کجج تبریزی، محمد بن ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها

| نام کامل =

| لقب =

| نام پدر =

| رحلت =

| مذهب =

| پیشه =

| آثار =

اندک شرح حالی که از وی در دو سه کتاب باقی است، نشان می‌دهد که او از صوفیان بنام اهل سنت در قرن هفتم است. حمد الله مستوفی (680-750ق) در «تاریخ گزیده» که اثری تقریباً معاصر با شیخ کججانی بشمار می‌رود، آنگاه که به شرح حال مشایخ صوفیه در عصر مغول می‌پردازد، درباره وی چنین می‌نویسد:

«شیخ محمد کجوجانی، همان جا مدفون است و آن دهی است از ضیاع تبریز از طرف قبلی [قبله] شهر به یک فرسنگی افتاده؛ معاصر «ابقاخان» بود. وفاتش در سنه سبعین و ستمأئه [(670ق)]». شیخ محمود شبستری (687-740ق) نیز در همان زمان، در کتاب «گلشن راز»، مناظره عارفانه‌ای را با زبان نظم، درباره خواجه محمد کججانی آورده است. دیگر کتابی که مؤلف آن از شاگردان و مریدان شیخ کججانی بوده و توصیه‌های عرفانی او را جمع‌آوری کرده است، کتاب «تذکره خواجه محمد بن صدیق کججانى» می‌باشد. بالاخره چهارمین کتاب، «روضات الجنان و جنات الجنان» است که 300 سال بعد از شیخ کججانی نوشته شده و به شرح حال عارفان و صوفیان مدفون در تبریز و روستاهای آن پرداخته است<ref>ر.ک: رهبری، حسن</ref>.

وی از درویشان پرآوازه در سلک صوفیان است که در زمان‌های معاصر خود، نه کسی او و خاندان او را سید خوانده و نه کسی انساب برایش نوشته است و معاصران او، همگی او را شیخ می‌شناسانند نه سید؛ اما 300 سال بعد از وی، «حافظ حسین کربلایی» در کتاب «روضات الجنان و جنات الجنان» او را سید معرفی کرده است<ref>ر.ک: همان</ref>.

رهبری، حسن، «شیخ محمد کججانی از تسنن و تصوف تا امامزادگی»، پایگاه خبری وقت‌نیوز، کد خبر: 1021371، تاریخ انتشار: 2 مرداد 1397، به آدرس:

 

[[دیوان غیاث الدین کججی]]

[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]