۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'شه' به 'شه'
جز (جایگزینی متن - 'نگ' به 'نگ') |
جز (جایگزینی متن - 'شه' به 'شه') |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =17717 | | کتابخانۀ دیجیتال نور =17717 | ||
| کتابخوان همراه نور =11624 | |||
| کد پدیدآور =4223 | | کد پدیدآور =4223 | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۹: | ||
[[حکمت، علیاصغر|علیاصغر حکمت]] این کتاب را آئینه بزرگی دانسته که منظره عظیم ادبیات فارسی در قرن نهم از صحائف آن منعکس است. همچنین با مطالعه این اثر «در برابر خواننده دورنمایی از سیر شعر و فنون آن در سراسر ممالک فارسیزبان از سمرقند تا شیراز و از بدخشان تا تبریز نمایان میگردد و این جماعت گویندگان که از هر صنف و طبقه از سلاطین و امرا و وزرا و علما و مشایخ صوفیه و قضات و طلاب علم و سپاهیان و ارباب صنایع در آنها موجودند، در حقیقت نماینده کامل ادبیات این قوم و ملت در طول یکصد سال میباشند»<ref>ر.ک: همان، صفحه د</ref>. | [[حکمت، علیاصغر|علیاصغر حکمت]] این کتاب را آئینه بزرگی دانسته که منظره عظیم ادبیات فارسی در قرن نهم از صحائف آن منعکس است. همچنین با مطالعه این اثر «در برابر خواننده دورنمایی از سیر شعر و فنون آن در سراسر ممالک فارسیزبان از سمرقند تا شیراز و از بدخشان تا تبریز نمایان میگردد و این جماعت گویندگان که از هر صنف و طبقه از سلاطین و امرا و وزرا و علما و مشایخ صوفیه و قضات و طلاب علم و سپاهیان و ارباب صنایع در آنها موجودند، در حقیقت نماینده کامل ادبیات این قوم و ملت در طول یکصد سال میباشند»<ref>ر.ک: همان، صفحه د</ref>. | ||
در شرح حال و تاریخ زندگانی [[امیرعلیشیر نوایی، علیشیر بن کیچکنه|نظامالدین علیشیر]]، ارباب تواریخ و سیر چه در زمان او و چه بعد از او تحقیقات بسیاری کردهاند که محقق اثر به | در شرح حال و تاریخ زندگانی [[امیرعلیشیر نوایی، علیشیر بن کیچکنه|نظامالدین علیشیر]]، ارباب تواریخ و سیر چه در زمان او و چه بعد از او تحقیقات بسیاری کردهاند که محقق اثر به بخشهایی از آنها اشاره کرده است. خود مؤلف نیز در چند جا از کتابش اشاره به روابط و آشناییهای خود با بسیاری از رجال معروف معاصرش نموده است.<ref>ر.ک: همان، صفحه ز</ref>. | ||
بخش دیگری از مقدمه محقق اثر به آثار و ابنیه و موقوفات برجایمانده از [[امیرعلیشیر نوایی، علیشیر بن کیچکنه|علیشیر]] اختصاص یافته است. همچنین ترجمه | بخش دیگری از مقدمه محقق اثر به آثار و ابنیه و موقوفات برجایمانده از [[امیرعلیشیر نوایی، علیشیر بن کیچکنه|علیشیر]] اختصاص یافته است. همچنین ترجمه بخشهایی از وقفنامه [[امیرعلیشیر نوایی، علیشیر بن کیچکنه|علیشیر]] ارائه شده که بسیار خواندنی است.<ref>ر.ک: همان، صفحه ک</ref>. | ||
در تذکره مجالس النفائس درباره شاعران نادان این دوره از تاریخ ادب فارسی مـوارد بـسیارى مـىیابیم؛ [[امیرعلیشیر نوایی، علیشیر بن کیچکنه|امیر علیشیر]] در ذیل شرح حال مولانا انیسى مـىگوید: «شـاعرى کمبضاعت بـود. او را بـدین مـتّهم مىداشتند که او اشعار مردم را به نام خود مىخواند» و نیز در جاى دیگر مىگوید: «مولانا خرّمى از آدمىزادگان شهر هرات است، امّا از آدمىگرى اثرى در او نیست و به سبب بدمزاجیهاى خود در شهر نـتوانست بود... القصه از مداحى او زبان قاصر و عقل عاجز است؛ با وجود همه طرفگیها شعر نیز مىگوید و در این فنّ کسى را پسند نمىکند<ref>ر.ک: جغتایی، منصور، ص136</ref>. | در تذکره مجالس النفائس درباره شاعران نادان این دوره از تاریخ ادب فارسی مـوارد بـسیارى مـىیابیم؛ [[امیرعلیشیر نوایی، علیشیر بن کیچکنه|امیر علیشیر]] در ذیل شرح حال مولانا انیسى مـىگوید: «شـاعرى کمبضاعت بـود. او را بـدین مـتّهم مىداشتند که او اشعار مردم را به نام خود مىخواند» و نیز در جاى دیگر مىگوید: «مولانا خرّمى از آدمىزادگان شهر هرات است، امّا از آدمىگرى اثرى در او نیست و به سبب بدمزاجیهاى خود در شهر نـتوانست بود... القصه از مداحى او زبان قاصر و عقل عاجز است؛ با وجود همه طرفگیها شعر نیز مىگوید و در این فنّ کسى را پسند نمىکند<ref>ر.ک: جغتایی، منصور، ص136</ref>. | ||