیّات ظاهره و باطنه و مبرّا است از اشاره و رسم و صفت و اسم. دست آمال اهل  معرفت از دامن کبریایی‌اش کوتاه، و پای مسلوک اصحاب قلوب به بارگاه قدسش راجل است.




'''توحید صفاتی'''
'''توحید صفاتی'''


اسمای حسنای الهی و صفات والای ربوبی، حجاب های نورانی برای ذات احدیتّ می‌باشند که در ذات احدیتّ، همه تعیّنات اسمایی مستهلک و در آن حضرت همه تجلیّات صفاتی، استحبان دارد.
اسمای حسنای الهی و صفات والای ربوبی، حجاب‌های نورانی برای ذات احدیتّ می‌باشند که در ذات احدیتّ، همه تعیّنات اسمایی مستهلک و در آن حضرت همه تجلیّات صفاتی، استحبان دارد.




خط ۸۴: خط ۸۴:
سلسله وجودی از عنصری و ملکی، اشباح و ارواح، غیب و شهود… کتاب‌های الهی و صحیفه‌های ارزشمند ربوبی و زیورهای نازل از آسمان احدیتّ است و هر مرتبه از مراتب و هر درجه از درجات وجود در سلسله طولی و عرضی  آیهای است که بر گوش دل یقین یاوران قرائت شده است….
سلسله وجودی از عنصری و ملکی، اشباح و ارواح، غیب و شهود… کتاب‌های الهی و صحیفه‌های ارزشمند ربوبی و زیورهای نازل از آسمان احدیتّ است و هر مرتبه از مراتب و هر درجه از درجات وجود در سلسله طولی و عرضی  آیهای است که بر گوش دل یقین یاوران قرائت شده است….


موجودات هر چه از کمال بیشتری  بهرهمند باشند در دلالت بر خداوند متعال تام تر هستند. عارفان و فیلسوفان محقق از این ویژگی به وجه «یلی الربی» تعبیر می نمایند.
موجودات هر چه از کمال بیشتری  بهرهمند باشند در دلالت بر خداوند متعال تام تر هستند. عارفان و فیلسوفان محقق از این ویژگی به وجه «یلی الربی» تعبیر می‌نمایند.


حضرت امام می فرمایند: «تعیّن اسم جامع و صورت آن عبارت از عین ثابت انسان کامل «حقیقت محمدیه» است…. انسان کامل، مظهر اسم جامع و مرآت تجلّی اسم اعظم است».
حضرت امام می‌فرمایند: «تعیّن اسم جامع و صورت آن عبارت از عین ثابت انسان کامل «حقیقت محمدیه» است…. انسان کامل، مظهر اسم جامع و مرآت تجلّی اسم اعظم است».


نمونه‌ای از واژه‌هایی که در برخی متون بکار رفته که ارتباط تام با مبانی عقلایی فلسفی دارد و از آثار امام گزینش  شدهاند عبارتند از: اسم، آیه،تهلیل، تسبیح، بمَا، جمال و جلال، خیر و شر، رحمت، سؤال، شرف،عزیز، علم، قدیم، کلمه، مالک، مشیّت، نور.
نمونه‌ای از واژه‌هایی که در برخی متون بکار رفته که ارتباط تام با مبانی عقلایی فلسفی دارد و از آثار امام گزینش  شدهاند عبارتند از: اسم، آیه،تهلیل، تسبیح، بمَا، جمال و جلال، خیر و شر، رحمت، سؤال، شرف،عزیز، علم، قدیم، کلمه، مالک، مشیّت، نور.
خط ۹۸: خط ۹۸:
'''نور'''
'''نور'''


متون روایی مملو از واژه نور است، در فلسفه اسلامی، نور بر حقیقت و مراتب وجود اطلاق می‌شود، به گونه‌ای که حکمت متعالیه، وجود را مساوق نور  میداند، اطلاق نور بر وجود، امری آشکار است و نیاز به اثبات نیست، به ویژه با اعتقاد به اصالت وجود، این مطلب تأکید بیشتری می یابد. در این باره امام می فرمایند: «نور همان وجود است،در دار هستی غیر از او نور و ظهوری نیست…. نورانیت انوار عرفی و علوم، به وسیله مراتبی از همان وجود است و گرنه ماهیات آنها، ظلمات و تیرگی هایی است، برخی بالاتر از دیگر و…».<ref> ر.ک: بی‌نام، ص86-88</ref>
متون روایی مملو از واژه نور است، در فلسفه اسلامی، نور بر حقیقت و مراتب وجود اطلاق می‌شود، به گونه‌ای که حکمت متعالیه، وجود را مساوق نور  میداند، اطلاق نور بر وجود، امری آشکار است و نیاز به اثبات نیست، به ویژه با اعتقاد به اصالت وجود، این مطلب تأکید بیشتری می‌یابد. در این باره امام می‌فرمایند: «نور همان وجود است،در دار هستی غیر از او نور و ظهوری نیست…. نورانیت انوار عرفی و علوم، به وسیله مراتبی از همان وجود است و گرنه ماهیات آنها، ظلمات و تیرگی‌هایی است، برخی بالاتر از دیگر و…».<ref> ر.ک: بی‌نام، ص86-88</ref>
==پانویس ==
==پانویس ==
<references/>
<references/>