التيقن بالطهارة و الحدث و الشک في المتأخر منهما: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'رده:25 دی الی 24 بهمن' به '') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'ميراث الزوجة غير ذات الولد' به 'ميراث الزوجة غير ذات الولد') |
||
خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
[[الحبوة و احکامها]] | [[الحبوة و احکامها]] | ||
[[ميراث الزوجة غير | [[ميراث الزوجة غير ذات الولد]] | ||
[[کشف الريبة في أحکام الغيبة]] | [[کشف الريبة في أحکام الغيبة]] |
نسخهٔ ۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۴۲
رسائل الشهيد الثاني(طبع قدیم) | |
---|---|
پدیدآوران | شهید ثانی، زینالدین بن علی (نویسنده) |
ناشر | مکتبة بصيرتي |
مکان نشر | قم - ایران |
چاپ | 1 |
موضوع | اخلاق اسلامی
غیبت (اخلاق اسلامی) فقه جعفری - قرن 10ق - مجموعهها |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | BP 182/6 /ش9ر5 1300الف |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
رساله التيقن بالطهارة و الحدث و الشک في المتأخر منهما یا حکم ما إذا تيقن الطهارة و النجاسة و الشک في السابق منهما تألیف زينالدين بن على جبعى عاملى معروف به شهيد ثانى (م 966 ق) است.
این رساله یکی از ده رساله از نوشتههای شهید ثانی است که توسط انتشارات مکتبة بصيرتي در قم با عنوان رسائل الشهيد الثاني (طبع قدیم) به چاپ رسیده است.
نوشته مختصرى در مسئله فراموش كردن تقدم و تأخر حدث و طهارت است در جائيكه مكلف قصد خواندن نماز را دارد.مؤلف پس از بيان اقوال مسئله در نهایت قول به واجب بودن وضوء براى خواندن نماز را انتخاب مىكنند.
قول مشهور فقهاء واجب بودن وضوء مىباشد زيرا طهارت يقينى در نماز لازم است.
گروهى نيز قائل به تفصيل در مسئله شدهاند به اين معنا كه اگر حالت سابقه وى طهارت بوده الآن هم طهارت وجود دارد و اگر محدث بوده است حالا هم محدث است.
مؤلف استصحاب طهارت را متحقق مىداند و طهارت يقينى كه حكم آن مستمر باشد شرط نمیداند.وى پس از بررسى ادله عام مثل آيه اذا قمتم الى الصلوة فاغسلوا وجوهكم و روايات در نهایت وجوب طهارت را انتخاب نموده مىنويسد:
فهذا ما اقتضناه الحال من تحقيق هذه المسئلة مطلقة و مفصلة و هو مبحث دقيق و تقرير و شقيق لم يحم حماه احد ممن سبق و قد ظهر به قوة القول بوجوب الطهارة مطلقا حيث لا يستفاد من الاتحاد و التعاقب حكم يخالفه و هو فى الحقيقة غير مناف للاطلاق كما حققناه
نسخهها
در الذريعة159/11 به نسخه آستان قدس رضوى به خط شيخ حسن بن حسین نجفى مربوط به 980ق در ضمن مجموعهاى از رسائلش اشاره شده است. (ذ234/15/)
در مقدمهاى بر فقه شيعه صفحات 195 و 196 به نسخههاى متعدد خطى اشاره شده است و اين كتاب در ضمن مجموعه الافادات در سال 1313ق چاپ شده است.