۱۱۸٬۶۸۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(+ محاولةٌ ممتعةٌ للانطلاق بالنحو العربي إلی أشواق الحبّ الإلهي و مذاقاته) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[قشیری، عبدالکریم بن هوازن]] (نويسنده) | [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن]] (نويسنده) | ||
[[بسیونی، ابراهیم ]] (مصحح) | [[بسیونی، ابراهیم]] (مصحح) | ||
[[جندی، احمد علم الدین]] ( مصحح) | [[جندی، احمد علم الدین]] (مصحح) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
==هزارمین یادواره== | ==هزارمین یادواره== | ||
محققان و شارحان کتاب، [[ابراهیم بسیونى]] و [[احمد علم‌الدین جندی]]، اثر حاضر را برای جشن گرامیداشت [[قشیری]] و گذشت بیش از 10 قرن از ولادت او، منتشر کرده‌اند تا به تعبیر شوق‌انگیز خودشان، «مردم از چشمه زلال سخنان او سیراب شوند»<ref>ر.ک: مقدمه محققان، ص2</ref>. | محققان و شارحان کتاب، [[ابراهیم بسیونى]] و [[احمد علم‌الدین جندی]]، اثر حاضر را برای جشن گرامیداشت [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|قشیری]] و گذشت بیش از 10 قرن از ولادت او، منتشر کرده‌اند تا به تعبیر شوق‌انگیز خودشان، «مردم از چشمه زلال سخنان او سیراب شوند»<ref>ر.ک: مقدمه محققان، ص2</ref>. | ||
==متن و شرح== | ==متن و شرح== | ||
* متن اصلی مطالب [[عبدالکریم قشیری نیشابوری]]، مختصر (کمتر از 70 صفحه) است و نویسنده خودش بر این نکته در پایان کتاب اذعان کرده است: «فهذه فصولٌ في نحو القلوب أنشأناها علی نحو الإيجاز»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص104</ref>. | * متن اصلی مطالب [[قشیری، عبدالکریم بن هوازن|عبدالکریم قشیری نیشابوری]]، مختصر (کمتر از 70 صفحه) است و نویسنده خودش بر این نکته در پایان کتاب اذعان کرده است: «فهذه فصولٌ في نحو القلوب أنشأناها علی نحو الإيجاز»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص104</ref>. | ||
* [[ابراهیم بسیونى]] و [[احمد علم‌الدین جندی]]، مباحث نویسنده را شرح کرده و به مستندسازی آن پرداخته‌اند. این شرح به شکل گسسته (غیر مزجی) است و شارحان، بعد از آوردن متن هر فصل، به توضیح و تبیین آن اهتمام ورزیده‌اند؛ به‌عنوان نمونه آنان با ستایش [[ابونصر سراج، عبدالله بن علی| ابونصر، عبدالله بن على سراج طوسى]] (متوفای 378ق)، به‌خاطر پیگیری جدی غلط‌های گروه‌های صوفی، افزوده‌اند: این کوشش، باعث جداسازی پاکان از ناپاکان می‌شود. سپس شارحان، 3 مورد از پندارهای ناروای صوفیان را نقل کرده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص475</ref>. | * [[ابراهیم بسیونى]] و [[احمد علم‌الدین جندی]]، مباحث نویسنده را شرح کرده و به مستندسازی آن پرداخته‌اند. این شرح به شکل گسسته (غیر مزجی) است و شارحان، بعد از آوردن متن هر فصل، به توضیح و تبیین آن اهتمام ورزیده‌اند؛ به‌عنوان نمونه آنان با ستایش [[ابونصر سراج، عبدالله بن علی| ابونصر، عبدالله بن على سراج طوسى]] (متوفای 378ق)، به‌خاطر پیگیری جدی غلط‌های گروه‌های صوفی، افزوده‌اند: این کوشش، باعث جداسازی پاکان از ناپاکان می‌شود. سپس شارحان، 3 مورد از پندارهای ناروای صوفیان را نقل کرده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص475</ref>. | ||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان‌شناسی، زبان و ادبیات]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:زبان و ادبیات شرقی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1402]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مرداد 1402 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مرداد 1402 توسط محمد خردمند]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مرداد 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مرداد 1402 توسط محسن عزیزی]] | ||
[[رده:تصوف و عرفان]] | [[رده:تصوف و عرفان]] | ||