۱۴۶٬۹۰۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR10254J1.jpg | |||
| عنوان =شرح گلشن راز (ابن تركه) | |||
| | | عنوانهای دیگر =گلشن راز. شرح | ||
| پدیدآوران = | |||
[[ترکه اصفهانی، علی بن محمد]] (نویسنده) | |||
| | |||
| | |||
[[دزفولیان، کاظم]] (تصحيح و تنظيم) | [[دزفولیان، کاظم]] (تصحيح و تنظيم) | ||
| زبان =فارسی | |||
|زبان | | کد کنگره = PIR 5502 /گ708 ت4 | ||
| موضوع = | |||
شبستری، محمود بن عبدالکریم، 687 - 720ق. گلشن راز - نقد و تفسیر | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
شعر عرفانی - قرن 8ق. | شعر عرفانی - قرن 8ق. | ||
شعر فارسی - قرن 8ق. | شعر فارسی - قرن 8ق. | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | نشر آفرينش | ||
| مکان نشر =تهران - ایران | |||
| سال نشر = 1375 ش | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10254AUTOMATIONCODE | |||
== | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =10254 | |||
| کتابخوان همراه نور =10254 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''شرح گلشن راز (ابن تركه)'''، يكى از قديمىترين شروحى است كه به زبان فارسى، توسط [[ترکه اصفهانی، علی بن محمد|صائنالدين، على]] بن محمد تركه اصفهانى، از علماى شيعه عصر تيموريان، بر كتاب «گلشن راز» [[شبستری، محمود|شيخ محمود شبسترى]] نوشته شده است. | '''شرح گلشن راز (ابن تركه)'''، يكى از قديمىترين شروحى است كه به زبان فارسى، توسط [[ترکه اصفهانی، علی بن محمد|صائنالدين، على]] بن محمد تركه اصفهانى، از علماى شيعه عصر تيموريان، بر كتاب «گلشن راز» [[شبستری، محمود|شيخ محمود شبسترى]] نوشته شده است. | ||
| خط ۵۳: | خط ۴۰: | ||
وى، ابيات «گلشن راز» را به ترتيب ذكر كرده و در ذيل هر بيتى كه محتاج به تفسير بوده، به شرح و توضيح پرداخته است. نثر وى، گر چه قديمى است، ولى به سادگى قابل فهم مىباشد. به نمونههايى از كار وى توجه كنيد: | وى، ابيات «گلشن راز» را به ترتيب ذكر كرده و در ذيل هر بيتى كه محتاج به تفسير بوده، به شرح و توضيح پرداخته است. نثر وى، گر چه قديمى است، ولى به سادگى قابل فهم مىباشد. به نمونههايى از كار وى توجه كنيد: | ||
1. در شرح اين بيت: | 1. در شرح اين بيت:{{شعر}}{{ب|''«يكى از بحر وحدت گفت انا الحق''|2=''يكى از قرب و بعد و سير و زورق»''}}{{پایان شعر}} | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|''«يكى از بحر وحدت گفت انا الحق''|2=''يكى از قرب و بعد و سير و زورق»''}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
چنين نوشته است: «يعنى يكى از اولياى خدا، به بحر وحدت رسيد كه مشاهده فناى كل موجودات است. در وجود و بقاى حق، خود را و مجموع موجودات را همچون قطره باران ديد كه به بحر چون رسيدند، وجود و تعين ايشان نماند، عين بحر شدند، به جز «انا البحر» چه گويند؛ ديگر سالك و طالب خدا چون وجود خود را در بقاى حق فانى بديد، او را زبان نماند، هر چه گويد به لسان حق گويد. دليل بر اين، قول خداست جلت عظمته: «لا يزال العبديتقرب الى بالنوافل حتى احبه فاذا احببته كنت سمعه و بصره و | چنين نوشته است: «يعنى يكى از اولياى خدا، به بحر وحدت رسيد كه مشاهده فناى كل موجودات است. در وجود و بقاى حق، خود را و مجموع موجودات را همچون قطره باران ديد كه به بحر چون رسيدند، وجود و تعين ايشان نماند، عين بحر شدند، به جز «انا البحر» چه گويند؛ ديگر سالك و طالب خدا چون وجود خود را در بقاى حق فانى بديد، او را زبان نماند، هر چه گويد به لسان حق گويد. دليل بر اين، قول خداست جلت عظمته: «لا يزال العبديتقرب الى بالنوافل حتى احبه فاذا احببته كنت سمعه و بصره و لسهگانه و يده و رجله فبى يسمع و بى يبصر و بى ينطق و بى يمشى»؛ حق جل جلاله، مىفرمايد كه دائما عبدسالك نزدیک مىشود به من به نوافل كه آن سلوك خاص است تا وقتى كه من او را دوست داشتم؛ چون من او را دوست داشتم، سمع و بصر و لسان او منم، پس به سمع من مىشنود و به بصر من مىبيند و به لسان من مىگويد، چنانكه [[حلاج، حسین بن منصور|منصور حلاج]] گفت عليه الرحمة و يكى ديگر از اولياى خدا...» | ||
2. در تشريح اين بيت: | 2. در تشريح اين بيت:{{شعر}}{{ب|''سيهرويى ز ممكن در دو عالم''|2=''جدا هرگز نشد و الله اعلم''}}{{پایان شعر}} | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|''سيهرويى ز ممكن در دو عالم''|2=''جدا هرگز نشد و الله اعلم''}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
مىنويسد: «سيهرويى كه آن عدم ادراك اوست به حقيقت خود و وجود مطلق در دو عالم كه آن عالم حقيقى است و وحدت مطلق است و عالم كثرت كه آن وجودات خارجى است، از سالك ممكن هرگز جدا نمىشود، زيرا كه سالك ممكن گرد امكانى از وجود خود فانى نيفشانده و ادراكات حقيقت خود و وجود مطلق باقى نكرده، پس در هر دو عالم كه گفته شد، سيهرويى از وى جدا نشده باشد؛ از آنجا مانده و از اينجا رانده.» | مىنويسد: «سيهرويى كه آن عدم ادراك اوست به حقيقت خود و وجود مطلق در دو عالم كه آن عالم حقيقى است و وحدت مطلق است و عالم كثرت كه آن وجودات خارجى است، از سالك ممكن هرگز جدا نمىشود، زيرا كه سالك ممكن گرد امكانى از وجود خود فانى نيفشانده و ادراكات حقيقت خود و وجود مطلق باقى نكرده، پس در هر دو عالم كه گفته شد، سيهرويى از وى جدا نشده باشد؛ از آنجا مانده و از اينجا رانده.» | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[گلشن راز]] | |||
[[گلشن راز «متن و شرح»]] | |||
[[شرح گلشن راز (سبزواری)]] | |||
[[نسایم گلشن (شرح گلشن راز شیخ محمود شبستری)]] | |||
[[مفاتيح الإعجاز في شرح گلشن راز]] | |||
[[راز دل؛ شرحی بر منظومه «گلشن راز»، سروده نجمالدین شیخ محمود شبستری]] | |||
[[شرح گلشن راز (اردبیلی)]] | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | [[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | ||
[[رده:نویسندگان و آثار انفرادی]] | [[رده:نویسندگان و آثار انفرادی]] | ||