دقایق الشعر؛ علم بدیع و صنایع شعری در زبان پارسی دری: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR104229J1.jpg | عنوان = دقایق الشعر | عنوانهای دیگر = علم بدیع و ضایع شعری در زبان پارسی دری | پدیدآورندگان | پدیدآوران = تاجالحلاوی، علیبن محمد (نويسنده) امام، محمد کاظم (مصحح) |زبان | زبان = فارسی |...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''دقایق الشعر؛ علم بدیع و صنایع شعری در زبان پارسی دری'''، منسوب به تاجالدین علی بن محمد مشهور به تاج | '''دقایق الشعر؛ علم بدیع و صنایع شعری در زبان پارسی دری'''، منسوب به [[تاجالحلاوی، علیبن محمد|تاجالدین علی بن محمد مشهور به تاج حلاوی]]، از شعرای قرن هشتم هجری، مجموعهای است پیرامون شعر و صنایع شعری که به تصحیح و حواشی [[امام، محمد کاظم|سید محمدکاظم امام]]، منتشر شده است. | ||
این اثر، دربرگیرنده مباحث دانش بلاغت است. در این کتاب، به برخی از مباحث کلی علم بلاغت، نظیر تعریف بلاغت و فصاحت، اشاره شده است. نویسنده در کتاب راجع به تشبیه و انواع آن صحبت کرده و ضمن اشاره به استعاره و دو گونه اصلی آن، تعریفی از کنایه به دست داده، اما به مبحث مجاز نپرداخته است؛ بنابراین کتاب دربردارنده بحثهای دانش بیان هم هست<ref>سالمیان، غلامرضا، ص50</ref>. | این اثر، دربرگیرنده مباحث دانش بلاغت است. در این کتاب، به برخی از مباحث کلی علم بلاغت، نظیر تعریف بلاغت و فصاحت، اشاره شده است. نویسنده در کتاب راجع به تشبیه و انواع آن صحبت کرده و ضمن اشاره به استعاره و دو گونه اصلی آن، تعریفی از کنایه به دست داده، اما به مبحث مجاز نپرداخته است؛ بنابراین کتاب دربردارنده بحثهای دانش بیان هم هست<ref>سالمیان، غلامرضا، ص50</ref>. | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
یکی از امتیازات کتاب، آن است که نویسنده به تناسب صناعات مختلف ادبی، از شعر شاعران گوناگون به عنوان شاهد مثال، استفاده کرده است و در این میان، نام و شعر چند تن از شاعرانی که ناشناس یا کمتر شناخته شده هستند، ثبت شده است و این امر، اهمیت ویژهای به کتاب، داده است؛ از جمله کسانی که نامشان در این کتاب، برای نخستین بار آمده، میتوان به شاعری گمنام، به نام «اسودی» و همچنین شاعری که اطلاعات بسیار اندکی از وی به جا مانده، یعنی «شمس رضی»، اشاره کرد<ref>همان</ref>. | یکی از امتیازات کتاب، آن است که نویسنده به تناسب صناعات مختلف ادبی، از شعر شاعران گوناگون به عنوان شاهد مثال، استفاده کرده است و در این میان، نام و شعر چند تن از شاعرانی که ناشناس یا کمتر شناخته شده هستند، ثبت شده است و این امر، اهمیت ویژهای به کتاب، داده است؛ از جمله کسانی که نامشان در این کتاب، برای نخستین بار آمده، میتوان به شاعری گمنام، به نام «اسودی» و همچنین شاعری که اطلاعات بسیار اندکی از وی به جا مانده، یعنی «شمس رضی»، اشاره کرد<ref>همان</ref>. | ||
