حافظ، شمس‌الدین محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
    جز (جایگزینی متن - 'مير سيد شريف جرجانى' به 'مير سيد شريف جرجانى')
    خط ۴۶: خط ۴۶:
    پسر او محمد بعدها ناگزير شده كه روزى خود را از عرق جبين و كد يمين حاصل نمايد بنابراين در مغازه نانوايى براى خمير كردن آرد مشغول شد. در كنار آن نانوايى مكتب‌خانه‌اى بود كه هر وقت فرصت و مجالى مى‌يافت به تحصيل علم مشغول مى‌شد. قرآن مجيد را حفظ كرد و از همين‌رو بعدها تخلص خود را «حافظ» قرار داد. لقب حافظ به‌طور عموم به كسانى اطلاق مى‌شود كه مى‌توانستند قرآن را تمام از بر بدون غلط بخوانند.
    پسر او محمد بعدها ناگزير شده كه روزى خود را از عرق جبين و كد يمين حاصل نمايد بنابراين در مغازه نانوايى براى خمير كردن آرد مشغول شد. در كنار آن نانوايى مكتب‌خانه‌اى بود كه هر وقت فرصت و مجالى مى‌يافت به تحصيل علم مشغول مى‌شد. قرآن مجيد را حفظ كرد و از همين‌رو بعدها تخلص خود را «حافظ» قرار داد. لقب حافظ به‌طور عموم به كسانى اطلاق مى‌شود كه مى‌توانستند قرآن را تمام از بر بدون غلط بخوانند.


    حافظ از زمره‌ى شاگردان قوام‌الدين عبدالله عالم معروف آن زمان (متوفى 772ق) بوده است. از ديگر اساتيد وى را مى‌توان به علامه مير سيد شريف جرجانى و قاضى عضد الدين اشاره كرد.
    حافظ از زمره‌ى شاگردان قوام‌الدين عبدالله عالم معروف آن زمان (متوفى 772ق) بوده است. از ديگر اساتيد وى را مى‌توان به علامه [[جرجانی، علی بن محمد|مير سيد شريف جرجانى]] و قاضى عضد الدين اشاره كرد.


    در دوران امارت شاه شيخ ابواسحاق (متوفى 772ق) به دربار راه پيدا كرده و احتمالاً شغل ديوانى پيشه كرده است. (در قطعه‌اى با مطلع «خسروا، دادگرا، شيردلا، بحركفا / اى جلال تو به انواع هنر ارزانى» شاه جلال‌الدين مسعود برادر بزرگ شاه ابواسحاق را خطاب قرار داده و در همان قطعه به صورت ضمنى قيد مى‌كند كه سه سال در دربار مشغول است. شاه مسعود تنها كمتر از يك سال و در سنه 743ق حاكم شيراز بوده است و از اين‌رو مى‌توان دريافت كه حافظ از اوان جوانى در دربار شاغل بوده است. علاوه بر شاه ابواسحاق در دربار شاهان آل‌مظفر شامل شاه شيخ مبارزالدين، شاه شجاع، شاه منصور و شاه يحيى نيز راه داشته است. شاعرى پيشه اصلى او نبوده و امرار معاش او از طريق شغلى ديگر (احتمالاً ديوانى) تأمين مى‌شده است. در اين خصوص نيز اشارات متعددى در ديوان او وجود دارد كه بيان كننده اتكاى او به شغلى جداى از شاعرى است. خواجه در مدت عمر خود همواره درصدد كسب دانش بود و مى‌توان گفت كه هرگز عمر خود را به بطالت نگذراند كما اينكه در شعرى به چهل سال درس خواندن اشارت نموده است:
    در دوران امارت شاه شيخ ابواسحاق (متوفى 772ق) به دربار راه پيدا كرده و احتمالاً شغل ديوانى پيشه كرده است. (در قطعه‌اى با مطلع «خسروا، دادگرا، شيردلا، بحركفا / اى جلال تو به انواع هنر ارزانى» شاه جلال‌الدين مسعود برادر بزرگ شاه ابواسحاق را خطاب قرار داده و در همان قطعه به صورت ضمنى قيد مى‌كند كه سه سال در دربار مشغول است. شاه مسعود تنها كمتر از يك سال و در سنه 743ق حاكم شيراز بوده است و از اين‌رو مى‌توان دريافت كه حافظ از اوان جوانى در دربار شاغل بوده است. علاوه بر شاه ابواسحاق در دربار شاهان آل‌مظفر شامل شاه شيخ مبارزالدين، شاه شجاع، شاه منصور و شاه يحيى نيز راه داشته است. شاعرى پيشه اصلى او نبوده و امرار معاش او از طريق شغلى ديگر (احتمالاً ديوانى) تأمين مى‌شده است. در اين خصوص نيز اشارات متعددى در ديوان او وجود دارد كه بيان كننده اتكاى او به شغلى جداى از شاعرى است. خواجه در مدت عمر خود همواره درصدد كسب دانش بود و مى‌توان گفت كه هرگز عمر خود را به بطالت نگذراند كما اينكه در شعرى به چهل سال درس خواندن اشارت نموده است:

