بریجز، هارفورد جونز: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (رده‌افزایی) |
||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:خاورشناسان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۰۴
| نام | بریجز، هارفورد جونز |
|---|---|
| نامهای دیگر | جونز، هارفورد
Sir Harford Jones |
| نام پدر | |
| متولد | 12 ژانویه 1764م |
| محل تولد | انگلستان |
| رحلت | ۱۷مارس۱۸۴۷م |
| اساتید | |
| برخی آثار | خاطرات سرهار فورد جونز: روزنامه سفر خاطرات هیئت اعزامی انگلستان به ایران |
| کد مؤلف | AUTHORCODE03915AUTHORCODE |
سِر هارفورد جونز Sir Harford Jones (۱۷۶۴- مرگ ۱۷ مارس۱۸۴۷)، نویسنده و ديپلمات انگليسى كه نخستين وزير مختار بريتانيا در ایران
ولادت
در دوازدهم ژانويه 1764 ميلادى در انگلستان زاده شد.
فعالیتها
او در جوانى به كمپانى هند شرقى پيوست و در جايگاه نماينده اين شركت، در سال‌هاى 1783 - 1794 در بصره به خدمت‌گزارى سرگرم شد و از 1798 تا 1806 در بغداد به سر برد. او كه با چيرگى فراوانى بر زبان‌هاى شرقى و به پشتيبانى رابرت داندس در قالب وزير مختار و نماينده ويژه بريتانيا به ایران فرستاده شد و از 1807 تا 1810 در اين كشور ماند.
او در 1807 به دريافت لقب بارونت مفتخر شد؛ لقبى كه از مأموريت والاى او در ایران حكايت مى‌كرد. دست‌آورد بزرگ او در اين سفر، بستن پيمان دوستى ميان بريتانيا و ایران بود كه راه هندوستان را بر فرانسویان هم‌چنان بسته نگاه مى‌داشت. او هم‌چنين به كار مستشاران انگليسى در ایران آسيب رساند و راه آشتى ایران و روسيه را بست. او در پى پيمان فينكنشتاين در مىِ 1807 در لهستان، ميان نمايندگان فتحعلى شاه قاجار و فرانسه كه واكنش تند بريتانيايى‌ها را به دنبال آورد، به ایران گسيل شد؛ يعنى هنگامى كه جان ملكم، نخستين نماينده انگليسى در ایران، از سفر خود به اين كشور چيزى به دست نياورد، سر هارفورد جونز به فرمان پادشاه انگليس بدان‌جا روانه شد.
وفات
هارفورد جونز در هفدهم مارس 1847 درگذشت. مؤسسه ساتبيز انگلستان، به تازگى اسناد اين نماينده تأثيرگذار را در معرض فروش نهاده است.
آثار
وى در 1833 كتابى به نام دودمان قاجار به چاپ رساند كه ترجمه‌اى از دست‌نويسى فارسی در ایران به شمار مى‌رفت و سالى پس از آن نيز گزارشى از داد و ستدهاى انگلستان با دربار ایران منتشر كرد و در 1838، جزوه‌اى درباره علايق انگلستان به ایران سامان داد. روزنامه خاطرات سفر او را به ایران كه در 1386ش به همت و قلم مانى صالحى علامه ترجمه شد، از ديگر آثار وى مى‌توان برشمرد.