روضة الأنوار: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'فارسي' به 'فارسی') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
}} | }} | ||
'''روضة الأنوار''' تألیف [[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|خواجوی کرمانی]] ( | '''روضة الأنوار''' تألیف [[خواجوی کرمانی، محمود بن علی|خواجوی کرمانی]] (689-753ق)، منظومه‌ای است عرفانی، اخلاقی و اجتماعی، در بحر سریع، بر وزن [[مخزن الاسرار]] [[نظامی، الیاس بن یوسف|نظامی]] و در بیست مقاله که هر یک از آن‌ها در موضوع خاصی است و با حکایتی تبیین و تأیید می‌شود.<ref>ر.ک: مقدمه، ص‌چهل</ref> | ||
بخش اعظم مطالب آن، خلاصه مباحث صوفیانه‌ای است که در حوزه‌های فرهنگی اواخر قرن هفتم و اوائل هشتم کرمان | بخش اعظم مطالب آن، خلاصه مباحث صوفیانه‌ای است که در حوزه‌های فرهنگی اواخر قرن هفتم و اوائل هشتم کرمان و فارس، مجلس درس دوست‌داران تصوف را گرمی و رونق می‌داده است. | ||
حضور عناصر برجسته‌ای از [[لمعات (مصحح خواجوی)|لمعات]] [[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر|فخرالدین عراقی]] (688یا686-610ق)، در آن، نشان می‌دهد که آثار و اندیشه‌های وی و چه بسا [[ابن عربی، محمد بن علی|محیی‌الدین عربی]] (560- 638ق)، در آن سال‌ها، در شیراز و کرمان، نه تنها در میان اهل مدرسه خوانندگانی جدی، مانند خواجو، می‌دیده است، بلکه برای طرح در محافل اهل سیاست و حکومت هم جاذبه‌هایی داشته است. | حضور عناصر برجسته‌ای از [[لمعات (مصحح خواجوی)|لمعات]] [[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر|فخرالدین عراقی]] (688یا686-610ق)، در آن، نشان می‌دهد که آثار و اندیشه‌های وی و چه بسا [[ابن عربی، محمد بن علی|محیی‌الدین عربی]] (560- 638ق)، در آن سال‌ها، در شیراز و کرمان، نه تنها در میان اهل مدرسه خوانندگانی جدی، مانند خواجو، می‌دیده است، بلکه برای طرح در محافل اهل سیاست و حکومت هم جاذبه‌هایی داشته است. | ||
نسخهٔ ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۵۸
| روضة الأنوار | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | خواجوی کرمانی، محمود بن علی (نویسنده) عابدی، محمود (مصحح و مقدمه‌نويس) |
| ناشر | مرکز پژوهشي ميراث مکتوب |
| مکان نشر | ايران - تهران |
| سال نشر | 1387ش. |
| چاپ | چاپ يکم |
| شابک | 978-964-8700-47-3 |
| موضوع | شعر فارسی - قرن 8ق. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | 1387 ر9 / 5456 PIR |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
روضة الأنوار تألیف خواجوی کرمانی (689-753ق)، منظومه‌ای است عرفانی، اخلاقی و اجتماعی، در بحر سریع، بر وزن مخزن الاسرار نظامی و در بیست مقاله که هر یک از آن‌ها در موضوع خاصی است و با حکایتی تبیین و تأیید می‌شود.[۱]
بخش اعظم مطالب آن، خلاصه مباحث صوفیانه‌ای است که در حوزه‌های فرهنگی اواخر قرن هفتم و اوائل هشتم کرمان و فارس، مجلس درس دوست‌داران تصوف را گرمی و رونق می‌داده است.
حضور عناصر برجسته‌ای از لمعات فخرالدین عراقی (688یا686-610ق)، در آن، نشان می‌دهد که آثار و اندیشه‌های وی و چه بسا محیی‌الدین عربی (560- 638ق)، در آن سال‌ها، در شیراز و کرمان، نه تنها در میان اهل مدرسه خوانندگانی جدی، مانند خواجو، می‌دیده است، بلکه برای طرح در محافل اهل سیاست و حکومت هم جاذبه‌هایی داشته است.
از جانب دیگر، روضة الانوار و مخزن الاسرار، در بعضی از معانی صوفیانه، ملاحظات اخلاقی و اجتماعی و بعضی از ویژگی‌های زبانی، با حدیقه سنایی پیوندی دارند، در عین حال که تفاوت‌های آن‌ها بسیار است. از جمله تفاوت‌ها در میزان سلامت اجتماعی عصر زندگی و در نتیجه سکونت خاطر و نشاط روحانی است که در آثار هر یک انعکاس یافته است و سنجش این آثار با چنین نگاهی به شعر عارف قرن ششم و صوفیانه‌گوی قرن هشتم، درجه تحول استغنا و رضامندی و تبدیل آن به نیاز و ناخرسندی را به خوبی خاطرنشان می‌کند.
به‌علاوه ، در روضة الانوار از شکوه‌هایی که شاعر از زادگاه خویش، کرمان، و اهل زرق و ریای آن سامان دارد با استمداد روحانی وی از شیخ مرشد مدفون در کازرون، و اظهار ارادتمندی به امین‌الدین بلیانی، در پیوسته است، و این شکوه و ارادت، خود به خود نمودار اختلاف طریقت و نظر صوفیان شناخته شده کرمان و مورد احترام آل مظفر، و مشایخ شیراز و خاندان اینجوست که شاعر با آن‌ها سر و کار داشته است.[۲]
پانویس
منابع مقاله
اشاره و مقدمه کتاب