    نسخهٔ ‏۸ نوامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۵:۳۷

    حافظ، شمس‌‌الدین محمد
    نام حافظ، شمس‌‌الدین محمد
    نام های دیگر حافظ شیرازی، شمسالدین محمد

    لسانالغیب

    نام پدر
    متولد
    محل تولد
    رحلت 792 هـ.ق
    اساتید
    برخی آثار ‏آئینه جام: دیوان حافظ همراه با یادداشتهای استاد مطهری / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    اشعار برگزیده پنجاهگانه حافظ / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    چند غزل از حافظ / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    کد مولف AUTHORCODE5665AUTHORCODE


    «خواجه شمس‌الدين محمد حافظ شيرازى» فرزند بهاءالدين معروف‌ترين شاعر عارف قرن هشتم و يكى از چهار شاعر بزرگ ايرانى است كه در جهان معروف شده‌اند.

    از زمان تولد او اطلاع دقيقى در دست نيست ولى محققان آن را بين سالهاى 700 تا 726ق ذكر كرده‌اند.

    از مجموع كتابهائى كه درباره حافظ نوشته شده چنين فهميده مى‌شود كه بهاءالدين محمد پدر حافظ در عصر اتابكان فارس از اصفهان به شيراز مهاجرت كرده و در آنجا از طريق بازرگانى ثروتى اندوخته است؛ ولى ديرى نگذشته كه زندگى را بدرود گفته و كارهاى تجارتى او آشفته و نابسامان گرديده است. وارثان او به بينوايى و تنگدستى افتادند.

    پسر او محمد بعدها ناگزير شده كه روزى خود را از عرق جبين و كد يمين حاصل نمايد بنابراين در مغازه نانوايى براى خمير كردن آرد مشغول شد. در كنار آن نانوايى مكتب‌خانه‌اى بود كه هر وقت فرصت و مجالى مى‌يافت به تحصيل علم مشغول مى‌شد. قرآن مجيد را حفظ كرد و از همين‌رو بعدها تخلص خود را «حافظ» قرار داد. لقب حافظ به‌طور عموم به كسانى اطلاق مى‌شود كه مى‌توانستند قرآن را تمام از بر بدون غلط بخوانند.

    حافظ از زمره‌ى شاگردان قوام‌الدين عبدالله عالم معروف آن زمان (متوفى 772ق) بوده است. از ديگر اساتيد وى را مى‌توان به علامه مير سيد شريف جرجانى و قاضى عضد الدين اشاره كرد.

