محمدی گیلانی، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" | | | data-type="authorWritings" |[[دومین یادنامه علامه طباطبائی]] | ||
[[تکملة شوارق الإلهام للمولی عبدالرزاق اللاهیجي]] | |||
[[شرح مناجات شعبانیه]] | |||
[[پرتوی از امامت و ولایت در قرآن کریم]] | |||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
نسخهٔ ۳ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۰۴
| نام | محمدی گیلانی، محمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | محمد جعفر |
| متولد | 1308 ش |
| محل تولد | روستاى دعوى‌سرای رودسر |
| رحلت | 1393 ش یا 1435 ق یا 2014 م |
| اساتید | آیت‌الله بروجردى |
| برخی آثار | دومین یادنامه علامه طباطبائی |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01791AUTHORCODE |
آیت‌الله محمد محمدى گيلانی (1308- 1393ش)، مجتهد، فقیه، سیاستمدار، حاکم شرع و ریاست دادگاههای انقلاب اسلامی، عضو فقها و دبیر شورای نگهبان، مسئول رسیدگی به مشکلات شرعی شهرداری ها از سوی امام خمینی، نماینده مردم تهران در سه دوره مجلس خبرگان رهبری، رئیس هیأت عفو از سوی حضرت امام، عضو شورای بازنگری قانون اساسی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام، نماینده مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها، رئیس دیوان عالی کشور، مشاور عالی رئیس قوه قضائیه
ولادت
در سال 1307ش در روستاى دعوى‌سرا از توابع شهرستان رودسر در استان گيلان در ميان خانواده‌اى مذهبى به دنيا آمد. پدر ايشان مرحوم محمد جعفر در همان روستا زندگى مى‌كرد.
تحصیلات
آیت‌الله محمدى گيلانى با به پايان بردن دوره دبستان و شروع جنگ جهانى دوم در سال 1320ش، مجبور به ترك مدرسه شده، به كمك پدر رفت و چند سال به كشاورزى مشغول شد. در سال 1323ش، هم‌زمان با تأسيس حوزه علميه رودسر، توسط مرحوم حجت‌الاسلام آقاى حاج سيد محمد هادى روحانى، به حوزه علميه رودسر رفت و جامع المقدمات را فراگرفت.
آن‌گاه در سال 1325ش، به حوزه علميه قم رفت و به تكميل دروس ادبيات و فراگيرى دروس دوره سطح پرداخت. با پايان يافتن دوره سطح، به درس خارج آیت‌الله بروجردى راه يافت و در مدت دوازده سال كتاب صلات را در محضر ايشان به اتمام رساند. به موازات آن در درس اصول فقه امام خمينى نيز حضور پيدا كرد و از آن بهره‌هاى بسيار برد. در طول اين مدت در درس اسفار و شفاى علامه سيد محمدحسین طباطبايى نيز شركت مى‌نمود.
او بسيارى از كتب دوره سطح در فقه و اصول و حكمت و تفسير را بارها تدريس كرد، وى همچنین از اساتيد دانشكده الهيات دانشگاه تهران و دانشگاه امام صادق در مقطع دكترى بود.
فعالیتها
آیت‌الله محمدى گيلانى از فعالان سياسى در پيش از انقلاب و پس از آن بود. او با حضور در جلسات جامعه مدرسين و امضاى اعلاميه‌ها و نامه‌هاى آن و نيز سخنرانى‌ها سهم بسزايى در پيروزى انقلاب داشته است. پس از انقلاب نيز به دستور آیت‌الله خمينى، تشكيل دادگاه انقلاب را بر عهده گرفت و پس از تشكيل شوراى عالى قضايى به عضويت اين شورا درآمد. برخى از مسئوليت‌هاى وى پس از انقلاب اسلامى به شرح زير است: حاكم شرع و رياست دادگاه‌هاى انقلاب اسلامى به دستور امام خمينى، عضو فقها و دبير شوراى نگهبان، نماينده امام در دانشگاه‌ها و رياست شوراى مركزى نمايندگان رهبرى در دانشگاه‌ها، رئيس هيئت عفو امام خمينى، عضو مجمع تشخيص مصلحت نظام، عضو شوراى بازنگرى قانون اساسى، رئيس ديوان عالى كشور و....
آثار
قضا و قضاوت در اسلام، حقوق كيفرى در اسلام، شرح زيارت اربعين، شرح مناجات شعبانية، المعاد فى الكتاب و السنة، الامامة و الخلافة فى الكتاب و السنة، شرح زيارت امين الله، تكملة شوارق الالهام، حديث الطلب و الارادة، قرآن و سنن الهى در اجتماع بشر، درس‌هاى اخلاق اسلامى، امام راحل و فقه سنتى و...
وابسته‌ها
تکملة شوارق الإلهام للمولی عبدالرزاق اللاهیجي