رسالة إلی الهائم الخائف من لومة اللائم: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'زبان = فارسي - عربي ' به 'زبان = فارسی - عربی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده: تصوف و عرفان]] | |||
[[رده:طرائق صوفیه]] | |||
[[رده:مقالات تیر 01 موسوی]] | [[رده:مقالات تیر 01 موسوی]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده آذرماه 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده آذرماه 01 قربانی]] | ||
[[رده:عدم صفحه و جدول آذرماه 01 قربانی]] | [[رده:عدم صفحه و جدول آذرماه 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1401]] | ||
نسخهٔ ۱۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۵۴
| رسالة إلی الهائم الخائف من لومة اللائم | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | نجم‌الدین کبری، احمد بن عمر (نویسنده)
خاصي، موفق بن محمد (مترجم) هاشم‌پور سبحانی، توفیق (محقق) |
| عنوان‌های دیگر | الي الهائم الخائف من لومه لائم. فارسي - عربي |
| ناشر | کيهان |
| مکان نشر | ايران - تهران |
| سال نشر | 1364ش. |
| چاپ | چاپ يکم |
| موضوع | آداب طريقت - متون قدیمی تا قرن 14
عرفان - متون قدیمی تا قرن 14 کبرويه نجم الدين کبري، احمد بن عمر، 540 - 618؟ق. - سرگذشت نامه |
| زبان | فارسی - عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ن3 الف7041 / 292/71 BP |
رسالة إلی الهائم الخائف من لومة اللائم نوشته احمد بن عمر بن محمد خیوقی صوفی معروف به نجم‌الدین کبری ( 618-540ق) از بزرگان تصوف در سده‌های ششم و هفتم هجری است. این کتاب در شیوه طریقت صوفیه در ده شرط به رشته تحریر درآمده است. ترجمه کتاب به قلم موفق بن مجد الخاصی و تصحیح و توضیحات به قلم توفیق سبحانی است.
این رساله از رسالات مشهور نجم‌الدین کبری است. چنانکه درباره آن نوشته‌اند که: تا کنون چنین رساله‌ای در طریقت تدوین نشده است. مرحوم سعید نفیسی «رسالة الهائم» و «لومة اللائم» را دو رساله جداگانه معرفی کرده است. رساله به زبان عربی است؛.[۱] موفق بن مجد الخاصی –شاگرد و مرید خاص شیخ- بعدها در خراسان رساله عربی را جزء به جزء و جمله به جمله به فارسی بازگردانده است، تا اگر ترجمه شیخ، شبیه رساله عربی بوده، ترجمه عربی موفق بن مجد عین همان رساله باشد.[۲]
ترجمه رساله، تقریباً دو و نیم برابر متن عربی آن است؛ چرا که مترجم جهت تبرک، اصل آیات کلام الهی و سخنان پیامبر(ص) را در متن آورده و سپس ترجمه کرده است. علاوه بر آن سه حکایت مناسب (دو حکایت در فصل پنجم و حکایتی دیگر در فصل هشتم) بر کتاب افزوده و مقدمه‌ای در یک ورق‌ونیم در ابتدای کتاب علاوه کرده است. اما تنها به علل یاد شده بر حجم ترجمه افزوده نشده است، بلکه مترجم گاهی عنان قلم را رها کرده و به ترجمه خیلی آزاد پرداخته است. فصل نهم در این مورد نمونه خوبی است. گاه مترجم جملات معترضه‌گونه‌ای درون متن آورده است. حتی گاهی عین عبارات را ذکر کرده سپس به ترجمه آن پرداخته است.[۳]
متن رساله پس از مقدمه‌ای چند صفحه‌ای با این عبارت آغاز شده است: «پس ای مرید صادق و طالب مخلص، نخست بشوی ظاهر و باطن که هر که به نجاست ملوث باشد، خدمت حضرت ملوک را نشاید و طهارت ظاهر و باطن تو تمام نشود مگر به ده شرط: الاول دوام الطهارة و...».[۴]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.