از دیگر شاعران ناشناس مذکور در کتاب، میتوان از قزوینی، قاضی بهاءالدین | از دیگر شاعران ناشناس مذکور در کتاب، میتوان از قزوینی، [[قاضی بهاءالدین زنجانی]]، [[سجاسی، اسحاق بن ابراهیم|شمس سجاسی]]، [[قاضی سجاس]] و مکرانی نام برد<ref>ر.ک: مقدمه، صفحه دو</ref>. [[فردوسی، ابوالقاسم|فردوسی طوسی]]، [[نظامی، الیاس بن یوسف|نظامی]]، [[خاقانی شروانی|خاقانی]]، [[سنایی، مجدود بن آدم|سنایی]]، [[منوچهری، احمد بن قوص|منوچهری]]، [[رشید وطواط، محمد بن محمد|رشید وطواط]]،، [[ظهیر فاریابی، طاهر بن محمد|ظهیر فاریابی]]، [[انوری، محمد بن محمد|انوری]]، [[سراج قمری]]، [[عبید زاکانی، عبیدالله|عبید زاکانی]] و [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانای رومی]] نیز از شاعران معروف و بنام مذکور در کتاب هستند<ref>ر.ک: همان، صفحه دو- سه</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
نسخهٔ ۲۹ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۴۲
| دقایق الشعر | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | تاجالحلاوی، علیبن محمد (نويسنده) امام، محمد کاظم (مصحح) |
| عنوانهای دیگر | علم بدیع و ضایع شعری در زبان پارسی دری |
| ناشر | دانشگاه تهران |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 13سده |
| چاپ | 0 |
| موضوع | فارسی - بدیع - معانی و بیان - فارسی - فن شعر |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
دقایق الشعر؛ علم بدیع و صنایع شعری در زبان پارسی دری، منسوب به تاجالدین علی بن محمد مشهور به تاج حلاوی، از شعرای قرن هشتم هجری، مجموعهای است پیرامون شعر و صنایع شعری که به تصحیح و حواشی سید محمدکاظم امام، منتشر شده است.
این اثر، دربرگیرنده مباحث دانش بلاغت است. در این کتاب، به برخی از مباحث کلی علم بلاغت، نظیر تعریف بلاغت و فصاحت، اشاره شده است. نویسنده در کتاب راجع به تشبیه و انواع آن صحبت کرده و ضمن اشاره به استعاره و دو گونه اصلی آن، تعریفی از کنایه به دست داده، اما به مبحث مجاز نپرداخته است؛ بنابراین کتاب دربردارنده بحثهای دانش بیان هم هست[۱].
نویسنده بیشترین حجم کتاب را به دانش بدیع اختصاص داده و سعی کرده اصطلاحات و صنایع گوناگون بدیعی را توضیح دهد. همچنین نویسنده مسائلی راجع به قافیه مطرح و درباره سرقات شعر و مسائل نقد ادبی هم مطالبی کلی بیان کرده است. وی برای هر کدام از عنوانهای مطروحه، مثالهایی از ادب عرب و ادب پارسی ارائه کرده و چون طبع شعر هم داشته، در مواردی از اشعار خودش نیز به عنوان شاهد مثال، استفاده کرده است[۲].
یکی از امتیازات کتاب، آن است که نویسنده به تناسب صناعات مختلف ادبی، از شعر شاعران گوناگون به عنوان شاهد مثال، استفاده کرده است و در این میان، نام و شعر چند تن از شاعرانی که ناشناس یا کمتر شناخته شده هستند، ثبت شده است و این امر، اهمیت ویژهای به کتاب، داده است؛ از جمله کسانی که نامشان در این کتاب، برای نخستین بار آمده، میتوان به شاعری گمنام، به نام «اسودی» و همچنین شاعری که اطلاعات بسیار اندکی از وی به جا مانده، یعنی «شمس رضی»، اشاره کرد[۳].
از دیگر شاعران ناشناس مذکور در کتاب، میتوان از قزوینی، قاضی بهاءالدین زنجانی، شمس سجاسی، قاضی سجاس و مکرانی نام برد[۴]. فردوسی طوسی، نظامی، خاقانی، سنایی، منوچهری، رشید وطواط،، ظهیر فاریابی، انوری، سراج قمری، عبید زاکانی و مولانای رومی نیز از شاعران معروف و بنام مذکور در کتاب هستند[۵].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه کتاب.
- سالمیان، غلامرضا، «معرفی شمس رضی و اسودی، شخصیتهایی ناشناس در کتاب دقایقالشعر»، تاریخ ادبیات بهار و تابستان 1401، شماره 90.
https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/2035792