    در دوران امارت شاه شيخ ابواسحاق (متوفى 772ق) به دربار راه پيدا كرده و احتمالاً شغل ديوانى پيشه كرده است. (در قطعه‌اى با مطلع «خسروا، دادگرا، شيردلا، بحركفا / اى جلال تو به انواع هنر ارزانى» شاه جلال‌الدين مسعود برادر بزرگ شاه ابواسحاق را خطاب قرار داده و در همان قطعه به صورت ضمنى قيد مى‌كند كه سه سال در دربار مشغول است. شاه مسعود تنها كمتر از يك سال و در سنه 743ق حاكم شيراز بوده است و از اين‌رو مى‌توان دريافت كه حافظ از اوان جوانى در دربار شاغل بوده است. علاوه بر شاه ابواسحاق در دربار شاهان آل‌مظفر شامل شاه شيخ مبارزالدين، شاه شجاع، شاه منصور و شاه يحيى نيز راه داشته است. شاعرى پيشه اصلى او نبوده و امرار معاش او از طريق شغلى ديگر (احتمالاً ديوانى) تأمين مى‌شده است. در اين خصوص نيز اشارات متعددى در ديوان او وجود دارد كه بيان كننده اتكاى او به شغلى جداى از شاعرى است. خواجه در مدت عمر خود همواره درصدد كسب دانش بود و مى‌توان گفت كه هرگز عمر خود را به بطالت نگذراند كما اينكه در شعرى به چهل سال درس خواندن اشارت نموده است:

    علم و فضلى كه به چل سال دلم جمع آوردترسم آن نرگس مستانه به يغما ببرد

    حافظ به ظاهر تمام عمر خود را در گوشه‌نشيى و عزلت گذرانده و در حيات خويش شهرت بزرگى داشته‌است. در زبان فارسى نظير غزل‌هاى حافظ كه جامع بين اشعار عاشقانه و افكار عارفانه‌ى ايران است وجود ندارد. به همين سبب يكى از بزرگترين شاعران جهان شمرده مى‌شود و از حيث نظم در لطف تركيب و تلفيق و بى‌نيازى در فكر و استقلال در انديشه در منتها درجه قرار دارد.

    خواجه در حدود سال 764ق راهى يزد شد او كه در آستانه پيرى قرار داشت به دربار پادشاه وقت وارد شد ولى چون پادشاه مردى بسيار خسيس بود بر او سخت مى‌گذشت و خود آنجا را زندان سكندر و شيراز را ملك سليمان مى‌نامد. در همان ايام ميرزا فضل الله اينجو كه از پادشاهان هند بوده و به حافظ ارادتى داشته است به او نامه‌اى مى‌نويسد و از او دعوت مى‌كند كه به هند بيايد. خواجه نيز مى‌پذيرد و راهى هند مى‌شود و در هرمز سوار بر كشتى مى‌شود. ناگهان هوا طوفانى شده و خواجه مجبور مى‌شود كه از كشتى پياده شود. او پس از چندى اقامت در جزيره، به شيراز برمى گردد.

    او به شهرهاى ديگرى همچون اصفهان، بغداد و خراسان نيز سفر كرده است.

    سرانجام در شيراز به سال 791 يا 792ق زندگى را بدرود گفته و در همانجا مدفون شده است.

    در سال 856ق به فرمان ابوالقاسم بابر كه از نوادگان شاهرخ بن تيمور بود بر مزارش آرامگاهى ساختند و اطراف آن را به گل و سبزه آراسته و باغ زيباى حافظيه را بوجود آوردند. اين مكان در زمان كريم خان زند تجديد بنا گرديد و با شكل زيباترى تزيين شد.


    وابسته‌ها

    تورکجه حافظ غزللری تورکجه - فارسجا «عرفان تیر مینلرینین شرح و تفسیری ایله» / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    حافظ و الهیات رندی / نوع اثر: کتاب / نقش: سراينده

    در جستجوی حافظ / نوع اثر: کتاب / نقش: سراينده

    درس حافظ / نوع اثر: کتاب / نقش: سراينده

    دیوان خواجه شمس الدین محمد حافظ شیرازی (زوار) / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    دیوان حافظ شیرازی ( جمهوری ) / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    دیوان حافظ ناشنیده پند / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    دیوان غزلیات مولانا شمس الدین محمد خواجه حافظ شیرازی / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    سفینه حافظ / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    شاخ نبات حافظ / نوع اثر: کتاب / نقش: سراينده

