روش (ابهامزدایی): تفاوت میان نسخهها
(+) |
|||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
* [[روشها و گرایشهای تفسیری]]، درسنامهای شامل 16 جلسه برای دانشجویان دانشکده مجازی علوم حدیث دانشگاه قرآن و حدیث است که در آن 4 روش مهمّ تفسیری (قرآن به قرآن، روایی، عقلی و اجتهادی) و 8 گرایش (عرفانی، کلامی، ادبی، اجتماعی، فلسفی، اخلاقی، فقهی و علمی) بررسی و تبیین شده است. | * [[روشها و گرایشهای تفسیری]]، درسنامهای شامل 16 جلسه برای دانشجویان دانشکده مجازی علوم حدیث دانشگاه قرآن و حدیث است که در آن 4 روش مهمّ تفسیری (قرآن به قرآن، روایی، عقلی و اجتهادی) و 8 گرایش (عرفانی، کلامی، ادبی، اجتماعی، فلسفی، اخلاقی، فقهی و علمی) بررسی و تبیین شده است. | ||
*[[روش علامه طباطبایی در تفسیر المیزان]]، نوشته [[على اوسى]] با ترجمه فارسی [[میر جلیلی، سید حسین|سيد حسين ميرجليلى]]، به معرفى روش تفسیری قرآن به قرآن [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبايى]] در [[الميزان في تفسير القرآن|تفسير الميزان]] میپردازد. برخی از مباحث این اثر عبارت است از: استفاده از سياق در بيان معناى آيات و ترجيح بين آراء مفسّران، تفسير قرآن به سنت و ميزان استناد علامه به سنت در تفسير قرآن، ديدگاه علامه نسبت به اقوال صحابه و تابعين و مردود شمردن اسرائيليات از جانب ايشان، بررسى جنبۀ عقلى الميزان، همچنين جنبۀ فلسفى و تحول اجتماعى در الميزان، موضعگيرى علامه دربارۀ امور غيبى و مبهمات قرآن و سرانجام مسأله تفسير باطنى. | |||
{{ابهامزدایی}} | {{ابهامزدایی}} | ||
[[رده:صفحههای ابهامزدایی کتابها]] | [[رده:صفحههای ابهامزدایی کتابها]] |
نسخهٔ ۱۲ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۵۵
روش ، عنوانی برای هر یک از کتابهای ذیل است:
- روشهاى تربیت اسلامى، تألیف محسن شکوهى یکتا با همکارى سید محمدباقر حجتی و دیگران، روشهای الگویى، محبت، تکریم شخصیت، موعظه و نصیحت، تشویق و تنبیه را شرح میدهد. در پایان کتاب چکیدهای از کتاب آداب تعلیم و تعلم در اسلام ضمیمه شده است.
- تحلیل زبان قرآن و روششناسی فهم آن، نوشته محمدباقرسعيدى روشن، درصدد پاسخگویی به پرسشهایى از اين قبيل است: زبان قرآن از چه هويتى برخوردار است و خداوند در مخاطبۀ تشريعى و ابلاغ پيام هدايت انسان از چه سبک و شيوهاى استفاده كرده است؟ آيا در قرآن از زبان تخصصى، علمى، فلسفى و...استفاده شده و يا به زبان متعارف و معمول بشر با او مخاطبه شده است؟ و...
- روششناسی مطالعات دینی (تحریری نو)، نوشته روششناس و پژوهشگر اخلاق حرفهای؛ احد فرامرز قراملکی (متولد 1340ش) حاصل تجربه 40 کارگاه آموزشی روش تحقیق در گسترهی مطالعات دینی برای استادان حوزه و دانشگاه را تبیین میکند.
- روش شیخ طوسی در تفسیر تبیان، تأليف پژوهشگر معاصر؛ اكبر ايرانى قمى به زبان فارسى، شیوه تفسیری شيخ طوسى را تشریح میکند.
- روششناسی علم کلام، نوشته رضا برنجکار (متولد1342ش)، به سبک آموزشی و منبعی برای همه درسهای کلام در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد رشتههای فلسفه و کلام اسلامی، فلسفه غرب و کلام در ایران است. هدف اصلی کتاب روشنکردن روش علم کلام در دو مرحله استنباط و دفاع است.
- روش تفسیر قرآن، نوشته محمود رجبى مهمترين محورهاى روش تفسير؛ يعنى قواعد تفسير، منابع تفسير، علوم مورد نياز در تفسير و شرايط مفسر را تبیین میکند.
- روششناسی اجتهاد، نوشته مجتبی رحیمی است که زیر نظر محمدتقی اکبرنژاد (متولد 1358ش) انجام یافته و در 2 جلد چاپ شده است. این کتاب خواننده را با منظومههای کامل فقهی - اصولی آشنا کرده و بسته جامعی برای هریک از این مکتبهای شیعی ارائه میکند.
- روش تفسیر قرآن به قرآن از دیدگاه علامه طباطبایى(ره)، سلسله دروس شیخ محمدحسن وکیلی در نقد «مکتب تفکیک» است که توسط روحالله شفیعیان تدوین و تألیف شده است.
- روشها و گرایشهای تفسیری تألیف حسين علوى مهر میباشد. كتاب پيرامون روشها و گرايشهاى تفسيرى نوشته شده كه شامل سه بخش، كليات، روشهاى تفسيرى و گرايشهاى تفسيرى مىباشد.
- روش برداشت از قرآن، يكى از نوشتههاى ارزنده قرآنپژوه معاصر؛ على صفائى حائرى مشهور به «عين صاد» (1330 - 1378ش)، به زبان فارسى است. همانطور كه از عنوان كتاب پيداست و نویسنده خودش نيز تصريح كرده است، اثر حاضر، تفسير قرآن نيست، بلكه به روششناسى تفسير و توضيحى براى دست يافتن به روش مناسب فهم و برداشت از قرآن میپردازد.
- روشها و گرایشهای تفسیری، درسنامهای شامل 16 جلسه برای دانشجویان دانشکده مجازی علوم حدیث دانشگاه قرآن و حدیث است که در آن 4 روش مهمّ تفسیری (قرآن به قرآن، روایی، عقلی و اجتهادی) و 8 گرایش (عرفانی، کلامی، ادبی، اجتماعی، فلسفی، اخلاقی، فقهی و علمی) بررسی و تبیین شده است.
- روش علامه طباطبایی در تفسیر المیزان، نوشته على اوسى با ترجمه فارسی سيد حسين ميرجليلى، به معرفى روش تفسیری قرآن به قرآن علامه طباطبايى در تفسير الميزان میپردازد. برخی از مباحث این اثر عبارت است از: استفاده از سياق در بيان معناى آيات و ترجيح بين آراء مفسّران، تفسير قرآن به سنت و ميزان استناد علامه به سنت در تفسير قرآن، ديدگاه علامه نسبت به اقوال صحابه و تابعين و مردود شمردن اسرائيليات از جانب ايشان، بررسى جنبۀ عقلى الميزان، همچنين جنبۀ فلسفى و تحول اجتماعى در الميزان، موضعگيرى علامه دربارۀ امور غيبى و مبهمات قرآن و سرانجام مسأله تفسير باطنى.
این صفحه برای ابهامزدایی است و پیوندهایی به صفحات گوناگون با نامهای مشابه دارد. اگر با دنبال کردن پیوندی در صفحهای به اینجا رسیدهاید، در صورت تمایل، به همان صفحه بروید و آن پیوند را به صفحهٔ مناسب خودش مربوط کنید. |