زینب عقیله بنی هاشم: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[زندگانی حضرت فاطمه سلاماللهعلیها و دختران آن حضرت]] | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] |
نسخهٔ ۱۸ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۳۹
زینب عقیله بنی هاشم | |
---|---|
پدیدآوران | رسولی، هاشم (نويسنده) |
عنوانهای دیگر | عقیله بنی هاشم |
ناشر | نشر مشعر |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | سده13 |
چاپ | 1 |
شابک | 964-6293-23-9 |
موضوع | زینب(س) بنت علی(ع)، 6 - 62ق. - سرگذشتنامه |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ر5ز9 52/2 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
زینب سلاماللهعلیها عقیله بنیهاشم، نوشته پژوهشگر سیره اهلبیت(ع)، سید هاشم رسولى محلاتى (1308 -1398ش)، گزیدهای از فضیلتها و زندگانی سراسر اخلاص، صبر و جهاد شیرزن کربلاست.
نویسنده با یادآوری اینکه زینب(س) پس از مادرش فاطمه(س) و جدّهاش خدیجه(س) شریفترین و بزرگترین زنان اسلام بود، زندگانی پرماجرا و سخنان پرمعنا و خطبههای بلیغ و رسای او در طول مسافرت کربلا، کوفه و شام و زهد و عبادت و سایر خصال عالی او را بهترین گواه این سخن دانسته است. او افزوده است که این کتاب با استفاده از منابع معتبر و با رعایت اختصار نوشته شده است.[۱]
رسولى محلاتى مطالب کتابش را فصلبندی نکرده و از ولادت تا وفات نوشته است. وی مدت اقامت خاندان پیغمبر(ص) و کاروان اسیران اهلبیت(ع) در کوفه را مجهول شمرده و افزوده است: ولی یقینی است که همان خطبه و سخنرانی زینب و گفتگوی او با پسر زیاد و برخورد مختصری که بازماندگان امام علیهالسلام با مردم کوفه داشتند، وضع شهر را به نفع آنان تغییر داد و مردم را با جنایات دستگاه جبار بنیامیه آشنا کرد وآثار آن همه تبلیغات معاویه و پس از او پسرش یزید را بهکلی از بین برد. خلاصه شهر کوفه در هنگام رفتن اهل بیت به شام، غیر از کوفهای بود که آنان را بدانجا وارد کردند.[۲]
نویسنده با اشاره به اختلاف مورخان درباره تاریخ وفات حضرت زینب کبری(س)، نوشته است: مشهور آن است که وفات آن بانوی معظمه در شب یکشنبه چهاردهم ماه رجب سال 62 هجری یعنی حدود یک و نیم سال پس از واقعه جانخراش کربلا وشهادت برادرش امام حسین علیهالسلام اتفاق افتاده است.[۳]
سید هاشم رسولى محلاتى، نوشته است: مشهور است که زینب(س) از همسرش عبدالله بن جعفر، چهار پسر و یک دختر به نامهای علی، محمد، عون، عباس و امّ کلثوم آورد.... عون و محمد به همراه زینب(س) به کربلا آمدند و به درجه شهادت رسیدند.[۴]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.