    شرح جلالی بر حافظ / نوع اثر: کتاب / نقش: سراينده

    شرح سودی بر حافظ / نوع اثر: کتاب / نقش: سراينده

    شرح عرفانی غزلهای حافظ / نوع اثر: کتاب / نقش: سراينده

    غزلیات حافظ (ادیب برومند، عبدالعلی) / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    فرهنگ اشعار حافظ / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    کلک خیال انگیز / نوع اثر: کتاب / نقش: سراينده

    شرح اشارات حافظ / نوع اثر: کتاب / نقش: سراينده

    اغانی شیراز (غزلیات حافظ الشیرازی) / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    حافظ به سی زبان / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    دیوان حافظ بر اساس نسخه قزوینی و خانلری با مقابله نسخه ها و شرح های معتبر همراه با شرح و معنی کامل غزل ها و فرهنگ لغات و اصطلاحات / نوع اثر: کتاب / نقش: سراينده

    دیوان حافظ با شرح کامل / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    ترجمه انگلیسی دیوان حافظ (صالحپور) / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    کليات شمس الدين محمد حافظ شيرازي (ترجمه تاجيکي) / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    جمال آفتاب و آفتاب هر نظر: شرحی بر دیوان حافظ / نوع اثر: کتاب / نقش: سراينده

    دیوان خواجه شمس الدین محمد حافظ شیرازی همراه با زندگینامه خواجه / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    دیوان حافظ خوش کلام مولانا خواجه شمس الدین محمد حافظ شیرازی بر اساس نسخه قزوینی - غنی / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    دیوان خواجه شمس الدین محمد حافظ ( تکثیر ) / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    دیوان خواجه شمس الدین محمد حافظ ( خوارزمی ) / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    ديوان مولانا شمس الدين محمد حافظ شيرازي / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    رباعيات حافظ به پنج زبان (به انضمام 40 غزل از حافظ ) / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    ديوان حافظ: حافظ (مستي) / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    فالنامه خواجه شمس الدين محمدحافظ شيرازي / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    حافظ شيراز به روايت احمد شاملو / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    صد غزل، برگزيده اي از غزليات حافظ / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    شرح شوق (مشاعره با اشعار خواجه شيرازي) / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    گزيده غزليات از ديوان حافظ / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    چند غزل از حافظ / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    ديوان حافظ با ترجمه کامل انگليسي / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    ديوان حافظ شيرازي بر اساس نسخه غني - قزويني / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    برگزيده هايي از ديوان خواجه شمس الدين محمد حافظ شيرازي به 20 زبان / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    ديوان حافظ بر اساس نسخه نو يافته بسيار کهن / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    ديوان حافظ الشيرازي / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    ديوان حافظ / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    ديوان خواجه شمس الدين محمد حافظ شيرازي / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    دیوان حافظ / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    اشعار برگزیده پنجاهگانه حافظ / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    دیوان حافظ / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    دیوان خواجه شمس الدین محمد حافظ شیرازی: بر اساس نسخه مورخ 812-817 هجری و نسخه مورخ ذی الحجه سال 824 هجری قمری / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    دیوان حافظ بر اساس نه نسخه کامل کهن مورخ به سالهای 813 تا 827 هجری قمری / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    جمال آفتاب و آفتاب هر نظر: شرحی بر دیوان حافظ / نوع اثر: کتاب / نقش: سراينده

    آئینه جام: دیوان حافظ همراه با یادداشتهای استاد مطهری / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    خاطر مجموع: جامع دیوان حافظ؛ بر اساس بیست و یک متن معتبر چاپی / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    دیوان حافظ بر اساس هشت نسخه کامل کهن مورخ به سالهای 813 تا 827 هجری قمری / نوع اثر: کتاب / نقش: سراينده

    دیوان حافظ / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    منتخب دیوان حافظ شیرازی / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    دیوان حافظ / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    دیوان حافظ / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    گزیده حافظ شیرازی / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    دیوان حافظ / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    دیوان حافظ / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    بیت الغزل معرفت / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده

    کلک خیال انگیز / نوع اثر: کتاب / نقش: سراينده