انسان‌شناسی در اندیشه امام خمینی(س): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '<ref >' به '<ref>'
جز (جایگزینی متن - '<ref >' به '<ref>')
خط ۲۹: خط ۲۹:
'''انسان‌شناسی در اندیشه‌ی امام خمینی(س)'''، تدوین [[اخلاقی، مرضیه|مرضیه اخلاقی]] (معاصر) در موضوع اخلاق و درباره انسان از نگاه [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] است.
'''انسان‌شناسی در اندیشه‌ی امام خمینی(س)'''، تدوین [[اخلاقی، مرضیه|مرضیه اخلاقی]] (معاصر) در موضوع اخلاق و درباره انسان از نگاه [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] است.


نوشتار حاضر بخشی از مباحث اخلاقی حضرت امام(س) است که به موضوع انسان اختصاص یافته است و از آثار قلمی، سخنرانی‌ها، پیام‌ها و تقریرات درس خارج ایشان تحت اشراف گروه معارف اسلامی [[مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره)|مؤسسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام(ره)]] برگزیده، استخراج و تبویب شده است. هدف در این اثر ارائه مباحث نظری پیرامون انسان و آفرینش و توانایی‌ها و تربیت‌پذیری وی است<ref >ر.ک: مقدمه، صفحه ‌ب</ref>.
نوشتار حاضر بخشی از مباحث اخلاقی حضرت امام(س) است که به موضوع انسان اختصاص یافته است و از آثار قلمی، سخنرانی‌ها، پیام‌ها و تقریرات درس خارج ایشان تحت اشراف گروه معارف اسلامی [[مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره)|مؤسسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام(ره)]] برگزیده، استخراج و تبویب شده است. هدف در این اثر ارائه مباحث نظری پیرامون انسان و آفرینش و توانایی‌ها و تربیت‌پذیری وی است<ref>ر.ک: مقدمه، صفحه ‌ب</ref>.


کتاب در هشت فصل تنظیم شده است.  
کتاب در هشت فصل تنظیم شده است.  
خط ۷۷: خط ۷۷:
'''فصل هشتم: انسان و تربیت'''
'''فصل هشتم: انسان و تربیت'''


انسان موجودی تربیت‌پذیر؛ و قرآن برای همین آمده است و اسلام برای همین آمده است که تربیت کند، انسانها را که اگر تربیت برایشان نباشد، از همه حیوانات درنده‌تر و موذی‌تر است. انسان یک همچو موجودی است که اگر تحت تربیت واقع نشود، هیچ حیوانی در عالم، هیچ موجودی در عالم به خطرناکی این موجود نیست و به موذی‌گری این موجود نیست. همه انبیاء که آمدند، برای تربیت این موجودند که اگر سر خود باشد عالم را به هم می‌زند، و مع‌السف انبیاء هم موفق نشدند به اینکه مأموریت خودشان را تحقق بدهند.<ref >ر.ک: طوبی اندیشه (سطح سوم)، صفحه ‌14</ref>
انسان موجودی تربیت‌پذیر؛ و قرآن برای همین آمده است و اسلام برای همین آمده است که تربیت کند، انسانها را که اگر تربیت برایشان نباشد، از همه حیوانات درنده‌تر و موذی‌تر است. انسان یک همچو موجودی است که اگر تحت تربیت واقع نشود، هیچ حیوانی در عالم، هیچ موجودی در عالم به خطرناکی این موجود نیست و به موذی‌گری این موجود نیست. همه انبیاء که آمدند، برای تربیت این موجودند که اگر سر خود باشد عالم را به هم می‌زند، و مع‌السف انبیاء هم موفق نشدند به اینکه مأموریت خودشان را تحقق بدهند.<ref>ر.ک: طوبی اندیشه (سطح سوم)، صفحه ‌14</ref>
==پانویس==
==پانویس==
<references/>
<references/>