مقامات القلوب: تفاوت میان نسخه‌ها

بر اساس پژوهشی علمی، [[ابوالحسین نوری]] از فرایند تصویرگری و تمثیل‌سازی آگاهی کامل داشته و آن را خلاقانه در کتاب «مقامات القلوب» به‌کار گرفته است. او با تکیه بر کارکرد این‌گونه ترکیبات درون ساختار نحوی جملات، مطلب خود را ملموس، دقیق و تأثیرگذار بیان کرده است. یکی از رازهای زیبایی نثر مقامات القلوب این است که مؤلف از زبانِ تمثیلی و تشبیهی، چون ابزاری برای بیان دانسته‌های عرفانی و تجربیات روحی خود در راستای تبیین مفاهیم معقول و غیر محسوس بهره گرفته است. به همین جهت گاه کلام خود را به تصویرهایی زیبا همچون مشبهٌ‌به آتش در «آتشِ خوف»، «آتشِ شوق»، «آتشِ معرفت»، «آتشِ محبت» آراسته کرده است... [[نوری]] در تصویرسازی خود از عناصری ملموس و آشنا همچون مفاهیم و آیات قرآنی، نور، ظلمت، درخت، خانه، دل، نفس و نظایر آن بهره برده است<ref>ر.ک: پولادی و دیگران، ص68</ref>.